---

زمینه و هدف: حدت زمانی به توانایی درک تغییرات محرک در طول زمان گفته می‏شود. در پژوهش حاضر نسبت به تهیۀ نسخۀ فارسی آزمون حدت زمانی به روش Phillips (1994) و Stuart (1996) و بررسی نتایج آن در افراد هنجار 18 تا 25 سال از هر دو جنس، اقدام شد.
روش بررسی: در ساخت نسخۀ فارسی آزمون حاضر همانند نسخۀ مرجع از محرک گفتاری، نویز ممتد و نویز منقطع استفاده شد. محرک‏َهای گفتاری شامل چهار فهرست 50 کلمه‏ای بود که نخست در سکوت و سپس توأم با ارائۀ نویز ممتد و منقطع در چهار نسبت سیگنال به نویز 10+، صفر، 10- و 20- دسی‏بل به گوش راست ارائه گردید. مطالعۀ مقطعی حاضر روی 33 فرد هنجار راست دست (19 زن و 14 مرد) با میانگین سنی 02/21 و انحراف معیار 7/1 سال با شیوۀ پاسخ‏گویی نوشتاری، اجرا شد.
یافته‏ها: بین امتیازات آزمون در سکوت با هر یک از چهار نسبت سیگنال به نویز ممتد(p<0/0001) و منقطع(p≤0/0001) و همچنین بین امتیازات آزمون در دو وضعیت ارائه نویز ممتد و منقطع(p<0/0001) تفاوت معنی‏داری مشاهده شد. در بخش‏های مختلف آزمون، بین دو جنس اختلاف معنی‏داری وجود نداشت. همچنین بین سن و امتیاز حدت زمانی در نسبت سیگنال به نویز مثبت 10 دسی‏بل، ارتباط معنی‏داری مشاهده نشد.
نتیجه‏گیری: اجرای آزمون حاضر روی گروهی از افراد برخوردار از شنوایی هنجار، توانایی آزمون ساخته شده در تعیین حدت زمانی با استفاده از محرک‏های گفتاری را نشان داد.