---

تاثیر عملکرد شنوایی در کسب مهارتهای ارتباطی، به ویژه گفتار و زبان، بر همه آشکار است، به همین خاطر، بیشتر کوششها در ادیومتری رفتاری، بر روی بهبود و اصلاح روشهای ارزیابی نوزادان متمرکز گشته است. به عنوان نمونه ای از این روشها، می توان از متد پیشنهادی داوتز و نورترن (Downs & Northern) و Crib - O- Gram نام برد. طی سالهای متمادی، پیشرفتهای قابل ملاحظه ای در اندازه گیری حساسیت شنوایی اطفال صورت گرفته است" روشهایی چون ادیومتری مشاهده رفتاری VROCA, TROCA, VRA, (BOA) و ادیومتری بازی گونه از آن جمله می باشند" در مورد کاربرد تکنیک BOA در کودکان عقب مانده ذهنی نیز تحقیقاتی صورت گرفته است، که موفقیت این متد را در تخمین حساسیت شنوایی این افراد به اثبات می رساند" سایر روشها، که جهت تقویت پاسخهای طفل، از پاداش استفاده می کنند نیز توسط پژوهشهای مربوطه مورد تاکید قرار گرفته اند"همچنین بررسی روند تکامل شنیداری در اطفال، از طریق مقایسه نتایجی که از تحقیقات مربوط به تمایز فرکانس و شدت (توسط آزمون Luescher) ، تغییرات حاصل در فرکانس رزوتانس گوش خارجی و همچنین سطوح LDL (Loudness Discomfortable Level) کسب شده ، صورت می گیرد.

---

در پژوهش حاضر شنوایی 400 گوش دانش آموز پسر و دختر مورد غربال گری قرار گرفته است. هدف از بررسی: 1) وجود احتمالی کم شنوایی در این سن. 2) آیا جنس تاثیری بر کم شنوایی دارد یا خیر؟ نتایج این بررسی چنین گزارش می شود: 8.5% گوش های مورد معاینه اتوسکپی دارای جرم فشرده و 11.6% از گوش ها دچار انواع اختلالات پرده تمپان بودند. اشکالات پرده تمپان (p=0/09) و نیز درصد شیوع کم شنوایی در غربال گری (p=0/03) در دختران بیشتر از پسران بوده است.

---

در مطالعه ای که طی سال 1374 بر روی 146 گوش از 86 کودک 10-5 ساله دارای شنوایی طبیعی یا افت شنوایی حسی-عصبی حداکثر تا 84 دسی بل مراجعه کننده به کلینیک شنوایی شناسی دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران برای بررسی کاربرد بالینی روش های فرمول نی میر-سسترهن، معادله دوم، Lilly و SPAR موازنه نشده (UWSPAR) و SPAR موازنه شده (WSPAR) در طرح غربالگری شنوایی به عمل آمد مشاهده گردید که روش WSPAR همخوانی خوب با آزمون شنوایی استاندارد داشته (K=0.78) و دارای حساسیت، ویژگی، NPA++ و PPV+++ در سطح مطلوب (94-84%) می باشد. بنابراین چنانچه جهت بررسی شنوایی نتوان از آزمون های سابجکتیو استفاده نمود، جهت افتراق افت شنوایی از شنوایی طبیعی در طرح های غربالگری شنوایی به راحتی می توان از روش WSPAR بعنوان روشی آبجکتیو استفاده نمود.

