---

فرآیند انتقال صوت به گوش از طریق سمعک‏های انتقال هوایی همواره از اهمیت بسیاری برخوردار بوده است و بدین لحاظ دست اندرکاران و متخصصین مربوطه همیشه سعی بر این داشته‏اند که سیستم متصل‏شونده به گوش از طریق سمعک بتواند به نحو مطلوب انتظارات و توقعات بیمار را برآورده سازد. بدین لحاظ اصولاً قالب گوش را به چهار دلیل عمده و اساسی برای بیماران تهیه می‏کنند:1ـ به‏عنوان مسیری مطمئن جهت انتقال صوت تقویت‏شده به مجرای گوش خارجی.2ـ به‏عنوان وسیله‏ای جهت قوام بخشیدن به سمعک بر روی گوش.3ـ به‏منظور جلوگیری از بروز پسخوراند صوتی (Acoustical Feedbaek)4ـ پالایش و تعدیل اکوستیکی صوت تقویت‏شده.موضوعی که شایان توجه است استفاده از سیستم انتقال‏دهنده (Coupling) مناسب جهت بیمارانی می‏باشد که به‏منظور دستیابی به اهداف خاص از پروتزهای شنوایی استفاده می‏کنند، که از بین آن‏ها می‏توان استفاده کنندگان از دستگاه پوشانندۀ وزوز (Tinnitus Masker) و سمعک‏های خانواده کراس (CROS) را نام برد.

---

ویژگی های بینایی و درک شنوایی وزوز سابجکتیو ناشی از نگاه خیره در دو فرد بزرگسال بررسی شده است. این وزوز غیر معمول حدود 4 تا 6 هفته پس از جراحی اعصاب و خارج ساختن کامل ضایعه فضاگیر زاویه پلی مخچه ای رخ داده است و شنوایی گوش تحت عمل از بین رفته است. وزوز ناشی از نگاه خیره هر دو بیمار از نوع صوت خالص بود و تا هنگامی که جهت افقی یا عمودی نگاه تغییر نمی کرد زیر و بمی و بلندی آن ثابت می ماند. وقتی سر در وضعیت خنثی است و جهت نگاه به سمت روبروست وزوز شنیده نمی شود. نتایج و تفسیر بررسی های چشمی و میدان دید، صوت خالص، صدورات خودبخود گوش، ارزیابی سایکو فیزیکی دقیق بلندی و زیر و بمی مورد بحث قرار گرفته اند.

---

هدف اصلی، بررسی تفاوت تاثیر نویز و صوت خالص بر وقفه پایدار در افراد مبتلا به وزوز می باشد که از اسفند 1375 تا شهریور 1376 به کلینیک شنوایی دانشکده علوم توان بخشی ایران مراجعه نموده اند. افراد مورد بررسی 20 الی 70 ساله بودند و روش کار نیمه تجربی و مداخله ای بود. در این روش پدیده پوشش با صوت خالص در افرادی که در مقابل نویز دارای وقفه پایدار نسبی بودند، انجام شد. آزمون تجزیه واریانس تفاوت آماری معنی داری بین وقفه پایدار حاصل از نویز و صوت خالص نشان نداد

