زمینه و هدف: مطالعات مختلف نشان می‏دهد که کودکان کم ‎ شنوا در مقایسه با کودکان عادی مشکلاتی را در کلیۀ ابعاد رشد هیجانی شامل بیان چهره‏ای، بازشناسی هیجانی، قواعد تظاهری، فهم هیجانات آمیخته و متضاد و نظریۀ ذهن‏خوانی نشان می‏دهند. هدف مقاله حاضر مروری بر پژوهش‌های انجام گرفته در زمینۀ بررسی مشکلات رشد هیجانی در کودکان کم‌شنوا بود.

یافته‏های اخیر: برخی یافته‏ها نشان می‏دهند در سنین پایین عملکرد کودکان کم ‎ شنوا مشابه عملکرد کودکان شنواست. در بررسی قواعد تظاهری در کودکان کم‎شنوا می‏توان اذعان کرد الگوی پاسخ‏دهی کودکان کم‏شنوا ممکن است نشان‏دهندۀ مشکلات آنان در درک حالات ذهنی نباشد، بلکه ناشی از ناتوانی آنان از بیان کردن دلایل خود در این موقعیت‏ها باشد. به‏طور کلی یافته‏های تحقیقاتی نشان می‏دهد که فهم و درک هیجانی در جنبه‏ها و ابعاد مختلف با توانایی ‎ های ارتباط زبانی کودک مرتبط است.

نتیجه گیری: الگوی نتایج به‏دست آمده بر مبنای فرضیۀ مکالمات، مبین این است که کودکان ناشنوا در بیشتر ابعاد رشد هیجانی مانند تفسیر و تشخیص هیجانات چهره‏ای، عملکردی مشابه همسالان شنوا دارند اما این کودکان در فهم قواعد تظاهری و نظریۀ ذهن‏خوانی که در آن تجربه مکالمات نقش اساسی دارد عملکرد ضعیف‏تری داشتند. یافته‏های اخیر به‏طور کلی نشان می‏دهد که زبان نقشی اساسی در رشد هیجانی کودکان دارد و بنابراین کودکان ناشنوا در مقایسه با کودکان شنوا عملکرد ضعیف‏تری دارند.