---

فقدان استاندارد و سیستم نظارت و عدم تمایل به برنامه‏های تیمی از جمله عواملی هستند که این نارسایی‏ها را تشدید می‏نمایند در حوزه اندازه‏گیری نویز (Noise measure ment)، محدود بودن تجهیزات و پایین بودن قابلیت ابزار اندازه‏گیری و ارزیابی ناقص به‏وضوح مشاهده شده استبررسی‏های موجود نشان می‏دهد که اکثر مراکز صنعتی فاقد منحنی شنوایی پایه (Baseline Aud.) می‏باشند و بعضاً به ارزیابی‏های دوره‏ای شنوایی تمایل نشان نمی‏دهند. ارزیابی‏های دوره‏ای الزاماً با دستگاه کالیبره شده و در محیط مخصوص و با شرط حداقل مدت 14 ساعت استراحت صوتی انجام می‏شودصراحتاً می‏توان گفت که در اکثر موارد و به دلایلی این ارزیابی‏ها بدون تناوب و غیراصولی صورت گرفته است. در حالی که تنها طریق افتراق افراد حساس به NIHL غربالگری TTS2 در بدو کار در مراکز صنعتی است. متأسفانه هیچ گزارش عملی در این زمینه وجود ندارد. در این راستا آگهی و پیش‏بینی از میزان افت احتمالی براساس اطلاعات فرمولی مورد توجه قرار نگرفته و در نیمی از موارد تأثیرات سوء ناشی از حالت‏های ترکیبی (Combination Conditions) وقوع نویز آنی همراه با نویز زمینه، جدی تلقی نشده است. ما این حالت‏های ترکیبی را هم در کشتی‏های تجاری و هم در برخی از کارگاه‏ها در نیروگاه‏ها مشاهده کردیم.با این تفاوت که در کشتی تجاری نویز Impulse نوع A که ناشی از استارت موتورها و در نیروگاه‏ها ناشی از نویز Impact یا Impulse نوع B است، حالت‏های ترکیبی را فراهم می‏ساختند.

---

غربالگری شنوایی 2400 گوش دانش آموزان (600 پسر و 600 دختر) دبستان های نیشابور، سال تحصیلی 77-1376. هدف اصلی: تعیین توزیع فراوانی اختلالات شنوایی در دانش آموزان دبستان های دولتی نیشابور. روش مطالعه: مطالعه حاضر به روش سنجشی-توصیفی انجام گردیده و کلیه نمونه ها به طریق تصادفی انتخاب شده اند. مواد و روش ها: ابتدا بررسی میزان آگاهی والدین، آموزگاران و دانش آموزان از طریق تکمیل پرسش نامه انجام شد. سپس بررسی گوش ها (اتوسکپی) و ادیومتری تون خالص با روش غربال گری شنوایی و در ادامه امپدانس ادیومتری کلیه گوش های مورد مطالعه انجام شد. نتایج: اصلی ترین یافته ها؛ حالت های غیر طبیعی در مجرای گوش خارجی (14.1 درصد) شامل وجود جرم در مجرای گوش (با 13.6 درصد)، حالت های غیر طبیعی پرده تمپان (0.4 درصد) و جسم خارجی (0.16 درصد)، تمپانوگرام های غیر طبیعی (5.75 درصد) که بیشترین آن مربوط به نوع C با (3.15 درصد) بود. افت شنوایی به طور کلی 5.5 درصد شامل (1.25 درصد) در یک گوش و 3 درصد در هر دو گوش بود. نوع کاهش شنوایی در این جامعه فقط از نوع انتقالی بود. به طور کلی 9.8 درصد افراد، نیازمند اقدامات درمانی و(0.3 درصد) نیازمند اقدامات توانبخشی بودند. درصد آگاهی والدین، آموزگاران و دانش آموزان از وجود کم شنوایی به ترتیب (28.8، 36.3 و 40.9 درصد) بوده است. جنسیت و راست و چپ بودن گوش ها اثری دریافته ها نداشته است.

