فاطمه حیدری، سعید فراهانی، قاسم محمدخانی، ابراهیم جعفرزاده پور، شهره جلایی،
دوره ۱۸، شماره ۱ - ( ۷-۱۳۸۸ )
زمینه و هدف: متعاقب محرومیت زودهنگام بینایی، شبکه عصبی درگیر در پردازش اطلاعات فضایی شنوایی سازماندهی مجدد عمیقی را نشان میدهد. بهمنظور بررسی این فرایند، پتانسیلهای وابسته به رخداد، اطلاعات دقیقی در زمینه الگوهای زمانی فعالیت عصبی همراه با فرایندهای درکی و شناختی فراهم مینمایند. در مطالعه حاضر مقایسه زمان نهفتگی و دامنه پتانسیل P۳۰۰ شنوایی در افراد بینا و نابینای زودهنگام انجام گرفته است.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، پتانسیل P۳۰۰ شنوایی بهروش تحریک متفاوت با استفاده از دو محرک تنبرست ۱۰۰۰ و ۲۰۰۰ هرتز در ۴۰ نفر بینا و ۱۹ فرد نابینای زودهنگام در محدوده سنی ۲۵ـ۱۸ سال ثبت شد.
یافتهها: میانگین زمان نهفتگی پاسخ P۳۰۰ افراد نابینای زودهنگام کمتر از افراد بینا بهدست آمد که این اختلاف از نظر آماری معنیدار بود(p=۰/۰۰) اما میانگین دامنه پاسخ P۳۰۰ در دو گروه تفاوتی نشان نداد(p>۰/۰۵).
نتیجهگیری: کاهش زمان نهفتگی پتانسیل P۳۰۰ در افراد نابینای زودهنگام در مقایسه با افراد بینا نشان میدهد که احتمالاً پردازش خودکار و طبقهبندی اطلاعات در افراد نابینا بهدنبال جبران حسی سریعتر است و به نظر میرسد بهدلیل ساختپذیری عصبی سرعت پردازش و توجه شنوایی در افراد نابینا بیشتر است.
