---

این بررسی بر روی 80 بیمار که طی 5 تا 7 سال گذشته تحت مداوای کری ناگهانی قرار گرفتند، انجام شد. تاریخچه، یافته های آزمایشگاهی و نتایج الکترونیستاگموگرافی و ادیومتری تن خالص، همگی در نظر گرفته شدند" در صورت وجود نتایج غیر طبیعی در ENG ، بررسیها مجدداً انجام شد، وضعیت گوش و حلق و بینی (ORL) تمام بیماران مورد ارزیابی مجدد قرار گرفت و از تمامی آنها ادیومتری بعمل آمد. به هنگام بروز عارضه، این هشتاد بیمار از نظر عوامل خطرساز متداول قلبی عروقی (ریسک فاکتورها) فرقی با جمعیت طبیعی نداشتند و در هیچیک از آنان علائم عفونت ویروسی دیده نمی شد. (نمونه سرمهای مقایسه ای به فواصل 2 هفته گرفته شده بود، بررسیهای روتین از نظر آنتی ژنهای متداول ویروسی به عمل آمده بود)، حدود 31 نفر از این عده که همگی دچار کم شنوایی حاد بودند، در بررسیهای الکترونیستاگمورگرافی ( آزمون کالریک دو حرارته - 30 و 44 ) ناهنجاریهای متفاوتی همچون نیستاگموس خودبخودی ( P.N) ، تحریک پذیری کم (HE) و فزونی جهتی (DP) از خود نشان دادند. با وجود گذشت 7-5 سال، 20 نفر از این 31 بیمار هنوز در آزمایش E.N.G نتایج غیرطبیعی نشان می دادند" تنها یک نفر نپستاگموس وضعیتی داشت، اما هیچیک سرگیجه سوئرکیتو نداشتند. بیمارانی که نتایج غیرطبیعی در ENG نشان می دادند بهبودی بسیار ناچیزی از نظر SRT داشتند در صورتیکه بیماران با ENG طبیعی پیشرفت تقریباً قابل توجهی (p<0/05) را نشان می‏دادند.

---

آگاه کردن والدین از وجود یک بیماری یا معلولیت برگشت‏ناپذیر در مورد کودکانشان، برای دست‏اندرکاران حرفۀ پزشکی کار بسیار مشکلی است. به‏منظور آن‏که والدین وپزشک بتوانند به نحو سازنده‏ای با عواقب شدید روانی ناشی از این امر، از قبیل ناامیدی و اندوه برخورد نمایند، داشتن تصویر واضحی از عکس العمل‏های مشخص در مواجهه با چنین ضربه‏های روانی حائز اهمیت است.برخورد با مسئله، احساسات متضادی را در ارتباط با زمان بارداری مادر، تولد کودک و تشخیص معلولیت در بر گرفته و مجموعۀ این احساسات روند برخورد والدین با مسئله را شکل می‏دهد. واکنش‏های معمولی که دیده می‏شوند شامل: انکار مسئله، جدا نگاه داشتن کودک از جمع و محیط، احساساتی که مجموعاً ناتوانی را به فرد القاء می‏کنند (عجز و درماندگی)، پرسش راجع به دلایل ناشنوایی، بازگشت به مذهب، سرزنش پزشک، احساس گناه، از این دکتر به آن دکتر مراجعه کردن، افسردگی و ... می‏باشد.برخورد سازندۀ والدین با این مسئله، فقط زمانی امکان‏پذیر است که آن‏ها برگشت‏ناپذیر بودن معلولیت را پذیرفته و با فهم علل و عوارض آن را تفسیر وتوجیه نمایند.گذشته از همۀ این موارد والدین باید بدانند چه چیزی در انتظار فرزند آن‏هاست، اگر آموزش و توانبخشی کودک به درستی برنامه‏ریزی نشود، مشکلاتی به مراتب بیشتر از ناشنوایی به همراه خواهد داشت. علت اصلی مسئله، تأکید غلط بر ایجاد ارتباط از راه دهان و استفاده از یک کانال حسی است که به قیمت فدا کردن راه مناسب‏تر یعنی استفاده از روش تخصصی «ارتباط کلی»¹ می‏باشد. بنابر این مشورت با والدین و استفاده از روش ارتباط کلی، نوید بخش‏ترین برنامه برای موفقیت کودکان ناشنوا به‏منظور دست‏یابی به توانایی‏‏های بالقوه آن‏ها می‏باشد.