---

هدف: غربالگری شنوایی نوزادان به عنوان یکی از بهترین روش های شناخت زود هنگام اختلال شنوایی و در پی آن اقدام به موقع برای پیشگیری از عوارض آن و در صورت امکان و نیاز، انجام توانبخشی مناسب.
مواد و روش‏ها: پژوهش حاضر روی 175 نوزاد 7-0 روزه (گرو اول 112 مورد با تاریخچه سلامت و گروه دوم 638 مورد با سابقه خانوادگی در رده پر خطر¹) در بیمارستان‏های میرزا کوچک خان، بهارلو، و شهید اکبر آبادی تهران انجام شده است. صدا سازهای مورد استفاده طبل (برای تولید فرکانس‏های پایین) و رسیور (فرکانس‏های بالا) با شدت dBSPL 95-90 بوده‏اند و پاسخ مطلوب رفلکس پلکی گوشی (APR)، استارتل، توقف حرکات بود.

یافته‏ها: از گروه اول 51% APR، 10% رفلکس استارتل، 22% هر دو رفلکس را نشان دادند و 17% هیچ پاسخی نداشتند. از گروه دوم 47% APR، 24% رفلکس استارتل و 11% هر دو رفلکس را داشتند و 18% بدون پاسخ بودند.
بحث و نتیجه گیری: از کل نمونه های مورد مطالعه (175 نوزاد) 14 نفر (8 دختر و 6 پسر) هیچ پاسخی نداشتند

---

هدف: بررسی وضعیت شنوایی دانش آموزان نابینای آموزشگاه های نابینایان پسران شهر تهران.
مواد و روش ها: این پژوهش سنجشی توصیفی بر روی 320 دانش آموز نابینا در سال تحصیلی 80-1379 که تحت پوشش سازمان آموزش و پرورش کودکان استثنایی قرار داشتند صورت گرفت.
یافته ها: 20.94 درصد از دانش آموزان مورد بررسی دچار افت شنوایی در یک گوش (7.19 درصد) یا هر دو گوش (13.75 درصد) بودند به عبارتی میزان افت دو طرفه بیشتر از یکطرفه بود، این اختلاف از نظر آماری نیز معنی دار بدست آمد (P=0.007). علاوه بر این، 5.94 درصد از دانش آموزان دارای سرومن متراکم (بدون افت شنوایی) بودند. در بررسی انواع کم شنوایی در 640 گوش مورد مطالعه، 15.16 درصد کم شنوایی حسی-عصبی، 1.56 درصد کم شنوایی انتقالی و 0.62 درصد کم شنوایی آمیخته مشاهده گردید. نکته قابل توجه این بود که فراوانی کم شنوایی حسی-عصبی در این افراد حدود 10 برابر کم شنوایی انتقالی بود. کم شنوایی عمدتا در حد ملایم و متوسط بود و شکل ادیوگرام نیز بیشتر از نوع نزولی (HTL) بود. با توجه به معاینات و ارزیابی های صورت گرفته، 8.13 درصد از دانش آموزان مورد بررسی، نیازمند اقدامات درمانی، 15.31 درصد نیازمند خدمات توانبخشی و 3.44 درصد نیز نیازمند اقدامات توام درمانی و توانبخشی بودند. درصد آگاهی والدین، مربیان و خود دانش آموزان مبتلا به مساله کم شنوایی به ترتیب 20.9، 22.39 و 26.87 درصد بود. نسبت فامیلی والدین با کم شنوایی حسی-عصبی ارتباط معنی داری دارد.
بحث: اختلالات شنوایی در دانش آموزان نابینا نسبت به دانش آموزان بینا شیوع بیشتری دارد و غالبا از نوع حسی-عصبی است. از این رو شناسایی آنها از طریق غربال گری بویژه در فرکانهای بالا و پیگیری های درمانی و توانبخشی آنها حایز اهمیت می باشد.