---

بروز کم شنوایی شدید به دنبال جراحی بای پس عروق کرونر به طور تخمینی یک مورد در 1000 جراحی گزارش شده است (پلاس و همکاران 1981). برای بررسی تغییرات ادیولوژیک که ممکن است به دنبال جراحی ایجاد شود، رادیوگرام های قبل و بعد از جراحی رسم شد. اهداف: 1) تشخیص کم شنوایی هایی که شدید نبودند. 2) ارزیابی عوامل وابسته به هر گونه آسیب شنوایی. بیماران سابقه مشکلات شنوایی و استفاده از داروهای اتوتوکسیک نداشتند. یک روز قبل از جراحی معاینه و تحت آزمایش شنوایی قرار گرفتند و 6 روز بعد از جراحی، مجددا معاینه و درباره مشکلات شنوایی و وجود هر گونه وزوز از آنان سوال شد. بیمارانی که برای انجام آزمون مجدد بدحال بوند و یا آنانی که داروهای آرام بخش، اتوتوکسیک و یا مسکن های حاوی مواد مخدر مصرف کرده بودند، از مطالعه حذف شدند. 20 بیمار آزمایش کامل شدند و تمامی روش ها روی گروه شاهد شامل 20 بیمار که تحت عمل توروکتومی بدون بای پس قلبی ریوی قرار گرفته بودند نیز انجام شد. در یک جمعیت نمونه شامل 40 گوش، 5 گوش (چهار نفر) کم شنوایی در فرکانس بالا داشتند که از لحاظ آماری معنی دار بود. نتایج، اختلاف معنی دار آماری را بین گروه بای پس و گروه شاهد نشان می داد. بدین ترتیب، گروه بای پس تغییر آستانه بدتری را نسبت به گروه شاهد نشان دادند. مطالعات جداگانه نشان داد آن گروه از بیمارانی که مبتلا به ضایعه شنوایی بودند تحت تاثیر چهار متغیر سن، حداقل دما، حداقل فشار خون حاصله در طول جراحی و مدت زمان عمل بای پس قرار گرفته اند.

---

بیمار یک زن 34 ساله است که باشکایت افت شنوایی ناگهانی در حد ملایم در گوش چپ به همراه وزوز فرکانس بالا و پری گوش به کلینیک شنوایی مراجعه کرده است. علائم همراه دیگر عبارتند از مواج بودن شنوایی و احساس سبکی سر. لیکن بیمار شکایتی از سرگیجه یا احساس عدم تعادل گزارش نکرده است. تشخیص افتراقی ضایعه از فیستول اندولنفاتیک و ضایعات وراء حلزونی در این بیمار مورد توجه قرار گرفت. یافته‏ها و تصاویر ادیولوژیک و رادیولوژیک بیمار در مقاله حاضر آمده و بر اساس آن تشخیص ضایعه مورد بحث قرار گرفته است.

---

در این مطالعه اطلاعاتی در زمینه آستانه‏های شنوایی، انواع افت شنوایی انواع وزوز و سمعک پوشاننده وزوز در سربازان جنگی گردآوری شد. هدف ما تعیین درصد وزوز، شکل ادیوگرام و رابطۀ آن با وزوز و درصد سربازانی بود که از سمعک پوشاننده وزوز استفاده می‏کردند. اطلاعات مورد نیاز با بررسی ادیوگرام‏ها و فایل بیماران به‏دست آمد. نتایج حاصل از این بررسی در مقالۀ حاضر آمده است.

---

واژه لاتین tinnitus (وزوز) از کلمه tinnire به معنای زنگ زدن یا طنین داشتن گرفته شده و برای توصیف صدایی که در سر یا گوش‏های فرد مبتلا احساس می‏شود به‏کار می‏رود. گاه فرد در آغاز گمان می‏کند صدا دارای منبعی خارجی است اما به‏زودی در می‏یابد که چنین نیست.براساس پژوهش‏هایی که تاکنون در زمینه علت‏شناسی وزوز انجام شده است، به نظر می‏رسد کم‏شنوایی ناشی از نویز (Noise-Induced Hearing Loss, NIHL) احتمالاً شایع‏ترین علت وزوز است. ممکن است وزوز ناشی از نویز از ضربه صوتی شدید، وجود نویز دائمی در محل کار یا در طی فعالیت‏های تفریحی حادث شود. در مواردی که وزوز متعاقب ضربه صوتی روی می‏دهد، محل ضایعه بخش بالایی پیچ قاعده‏ای حلزون است (جدول 1). وزوز دائمی ناشی از نویز (Noise-Induced Permanent Tinnitus, NIPT) در جمعیت‏های مسن اغلب با پیرگوشی توأم است.با آن که میزان شیوع وزوز دائمی ناشی از نویز (NIPT) بالا بوده و امکان بررسی‏های اپیدمیولوژیک وجود دارد. اما متون موجود پژوهش‏های اندکی را در این زمینه نشان می‏دهند.
در این مقاله سعی بر این است میزان شیوع وزوز در کارگران کارخانه پارس مینو و نیز سایر پارامترهای وزوز مورد بررسی قرار گیرند.

