---

زمینه و هدف: اجرای آزمون های پردازش مرکزی شنوایی، به دلیل فراوانی مشکلاتی که ممکن است پردازش مرکزی شنوایی را دچار اختلال نماید، ضروری است. آزمون های رفتاری از جمله آزمون شناسایی جملات ساختگی، به دلیل محدودیت های آزمون‏های الکتروفیزیولوژیک و به دلیل ساختار خود آزمون که سبب تحریک ساقه و قشر مغز می‏شود، از جایگاه ویژه ای برخوردار است. هدف این بررسی، ساخت آزمون به زبان فارسی و ارزشیابی مقدماتی آن است.
روش بررسی: نخست، آزمون جملات ساختگی به زبان فارسی تهیه شد، سپس روی لوح فشرده ضبط شد، پس از آن روی 60 نفر از افراد دارای شنوایی هنجار 35-20 ساله مراجعه کننده به دانشکده علوم توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی ایران بمدت سه ماه مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته‏ها: بین مقادیر امتیازات کسب شده در آزمون طراحی شده به زبان فارسی با مقادیر امتیازات نمونه انگلیسی آزمون تفاوت معنی داری مشاهده نشد. همچنین، مقایسه‏ی امتیازات آزمون بین زنان و مردان نیز تفاوت معنی داری را نشان نداد.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج بدست آمده از این پژوهش،  این آزمون با آزمون انگلیسی شباهت دارد و می تواند در ارزیابی پردازش شنوایی مرکزی مورد استفاده قرار گیرد.

---

زمینه و هدف: شواهدی وجود دارند که نشان می‏دهند بین لکنت و اختلالات پردازش شنوایی نوعی ارتباط وجود دارد و هرگونه اختلال در عملکرد شنوایی مرکزی دست کم می‏تواند یکی از علل به وجود آمدن ناروانی گفتار باشد. حتی با استفاده از روش‏های تصویربرداری تشدید مغناطیسی و دیگر آزمونهای الکتروفیزیولوژیک تا کنون هیچ گونه پاسخ قطعی در این مورد ارائه نشده است. در این پژوهش با استفاده از آزمون اختلاف سطح پوشش و آزمون شناسایی جملات ساختگی به بررسی و مقایسه عملکرد شنوایی مرکزی افراد لکنتی و گروه هنجار پرداخته شده است.
روش بررسی: این پژوهش به روش تحلیلی- مقطعی روی 15 فرد لکنتی و 15 فرد هنجار مرد با محدوده سنی16تا40 سال با میانگین سنی 78/26 انجام شد. آزمون اختلاف سطح پوشش و آزمون شناسایی جملات ساختگی با پیام رقابتی همانسویی و دگرسویی در هر دو گروه مورد ارزیابی و مقایسه قرارگرفت.
یافته‏ها: یافته‏های بدست آمده کاهش میانگین اختلاف سطح پوشش در افراد لکنتی در مقایسه با افراد گروه کنترل را نشان داد ولی تفاوت از لحاظ آماری معنی‏دار نبود. در آزمون شناسایی جملات ساختگی تنها با پیام رقابتی همانسویی در سطوح 20- و 10- دسی‏بل تفاوت معنی‏دار در گوش راست افراد لکنتی مشاهده گردید.
نتیجه‏گیری: یافته‏های این پژوهش با سایر پژوهش‏های مشابه مطابقت دارد و الگوی یافته‏ها احتمالاً به اختلال عملکردی جزئی در ساقه مغز برخی افراد لکنتی اشاره دارد.

---

زمینه و هدف: آگاهی از قافیه معیار مهمی برای مهارت‌های پردازش گفتار، خواندن و نوشتن است. با توجه به این­که در ایران آزمون مناسبی برای ارزیابی مهارت شنیداری در کودکان 5 تا 6 سال وجود ندارد، هدف اصلی این پژوهش ساخت و ارزشیابی تکالیف آگاهی از قافیه در کودکان 5 تا 6 ساله بود.
روش بررسی: یکصد کودک بهنجار 5 تا 6 ساله مهدکودک‌های شهر تهران مشتمل بر 50 دختر و 50 پسر به­طور تصادفی انتخاب شدند. ابزار بررسی شامل تکالیف آگاهی از قافیه، یعنی شناسایی قافیه و بیان کلمۀ هم‌قافیه بود. بررسی روایی و پایایی با روش شاخص روایی محتوایی، تکرارپذیری نسبی و مطلق انجام شد. ضریب همبستگی تکالیف با روش همبستگی پیرسون و مقایسۀ میانگین نمرات کودکان در هر دو بخش با روش سطوح سادگی مشخص شد. مقایسۀ میانگین نمرۀ دختران و پسران با روش t مستقل انجام گرفت.
یافته‌ها: تکالیف طراحی شده برای گروه سنی 5 تا 6 سال مناسب بود و دو بخش، روایی و پایایی مطلوبی داشتند. توانایی کودکان در بخش بیان کلمۀ هم‌قافیه بیشتر از بخش شناسایی قافیه بود. ضریب همبستگی یا ارتباط هریک از بخش‌ها با کل مهارت آگاهی از قافیه معنی­دار بود(p<0/05). مهارت کودکان دختر و پسر در کل تکالیف تفاوت معنی­داری با یکدیگر نداشت(p>0/05).
نتیجه‌گیری: تکالیف طراحی شده برای ارزیابی مهارت آگاهی از قافیه مناسب می‌باشند و دارای روایی محتوایی و پایایی مطلوبی هستند و رابطۀ معنی­داری با کل مهارت آگاهی از قافیه دارند و بر یکدیگر تأثیر می­گذارند. مهارت­های دو گروه دختر و پسر در این تکالیف مشابه می‏باشد.