---

هدف: بررسی و مقایسه مشخصات فیزیکی گسیل های صوتی حاصل اعوجاج در گوش راست و چپ نوزادان 59-1روزه دارای شنوایی هنجار مراجعه کننده به بخش شنوایی شناسی دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران (1381)
مواد و روشها: پژوهش حاضر به روش توصیفی ـ تحلیلی روی 102 نوزاد (204 گوش) که به روش آسان انتخاب شده بودند ، انجام شده است. مراحل آزمایش عبارت بود از اتوسکوپی ، ادیومتری مشاهده رفتاری ، ادیومتری ایمیتانس ، DPOAEs و در صورت لزوم ABR ، در DPOAEs ، دامنه و فرکانس گسیل 2f ـ 1f2 حاصل از تحریک دو صوت خالص با شدت dB SPL 65-1L و dB SPL 50-2L با نسبت 2/1=1f/2f بررسی گردید.
نتایج:
1ـ نوزادان هنجار ، همگی دارای DPOAEs بودند.
2- دامنه DPOAEs گوش راست به طور معنی داری بزرگتر از دامنه در گوش چپ است (05/0/P<).
3- بین دامنه های حاصل از DPOAEs بر حسب نوزادان مورد مطالعه اختلاف معنی داری دیده نمی‌شود.
بحث و نتیجه گیری: DPOAEs می‌تواند جهت ارزیابی سریع ، غیر تهاجمی و به عنوان ابزاری عالی برای غربالگری افت شنوایی نوزاد بکار گرفته شود.

---

زمینه و هدف: افت شنوایی یکی از شایع‏ترین مشکلات سالخوردگان بشمار می‏آید. کاهش شنوایی می‏تواند منجر به افسردگی، انزوا و عملکرد ضعیف سالمندان به‏ویژه آنهایی شود که تحت ارزیابی و درمان کم‏شنوایی قرار نگرفته‏اند. این مطالعه با هدف غربالگری شنوایی و بررسی نیاز به سمعک در سالمندان صورت گرفت.
روش بررسی: این پژوهش مقطعی ـ تحلیلی روی 52 سالمند 51 تا 97 ساله مطابق با برنامۀ غربالگری شنوایی انجمن گفتار و شنوایی امریکا(1997) صورت گرفت تا شیوع اختلال شنوایی و نیاز به سمعک در آنها بررسی شود. به‏منظور بررسی ناتوانی شنیداری از خودارزیاب معلولیت شنوایی سالمندان ـ نسخه غربالگری استفاده شد.
یافته‏ها: نتایج مطالعه نشان داد که بالغ بر 86 درصد افراد مورد مطالعه دچار درجات مختلفی از کم شنوایی هستند. همبستگی معنی­داری بین میانگین آستانه‏های 5/0، 1و2 کیلوهرتز  26 در گوش بهتر و امتیاز پرسشنامه  10 مشاهده شد(p=0/011). براساس این دو معیار 2/21 درصد افراد نیاز به سمعک داشتند در حالی که فقط 18 درصد افراد نیازمند، این وسیله را در اختیار داشتند.
نتیجه‏گیری: یافته‏های این پژوهش حاکی از شیوع بالای کم‏شنوایی در سالمندان است. از این‏رو بررسی نیاز به سمعک در این جامعه رو به رشد امری ضروری به‏نظر می‏رسد. از بین معیارهای مختلف کاندیداتوری سمعک بیشترین همبستگی بین میانگین آستانه‏های 5/0، 1و2 کیلوهرتز  26 در گوش بهتر و امتیاز پرسشنامه  10 مشاهده شد. بنابراین مناسب‏ترین معیار برای کاندیداتوری سمعک استفاده توأم از این دو است.