---

شوانومای وستیبولر از شایع‏ترین تومورهای داخل جمجمه‏ای است. معمولاً از سلول‏های شوان بخش فوقانی عصب دهلیزی در مجرای شنوایی داخلی ناشی می‏شود و ممکن است عصب شنوایی را تحت فشار قرار دهد. دارای کپسول و خوش‏خیم بوده، به غلط با عنوان تومور عصب هشتم مصطلح گردیده است. تومور معمولاً یک‏طرفه بوده و در موارد بیماری فون رکلینگها وزن یا نوروفیبروماتوز ممکن است به صورت دو طرفه تظاهر کند که ارثی و به دو شکل NF₁ (محیطی) و NF₂ (مرکزی) است. در NF₂ تومور اکوستیک دوطرفه شاخص می‏باشد و هر دو نوع به‏صورت اتوزومال غالب انتقال می‏یابند. NF₁ ناهنجاری در کروموزوم 17، NF₂ ناهنجاری در کروموزوم 22 و NF₁ شایع‏تر از NF₂ می‏باشد.

---

زمینه و هدف: وزوز گوش به معنای شنیدن صدا بدون وجود محرک خارجی می باشد وشیوعی از  3 تا 30 در صد دارد. علت این پدیده  در بسیاری از موارد ناشناخته است . این علامت به دو شکل ضرباندار وغیر ضرباندار تقسیم می شود. شکل غیر ضرباندار شایع تر بوده و بطور انحصاری ذهنی می باشد. از جمله علل مؤثرسندرم منییر، نورینوم آکوستیک، اتوتوکسیک، صدای شدید محیطی، وغیره می باشد، در مورد شدت، فرکانس، جهت، شکل، و نیز چکونگی تأثیر این بیماری بر زندگی فرد، تاکنون مطالعات فراوانی انجام شده است. هدف از این مطالعه بررسی ویژگی های وزوز ذهنی با علت نا شناخته می‏باشد.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی - تحلیلی روی 36 بیمار ( 23مرد، 13زن ) با میانگین سنی1/53 سال، دچار وزوز گوش از نوع ذهنی در حد فاصل سال‏های 82 تا1384 که به مؤسسه شنوایی سنجی پژواک در شهر مشهد مراحعه نموده اند صورت گرفت. متغیرهای مورد بررسی جنس، سن، شدت، فرکانس، شکل و نمای شنوایی فرد بوده اند. همچنین چگونگی تأثیر وزوز بر شکل زندگی فرد توسط پرسشنامه ارزیابی وزوز 52 پرسش در 6 محور بررسی شد.
یافته‏ها: وزوز گوش در64 در صد موارد یکطرفه با شیوع بیشتردرسمت راست،  با میانگین  زیر و بمی 03/7 کیلو هرتز و شدت 8/3 دسی بل SPL بوده است. امتیاز بازشناسی گفتار در تمام بیماران در سطح هنجار بوده ولی افت شنوایی حسی- عصبی در فرکانس 4000 به بالا مشهود بوده است. بالاترین نمره (3/60) در پرسشنامه مربوط به محور تأثیر وزوز در زندگی روزمره و پایین ترین (3/39) مربوط به محور خواب بوده است. نمره کلی پرسشنامه ارزیابی وزوز معادل 4/52 بود.
نتیجه‏گیری: وزوز گوش غیر ضرباندار ذهنی علتی متغیر و سازوکاری همچنان ناشناخته دارد. در برخی موارد، حتی بدون سابقه ای از بیماری خاص و درافراد دارای شنوایی هنجار نیز دیده می شود. بیشترین  اثر این پدیده تداخل در شکل زندگی روزمره فرد (در مقایسه با خواب، شنوایی، یا شکایات بدنی ) می باشد ، درمان قطعی این علامت هنوز شناخته نشده است و مطالعه بیشتر در روشن ساختن فیزیوپاتولوژی آن که می تواند به درمانی مطمئن تر بیانجامد مورد نیاز است.