---

زمینه و هدف: تراکم فرکانسی غیرخطی، قابلیت جدیدی در سمعک‏ها است که با فشردن محدودۀ فرکانسی بالاتر از یک فرکانس جداساز و انتقال آنها به فرکانس‏های پایین‏تر، شنودپذیری فرکانس‏های بالا را بهبود می‏بخشد. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر این ویژگی بر مهارت‏های شنوایی کودکان سه و چهار سالۀ کم‏شنوای عمیق بود.

روش بررسی: در این مطالعه مشاهده‏ای از نوع توصیفی تحلیلی، ۲۲ کودک سه و چهار ساله با نمونه‏گیری غیرتصادفی از بین نمونه‏های در دسترس انتخاب شده و به دو گروه ۱۱ نفره دارای سمعک‏های مجهز به تراکم فرکانسی و سمعک‏های فاقد این ویژگی تقسیم شدند. مجریان تحقیق نقشی در تقسیم گروه‏ها و تجویز سمعک‏ها نداشتند. برای بررسی سطح مهارت‏های شنوایی دو گروه از آزمون توانا (جاراللهی، ۲۰۰۹) استفاده شد. داده‏ها با استفاده از آزمون آماری t مستقل با سطح اطمینان ۹۵ درصد تحلیل شد.

یافته‏ها: میانگین امتیازهای کل آزمون توانا در کودکان دارای سمعک‏های مجهز به تراکم فرکانسی غیرخطی از میانگین کودکان دارای سمعک‏های فاقد این ویژگی بیشتر بود(p<۰/۰۰۱). میانگین امتیاز هر یک از زیرآزمون‏های کشف(p=۰/۰۱۰)، تمایزگذاری(p=۰/۰۳۹)، شناسایی(p=۰/۰۰۵) و درک(p=۰/۰۲۲)، در گروه دارای سمعک‌های مجهز به تراکم فرکانسی از گروه دوم بیشتر بود.

نتیجه‏گیری: استفاده از سمعک‏های مجهز به تراکم فرکانسی در کودکان سه و چهار سالۀ کم‏شنوای عمیق، سطح مهارت‏های شنوایی آنها را در هر یک از سطوح و نیز سطح کلی مهارت شنوایی افزایش می‌دهد.

---

زمینه و هدف: آسیب ویژۀ زبان از شایع ‎ ترین اختلالات زبانی دوران رشد است که به ‎ واسط ۀ وجود ناهمگونی‏های فراوان در پروفایل زبانی جمعیت مبتلا و هم ‎ پوشانی علائم این اختلال با سایر اختلالات زبانی رشدی ، تشخیص آن توسط محققان و درمانگران مختلف با دشواری ‎ هایی همراه است . هدف از این مطالعه، مروری بر معیارهای تشخیصی ارائه شده در مطالعات مختلف، بحث‏های مطرح شده در تشخیص و معرفی دقیق ‎ ترین روش‏های تشخیصی موجود بود.

روش بررسی: در این مطالعه، مقالات منتشر شده در فاصلۀ سال‏های ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۲ درباره شیوه ‎ های تشخیص کودکان پیش ‎ دبستانی مبتلا به آسیب ویژۀ زبان از کودکان هنجار در بانک ‎ های اطلاعاتی Pubmed ، Google scholar ، Cochran Library ، Web of Science ، ProQuest ، Springer ، Oxford ، Science Direct ، Ovid ، Iran Medex و Magiran با استفاده از کلمات کلیدی مرتبط با آسیب ویژۀ زبان ، شناسایی و تشخیص، آزمون‏های استاندارد و آزمون‏های رشد زبان مورد بررسی قرار گرفته ‎ اند.

نتیجه‏گیری: نتایج مطالعۀ حاضر نشان می‏دهد که بر خلاف توافق عمومی متخصصان و درمانگران بر معیارهای استثنا کردن که یکی از اجزاء فعالیت‏های تشخیصی آسیب ویژۀ زبان است، توافق نظر عمومی در مورد معیار دیگر یعنی معیارهای شمول وجود ندارد و در مطالعات مختلف، معیارهای متفاوتی مورد استفاده قرار گرفته‏اند که به‏طور کلی قابل تقسیم به دسته‏های قضاوت بالینی درمانگر، معیارهای مبتنی بر عدم انطباق، آزمون‏های استاندارد و نشانگرهای بالینی و نشانگرهای حاصل از گفتار خودانگیخته هستند. در این مطالعه، مزیت‏ها، معایب و کاربرد بالینی هر شیوه مورد بحث قرار گرفته است.