---

زمینه: هدف از این مطالعه بررسی تأثیر تحریکات دهلیزی‏ـ حس عمقی تئوری یکپارچگی حسی در رشد مراحل حرکتی درشت، ظریف، زبان و مهارت‏های فردی‏ـ اجتماعی افراد مبتلا به آژنزیس جسم پینه‏ای بود.
مورد: این تحقیق به‏صورت مطالعه موردی، روی پسر 5/10 ماهه با تشخیص آژنزیس جسم پینه‏ای انجام شد. برای ارزیابی اولیه و تعیین میزان پیشرفت مهارت‏های کودک در هر ماه از آزمون غربالگری رشدی دنورـII  و پایه‏های رشدی استفاده شد. درمان براساس اصول تئوری یکپارچگی حسی، در مدت 20 جلسه، هفته‏ای یک جلسه و هر جلسه یک ساعت انجام شد. این تمرینات مشتمل بر تمرینات حس عمقی، تمرینات دهلیزی خطی و ادامه‏دار روی توپ مخصوص فلج مغزی و تاب بود. پس از انجام مداخله درمانی، سن عملکرد حرکتی درشت، حرکت تطابقی ظریف، زبان و مهارت‏های فردی‏ـ اجتماعی افزایش یافت. همچنین براساس پایه‏های رشدی، حفظ وضعیت مهارت‏های حرکتی درشت مثل نشستن و چهار دست و پا افزایش یافت، غلتیدن کامل به چپ و راست و رها کردن ارادی اشیاء را انجام داد و مدت زمان واکنش کودک به تحریکات شنوایی به کمتر از 2 ثانیه رسید.
نتیجه‏گیری: تحریکات دهلیزی‏ـ حس عمقی تئوری یکپارچگی حسی با بهره‏گیری از قابلیت انعطاف‏پذیری سامانه عصبی تأثیر مثبتی در تسهیل مراحل رشد حرکتی درشت و ظریف، زبان و فردی‏ـ اجتماعی دارند و می‏توان از این تمرینات در اختلالات آژنزیس جسم پینه‏ای استفاده کرد.

---

زمینه و هدف: تشخیص به‏موقع کم‏شنوایی، مداخلۀ زودهنگام و بهبود مهارت‏های رشدی در کودکان را باعث می‏شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین میانگین سنین تشخیص کم‏شنوایی و انجام کاشت حلزون در کودکان کم‏شنوا و مقایسۀ سن انجام کاشت حلزون در کودکان شناسایی شده با و بدون غربالگری شنوایی صورت گرفت.
روش بررسی: بررسی مقطعی حاضر روی 96 کودک کم‏شنوای حسی عصبی شدید تا عمیق که از خرداد 1387 تا اسفند 1389 در مرکز کاشت حلزون امیراعلم تحت جراحی قرار گرفتند، صورت گرفت. جمع‏آوری داده‏ها با بررسی پرونده موجود در مرکز، مصاحبه با والدین و تکمیل برگۀ تاریخچه‏گیری شامل 4 بخش مشخصات فردی، سابقه تولد، پزشکی و کم‏شنوایی انجام شد.
یافته‏ها: میانگین سن تردید به کم‏شنوایی 73/6 ماه با انحراف معیار 79/5، تشخیص 35/9 ماه با انحراف معیار 79/5، تجویز سمعک 41/13 ماه با انحراف معیار 10/6، شروع برنامۀ توانبخشی 16 ماه با انحراف معیار 36/6، انجام کاشت حلزون 25/41 ماه با انحراف معیار 12/11، شروع استفاده از کاشت 15/42 ماه با انحراف معیار 12/11 بود، بین این سنین تفاوت معنی‏داری وجود داشت(p<0/05). 8/43 درصد از کودکان با غربالگری شنوایی شناسایی شده بودند و بین سن انجام کاشت حلزون در آنها با کودکان بدون غربالگری، تفاوت معنی‏داری وجود داشت0/0001)≥.(p
نتیجه‏گیری: علی‏رغم کاهش بارز سنین تشخیص کم‏شنوایی و مداخله نسبت به گذشته، تأخیر در سنین مذکور نسبت به معیارهای جهانی وجود دارد. غربالگری شنوایی نوزادان در کاهش این سنین، تأثیر چشمگیری دارد.

---

زمینه و هدف: انجمن اطفال آمریکا در سال ۱۹۹۹ استانداردهایی را برای برنامه غربالگری شنوایی نوزادان مطرح کرده است. هدف از این مطالعه دستیابی به اطلاعات آماری دقیق غربالگری شنوایی نوزادان اهواز و مقایسه آن با استانداردهای فوق بود.

