زمینه و هدف: یکی از آزمون‏های تشخیصی در بررسی عملکرد سیستم دهلیزی، آزمون پتانسیل‏های عضلانی برانگیختۀ دهلیزی گردنی است. این پژوهش با دو هدف بررسی امکان‏پذیری انجام آزمون پتانسیل‏های عضلانی برانگیختۀ دهلیزی گردنی در کودکان فلج مغزی اسپاستیک ۱۲-۷ساله و عملکرد سیستم دهلیزی گردنی آنان در مقایسه با کودکان هنجار با استفاده از این آزمون صورت گرفت.

روش بررسی: در این مطالعۀ مقطعی‏ـ‏مقایسه‏ای ۳۱ کودک مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک، ۸ دختر و ۲۳ پسر با میانگین سنی ۷۷/۸ سال و انحراف معیار ۵۲/۱ سال، و ۳۱ کودک هنجار شامل ۱۳ دختر و ۱۸ پسر با میانگین سنی ۷۷/۸ سال و انحراف معیار ۵۲/۱ سال شرکت داشتند و مورد ارزیابی پتانسیل‏های عضلانی برانگیختۀ دهلیزی گردنی با استفاده از محرک تن‏برست ۵۰۰ هرتز قرار گرفتند. شاخص‏های مورد بررسی شامل زمان نهفتگی قله‏های p13 و n23 ، دامنۀ n23 - p13 و آستانه بود.

یافته‏ها: پتانسیل‏های عضلانی برانگیختۀ دهلیزی گردنی ثبت شده در ۳۱ کودک هنجار دوطرفه بود. در حالی‏که، این پاسخ در ۲۱ مورد از کودکان دچار فلج مغزی در هر دو گوش، سه مورد در گوش راست و پنج مورد در گوش چپ و دو مورد بدون پاسخ بود. در دو گروه از نظر زمان نهفتگی قلۀ n23 ، دامنه و آستانۀ n23 - p13 تفاوت معنی‏داری مشاهده شد(p<۰/۰۵).

نتیجه‏گیری: یافته‏های حاصل از این مطالعه نشان داد که آزمون پتانسیل‏های عضلانی برانگیختۀ دهلیزی گردنی در کودکان فلج مغزی قابل اجرا است. بین دو گروه تفاوت معنی‏داری در شاخص‏های مورد بررسی دیده شد که بررسی علل آنها به مطالعات بیشتری نیاز دارد.