---

مطالعات بالینی و تجربی در طول ده سال گذشته ثابت کرده‏اند که بیماری «با واسطۀ ایمنی»¹ می‏تواند گوش خارج، میانی و یا داخلی را درگیر کند. اختلال عملکرد² خودایمنی³ گوش داخلی می‏تواند ناشی از بیماری عمومی بدن (Systemic) یا بیماری موضعی (Local) باشد. فعلاً بیماریزائی⁴ خودایمنی و آنتی ژن یا آنتی ژن‏های مسئول گوش داخلی آن، شناخته نشده‏اند. روش‏های بالینی، نتایج بررسی آزمایشگاهی و واکنش درمانی، اغلب از یک الگوی ثابت پیروی می‏کند، اما در بعضی موارد ممکن است به شدت متفاوت باشند. درمان تجربی بیماری خودایمنی گوش داخلی، نتایج اولیۀ دلگرم کننده‏ای را ارائه داده است اما به بررسی‏های بیشتر برای فهم بهتر اختلالات خودایمنی نیاز است.

---

بیماری ایدز سندرمی است که در اثر ورود رتروویروس HIV به بدن ایجاد می‏شود. در واقع ایدز مجموعه نشانه‏های ناشی از این ویروس است. ویروس HIV اولین بار در سال 1980 به‏عنوان عامل ایدز شناخته شد و با آنکه کمتر از دو دهه قدمت دارد، به‏صورت یکی از معضلات پزشکی و اجتماعی در آمده است. هم اکنون 20-17 میلیون نفر آلوده به این ویروس می‏باشند و این تعداد روز به روز افزایش می‏یابد. HIV یک رتروویروس با سطحی ناصاف و کروی شکل می‏باشد. پوشش خارجی آن دولایه‏ای بوده و مشابه غشای سلول‏های انسانی است. این دولایه با پروتئین‏هایی پر شده‏اند که در کنترل پاسخ ایمنی اهمیت دارند. پوشش این رتروویروس ستیغ‏های مختلف پروتئینی دارد و هر ستیغ شامل 4 ملکول پروتئینی است که به گیرنده سلول هدف متصل می‏شوند. گیرنده اصلی مربوط به این ویروس CD₄ نامیده می‏شود و در سه دسته سلولهای مخاطی، سلول‏های ایمنی (نظیر ماکروفاژهاـ Tcell یاور) و سلول‏های مغزی مثل میکروگلیا یافت می‏شود.