---

زمینه و هدف: اختلال شنوایی شایع‏ترین نقص حسی‏ـ‏عصبی در انسان است که در صورت نبود مطالعات اپیدمیولوژیک و در پی آن عدم طراحی و اجرای برنامه‏های پیشگیرانه، بخشی از نیروی مولد جامعه را دچار معلولیت خواهد ساخت. از این‏رو پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان شیوع اختلال شنوایی در کل جمعیت استان اردبیل و بررسی نقش علل مختلف مادرزادی، اقتصادی‏ـ‏اجتماعی، تصادفات و خصوصیات فردی در میزان شیوع این اختلال انجام شد.
روش بررسی: در این پژوهش توصیفی‏ـ‏پیمایشی 10718 نفر به‏روش تصادفی خوشه‏ای از کل جمعیت استان انتخاب و اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسش‏نامه غربالگری، دستگاه ادیومتر بالینی، پرسش‏نامه افراد مبتلا به اختلال شنوایی و پرسش‏نامه افراد عادی، جمع‏آوری شد. داده‏ها با شاخص‏های آماری فراوانی، درصد، در هزار محاسبه و با آزمون کای دو تحلیل شد.
یافته‏ها: نتایج نشان داد که 1/7 در هزار نفر دچار نقص شنوایی و 3/4 در هزار نفر نیز دچار کم‏شنوایی هستند. اختلال شنوایی در روستاییان و سالخوردگان استان اردبیل بیشتر است(p=0/046) ولی بین دو جنس تفاوت معنی‏داری از لحاظ میزان اختلال شنوایی وجود نداشت(p>0/05). همچنین اختلاف معنی‏داری بین اختلال شنوایی فرزند و خویشاوندی والدین(p=0/031)، مصرف دارو دوران بارداری(p=0/028)، بارداری در سن بالا(p=0/007)، اختلال شنوایی والدین و بیماری شدید در دوران بارداری(p=0/001)، درآمد خانواده(p=0/004)، محل سکونت(p=0/001)، وجود داشت.
نتیجه‏گیری: محرومیت‏های بهداشتی، اقتصادی، فرهنگی و آموزشی از مهم‏ترین علل شیوع اختلال شنوایی در استان اردبیل است. بنابراین توجه همه‏جانبه به رفع محرومیت‏های مذکور، بیش از پیش ضرورت دارد.

---

زمینه و هدف: وجود کودک سالم و بدون معلولیت نقش به‏سزایی در سلامت روانی خانواده ایفا می‏کند و هزینه‏های خانواده و جامعه را کاهش می‏دهد. از آنجا که ازدواج‏های خویشاوندی بستر مناسبی برای بروز ژن‏های نهفته و مغلوب بوده و منجر به انواع معلولیت‏ها از جمله ناشنوایی می‏شود، هدف مطالعۀ حاضر بررسی شیوع ازدواج‏های خویشاوندی در والدین کودکان ناشنوا و عادی و رابطه آن با ناشنوایی بود.
روش بررسی: در این پژوهش 467 نفر دارای کودک عادی به‏صورت نمونه‏گیری خوشه‏ای از مدارس ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان و 423 کودک استثنایی به‏صورت غیرتصادفی انتخاب شدند. از این تعداد 130 نفر ناشنوا بودند که در شهرستان اردبیل مورد بررسی قرار گرفتند. از آمار توصیفی برای اندازه‏گیری شیوع ازدواج فامیلی و تست کای دو برای مقایسۀ شیوع ازدواج فامیلی بین والدین کودکان شنوا و ناشنوا استفاده شد.
یافته‏ها: داده‏های توصیفی نشان داد که 80 نفر از 130 (54/61 درصد) از والدین افراد ناشنوا ازدواج خویشاوندی داشتند. تحلیل داده‏ها نشان داد که میزان شیوع ناشنوایی در کودکانی که والدین آنها ازدواج خویشاوندی داشته‏اند نسبت به گروه والدین کودکان عادی، بیشتر بوده و این تفاوت در سطح p<0/001 معنی‏دار بود.
نتیجه‏گیری: با توجه به نتایج به‏دست آمده احتمالاً ازدواج‏های خویشاوندی نقش مهمی در بروز ژن‏های نهفته و مغلوب دارند و منجر به بروز انواع معلولیت از جمله ناشنوایی می‏شوند. آگاهی زوج‏ها از پیامدهای ازدواج خویشاوندی و انجام مشاوره‏های ژنتیکی ضروری است.