روش بررسی: در این مطالعۀ توصیفی مقطعی پرونده‏های موجود در یکی از دو مرکز اصلی انجام غربالگری شنوایی نوزادان در شهر اهواز (مرکز بهداشت غرب اهواز) از ۱۳۸۷ تا پایان ۱۳۹۰ بررسی شد. پس از استخراج کلیه اطلاعات از پروندۀ نوزادان، از آمار توصیفی و جدول‏های توزیع فراوانی برای ارائه نتایج استفاده شد.

یافته‏ها: از ۲۵۰۷۳ نوزاد مورد بررسی، ۲۵ نوزاد کم‏شنوا شناسایی شد. میزان مثبت کاذب و ارجاع به مرحلۀ تشخیص به‏ترتیب برابر با ۶/۲ و ۴۸/۰ درصد بود که هر دو کمتر از ملاک جهانی مطرح شده در این زمینه بودند به‏علاوه مشکل شنوایی ۹۲ درصد از نوزادان، تا قبل از سه ماهگی شناسایی شده بود.

نتیجه‏گیری: مقایسۀ یافته‏های پژوهش حاضر با استانداردهای انجمن اطفال آمریکا، حاکی از آن است که به جز دو مورد همه موارد به‏طور کامل و یا نسبتاً کامل رعایت شده‏اند. اما برای رعایت همه موارد مطرح شده در استاندارد جهانی موجود در این زمینه باید تلاش‏های بیشتری صورت پذیرد.

---

زمینه و هدف: برنامه‏های جامع غربالگری شنوایی نوزادان با استفاده از گسیل‏های صوتی برانگیخته گذرا کاربرد گسترده‏ای دارند. هدف از مطالعه حاضر مقایسۀ وی‍‍ژگی‏های این آزمون در نوزادان تازه متولد در بازه‏های زمانی مختلف بود.

روش بررسی: در این مطالعه مقطعی که در بیمارستان تأمین اجتماعی زاهدان انجام شد، ۵۴ نوزاد به‏هنگام سالم در ۱۲، ۲۴، ۳۶، ۴۸ ساعتی و یک هفتگی با گسیل‏های صوتی گذرا غربالگری شدند. سطح ارجاع و گذر، مدت زمان آزمایش، تعداد دفعات تکرار برای رسیدن به جواب قطعی و سطح همکاری والدین مورد ارزیابی قرار گرفت.

یافته‏ها: سطح ارجاع با افزایش سن روندی رو به کاهش داشت . بیشترین کاهش مربوط به فاصلۀ سنی ۱۲ تا ۲۴ ساعتی بود (گوش چپ(p=۰/۰۱۲) گوش راست(p=۰/۰۵۷). تکرار آزمایش فقط در ساعت ۱۲ عمر نوزادان توانست سطح ارجاع را به میزان قابل توجهی کاهش دهد (گوش راست p<۰/۰۰۱ و گوش چپ p=۰/۰۰۱). مدت زمان آزمایش با افزایش سن نوزادان با کاهشی قابل توجه از ۷۵ ثانیه در ۱۲ ساعت اول تولد به ۲۱ ثانیه در ۲۴ ساعت رسید. میانۀ مدت زمان انجام آزمایش در ۳۶، ۴۸ ساعتی و یک هفتگی تولد به‏ترتیب ۱۳، ۴/۸ و ۳/۱۴ ثانیه بود. از والدین ۵۴ نوزادی که قرار بود یک هفته بعد مراجعه کنند، ۵ نفر مراجعه کردند.

نتیجه‏گیری: در این مطالعه تأثیر افزایش سن و تکرار آزمایش بر کاهش سطح ارجاع تأیید شد، اما در مجموع سطح ارجاع بالا در ساعات اولیۀ پس از تولد و همکاری ضعیف والدین، از مهم‏ترین موانع انجام طرح جامع غربالگری شنوایی نوزادان در زاهدان بود.