|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
2 نتیجه برای ترشح گوش میانی
گیتا موللی،
دوره 8، شماره 1 - ( 2-1379 )
چکیده
کم شنوایی حتی زمانی که محدود به یک گوش باشد، برای ارتباط و یادگیری معلولیت به حساب می آید. گرچه طبق تجربیات بالینی این موضوع درست به نظر نمیرسد، اما هیچگونه اطلاعات عینی جهت ارزیابی یا حتی ارجاع وجود ندارد تا مشخص نماید چه نوع کم‌شنوایی می‌تواند معلولیت حقیقی برای موفقیتهای تحصیلی محسوب شود. یافتههایی که در اینجا ارائه شده بهطور ضمنی وجود معلولیتی بالقوه در زمینههای تحصیلی را در نتیجه کم‌شنوایی یکطرفه نشان میدهد، اگرچه آن را اثبات نمیکند. این مطالعه آیندهنگر، آزمونهای غربالگری ادیولوژی و اتولوژی را مدتی بیش از 9 سال در یکی از دانشگاههای معتبر مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است.
جمیله فتاحی، دکتر عبدالله موسوی، مهین صدایی، سقراط فقیه زاده،
دوره 8، شماره 1 - ( 2-1379 )
چکیده
در این پژوهش ابتدا مشخصت فرکانس و دامنه تشدید گوش خارجی در نمونه های دارای شنوایی هنجار و تمپانوگرام نوع A ارزیابی شد. سپس با مشخصات فرکانس و دامنه تشدید افراد دارای تمپانوگرام نوع B که نشانه ابتلا به اوتیت میانی همراه با ترشح بود مقایسه گردید. 120 گوش به طور مساوی مربوط به 60 دختر و پسر 7 تا 9 ساله دارای تمپانونگرام نوع A بود و 60 نمونه دیگر به 38 پسر دارای تمپانوگرام نوع B در سنین 7 تا 9 سال تعلق داشت. فرکانس و دامنه تشدید گوش خارجی در 180 گوش طی دو مرتبه آزمون اولیه و آزمون مجدد ارزیابی گردید. با مقایسه میانگین دامنه تشدید گروه پسران دارای تمپانوگرام نوع A با پسران دارای تمپانوگرام نوع B، مشخص شد میزان این متغیر در گروه اخیر 6.9 دسی بل SPL بیشتر است که این اختلاف از نظر آماری معنی دار است (P<0.01). البته تفاوت میانگین فرکانس دو گروه نیز از نظر آماری معنی دار بود. بررسی نتایج آزمون اولیه آزمون مجدد نشان داد که آزمون تکرار پذیر و دارای قابلیت بالاست. به این ترتیب ارزیابی دامنه فرکانس تشدید گوش خارجی در موارد ویژه، روش جایگزینی خوبی برای تمپانومتری به منظور ردیابی مایع در گوش میانی می باشد.
|
|
|
|
|
| This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License which allows users to read, copy, distribute and make derivative works for non-commercial purposes from the material, as long as the author of the original work is cited properly. |
|
|
|
|