---

زمینه و هدف: هدف از انجام این مطالعه، بررسی حساسیت درکی شنوندگان بومی فارسی، زبانی دارای تکیه قابل پیش­بینی، نسبت به سرنخ­های آکوستیکی تکیه است. این پژوهش براساس الگوی شناختی ناشنوایی تکیه طراحی شده است که مطابق آن، هر قدر جایگاه تکیه در یک زبان، بیشتر قابل پیش‏بینی باشد، گویشور بومی آن زبان، دارای حساسیت درکی ضعیف‌تری نسبت به ویژگی‌های تکیه خواهد بود.
روش بررسی: در این آزمون، نوع خاصی از آزمون درکی تطبیق به‏کار رفت که در آن 35 گویشور فارسی در قالب سه گروه متمایز براساس زمینه زبانی، باید محرک‏های مصنوعی پخش‌شده را، به‏صورت رایانه‌ای، شبیه‌سازی می‌کردند. در کنار بررسی عملکرد فارسی‌زبانان در درک تکیه، تأثیر دانش آواشناسی و قرار گرفتن در محیط زبان انگلیسی بر حساسیت درکی آنها نیز مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته‌ها: در یافته‌های این پژوهش مشخص شد که حساسیت کلی فارسی‌زبانان نسبت به تکیه ضعیف است. با این حال قرار گرفتن آنها در محیط زبانی انگلیسی، تأثیر چشمگیری در میزان حساسیت آنها به تکیه در پی داشت(p<0/0001)؛ در حالی که دانش آواشناسی تأثیری در عملکرد درکی گویشوران نداشت. همچنین از بین سه همبسته، بیش از همه، در تشخیص دیرش، میان فارسی‌زبانان مشکل وجود داشت(p=0/0001) و از لحاظ آماری تفاوتی میان درک سرنخ فرکانس پایه و شدت مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: گویشوران زبان فارسی عملکرد ضعیفی در درک تکیه دارند و چنین نتیجه‌ای با پیش‌بینی الگوی ناشنوایی تکیه در مورد ناشنوایی تکیه گویشوران زبان‌های دارای تکیه ثابت سازگار است.

---

زمینه و هدف: درمانگران و محققان همواره نیازمند ابزارهای استاندارد برای ارزیابی ادراک شنیداری و تولید گفتار کودکان ناشنوا به‏ویژه آنهایی که کاشت حلزون شده‏اند هستند. با توجه به استفادۀ روزافزون از دو مقیاس طبقه‏بندی عملکرد ادراک شنیداری و درجه‏بندی وضوح کلامی در کودکان ناشنوای پیش‏زبانی کاشت حلزون شنوایی شده در سطح دنیا، مطالعۀ حاضر با هدف بررسی روایی و پایایی نسخۀ فارسی این دو مقیاس انجام شد.

روش بررسی: در این مطالعه ۹۲ کودک یک سال و سه ماهه تا پانزده سال و هفت ماهۀ ناشنوای کاشت حلزون شده شرکت کردند. بررسی پایایی مقیاس‏ها با استفاده از روش آزمون‏ـ‏بازآزمون و پایایی بین مصححان انجام شد. بررسی روایی ملاکی و سازه هر دو مقیاس نیز مورد توجه قرار گرفت.

یافته‏ها: پایایی بازآزمایی مقیاس‏های ادراک شنیداری و وضوح کلامی به‏ترتیب، ۸۲/۰ و ۷۹/۰ به‏دست آمد(p<۰/۰۱)، پایایی مصححان براساس میانگین ضریب توافق کاپای Cohen نیز به‏ترتیب ۷۳/۰ و ۷۰/۰ را نشان داد که در حد قابل قبولی است (p<۰/۰۱). روایی سازۀ این دو مقیاس به‏ترتیب ۶۴/۰ و ۶۹/۰ و روایی ملاکی نیز به‏ترتیب از ۵۸/۰ تا ۷۴/۰ و ۶۶/۰ تا ۶۹/۰ به‏دست آمد(p<۰/۰۱).

نتیجه‏گیری: هر دو مقیاس واجد ویژگی ‎ های روان‏سنجی لازم برای سنجش استاندارد ادراک شنیداری و تولید گفتار کودکان ناشنوای کاشت حلزون شنوایی شده هستند.