|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
3 نتیجه برای نوازندگان
مینا میلانی،
دوره 7، شماره 1 - ( 2-1378 )
چکیده
صدا جزء لاینفک زندگی روزمره محسوب میشود. صدا امکان تجارب خوشایندی چون گوش دادن به موسیقی یا آواز پرندگان را فراهم آورده و وسیلۀ ارتباط کلامی است. با این حال، در جامعه مدرن امروزی صدا اغلب موجب ناراحتی انسان میگردد. به این صدای ناراحتکننده «نویز» میگویند. از آنجا که نویز ناخوشایند، مداخلهگر و مضر است بهعنوان صدایی ناخواسته در نظر گرفته میشود. بدین خاطر دلنشینترین آهنگها در صورتی که بلند نواخته شود می‌تواند نویز محسوب شود. در این مسئله شکی نیست که موسیقی منبعی از صدا و گاه صدای بسیار شدید است. در مورد موسیقی کلاسیک، هر چند شنوندگان حاضر در سالن کنسرت که به ارکستر سمفونی کامل گوش میدهند مورد هجوم سطوح زیانآور صوتی قرار نمیگیرند لیکن موضوع نوازندگان درون ارکستر کاملاً متفاوت است. میزان آسیب شنوایی و هجوم صدای شدید در نوازندگان، بسته به ساز موسیقی و جایگاه قرارگیری فرد تغییر میکند. در این مطالعه قصد داریم وضعیت شنوایی نوازندگان کلاسیک و سنتی را به کمک آزمون ادیومتری صوت خالص مورد بررسی قرار دهیم. 33 نوازنده با تجربه به نوازندگی 6 تا 45 سال و سن 9-22 سال مورد بررسی قرار گرفتند. و نتایج حاصل از این مطالعه در مقالۀ حاضر آمده است.
پریسا میرحاج، قاسم محمدخانی، مهین صدایی، منصوره عادل قهرمان، سقراط فقیهزاده،
دوره 14، شماره 1 - ( 6-1384 )
چکیده
هدف: بررسی حد افتراق فرکانسی در نوازندگان سازهای زهی مواد و روشها: این مطالعه مورد ـ شاهد بر روی 15 نوازنده سازهای زهی (30 گوش) با سابقه نوازندگی بیشتر از 10 سال و 15 فرد با شنوایی هنجار (30 گوش) انجام گرفت.جامعه مورد پژوهش از جنس مذکر و در محدوده سنی 30-20 سال بودند. نمونه ها تحت اتوسکوپی ، ادیومتری ایمیتانس و ادیومتری صوت خالص قرار گرفتند. سپس آزمون حد افتراق فرکانسی در محدوده فرکانس ها ی 8000-250 هرتز و در سطح dBSL 40 انجام شد. یافته ها: در این پژوهش حد افتراق فرکانسی افراد نوازنده نسبت به گروه شاهدکمتر بود و اختلاف بین دو گروه معنادار می باشد. نتیجه گیری: براساس یافته های حاصله احتمالاً افتراق فرکانسی بهتر و ظریفتر در نوازندگان بدلیل آموزش، تمرین و آشنایی با نت ها می باشد.
پریسا میرحاج، قاسم محمدخانی، مهین صدائی، سقراط فقیه زاده،
دوره 14، شماره 2 - ( 11-1384 )
چکیده
زمینه و هدف: حساسیت شنوایی برای نوازندگان از اهمیت بسیاری برخوردار است. زیرا موسیقی بلند می تواند سبب کاهش شنوایی شود. هدف از این مطالعه تأثیر موسیقی بر نتایج ادیومتری تن خالص و آزمونهای گسیلهای صوتی گذرای گوش و گسیلهای صوتی حاصل اعوجاج گوش در نوازندگان سازهای زهی بوده است. روش بررسی : این مطالعه مورد ـ شاهد روی 15 نوازنده سازهای زهی یعنی30 گوش با سابقه نوازندگی بیشتر از 10 سال و 15 فرد با شنوایی هنجار (30 گوش) در کلینیک شنوایی شناسی دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام گرفت. جامعه مورد بررسی از جنس مذکر و در محدوده سنی30-20 سال بودند. نمونه ها تحت اتوسکپی، ادیومتری ایمیتانس و ادیومتری تن خالص در محدوده فرکانسی 16000-250 هرتز قرار گرفتند. سپس آزمون گسیلهای صوتی گذرای گوش و گسیلهای صوتی حاصل اعوجاج گوش در هر دو گروه مورد - شاهد انجام شد. یافته ها: در ادیومتری تن خالص، تفاوت معنی داری بین دوگروه درآستانه های فرکانسها ی مورد آزمایش مشاهده نشد. درآزمون گسیلهای صوتی گذرای گوش، تفاوت معنی داری بین دوگروه درپاسخ کلی ودامنه های گسیلهای صوتی گذرای گوش در فرکانسها ی مورد آزمایش دیده شد. در آزمون گسیلهای صوتی حاصل اعوجاج گوش ، تفاوت معنی‌داری بین دو گروه در دامنه گسیلهای صوتی حاصل اعوجاج گوش بر حسب زوج فرکانسها ی f 1 و f 2 مشاهده نشد. نتیجه گیری : نوازندگی می‌تواند گسیلهای صوتی گذرای گوش را تحت تأثیر قرار دهد در حالیکه بر نتایج ادیومتری تن خالص و آزمون گسیلهای صوتی حاصل اعوجاج گوش تأثیری ندارد. بنابراین آزمون گسیلهای صوتی گذرای گوش می‌تواند در برنامه های حفاظت شنوایی و برای ردیابی ضایعه حلزونی متعاقب مواجهه با نویز ناشی از نوازندگی مفید واقع شود.
|
|
|
|
|
| This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License which allows users to read, copy, distribute and make derivative works for non-commercial purposes from the material, as long as the author of the original work is cited properly. |
|
|
|
|