---

زمینه و هدف: وزوز به احساس هر گونه صدا در گوش و یا سر بدون منشأ خارجی اطلاق می‏شود. تأثیر تابش اشعه لیزر کم‏توان در بهبود وزوز توسط محققان مختلف گزارش شده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر تابش اشعه لیزر کم توان بر وزوز و شاخصه‏های آزمون‏های الکتروکوکلئوگرافی و گسیل‏های صوتی حاصل اعوجاج گوش بوده است.
روش بررسی: این مطالعه از نوع مداخله‏ای نیمه تجربی است که در آن تأثیر تابش اشعه لیزر کم‏توان روی 16 گوش (10 بیمار) مورد بررسی قرار گرفت. معاینه و ارزیابی‏های کامل ادیولوژیک و سایکواکوستیک وزوز، آزمون‏های الکتروکوکلئوگرافی، گسیل‏های صوتی حاصل اعوجاج گوش و تکمیل فرم‏های اطلاعاتی، در مورد تمامی نمونه‏ها اجرا گردید. اطلاعات بدست آمده از این آزمون‏ها در مرحله قبل و بعد از تابش اشعه لیزر کم­توان با هم مقایسه شدند.
یافته‏ها: نتایج این تحقیق تنها در مورد تفاوت‏های میانگین مقادیر تطابق بلندی وزوز و میانگین دامنه پتانسیل عمل در اثر تابش لیزر کم­توان از نظر آماری اختلاف معنی‏داری را نشان دادند(p<0/05). در سایر متغیرهای مورد مطالعه شامل بلندی ذهنی، میزان آزاردهندگی، تطابق زیر و بمی شاخصه‏های آزمون گسیل‏های صوتی حاصل اعوجاج گوش و الکتروکوکلئوگرافی از نظر آماری کاهش معنی‏داری مشاهده نگردید.
نتیجه‏گیری: به نظر می‏رسد استفاده از اشعه لیزر کم‏توان با قدرت 200 میلی وات در درمان وزوز مؤثر نیست. بررسی حاضر گزارش اولیه پژوهش محسوب شده و از نقطه نظر بالینی علیرغم اهمیت آماری نتایج فوق، مطالعات دیگر با حجم نمونۀ بالاتر مورد نیاز است.

---

زمینه و هدف: وزوز اختلالی است که علی‏رغم شیوع گسترده آن هنوز اطلاع دقیقی از منشأ آن در دست نیست. هدف از این مطالعه اندازه‏گیری و مقایسه میانگین آستانه پاسخ‏های پایدار شنوایی در دو مدولاسیون 20 و 40 هرتز در بیماران دچار وزوز ذهنی ایدیوپاتیک و افراد هنجار است تا به بررسی جایگاه وزوز در این بیماران پرداخته شود.
روش بررسی: این مطالعه تحلیلی و به شیوه مورد ـ شاهد روی 19 فرد دچار وزوز ذهنی ایدیوپاتیک و 24 فرد هنجار در محدوده سنی 40-18 ساله انجام شد. کلیه بیماران از نظر نداشتن هر نوع بیماری زمینه‏ساز وزوز و سلامت سیستم شنوایی بررسی شدند و سپس با مدولاسیون‏های20 و40 هرتز تحت آزمون پاسخ‏های پایدار شنوایی قرار گرفتند. افراد گروه مورد، از بیماران مبتلا به وزوز مراجعه‏کننده به بیمارستان حضرت رسول اکرم انتخاب شدند.
یافته‏ها: میانگین آستانه پاسخ‏های پایدار شنوایی در مدولاسیون 40 هرتز در دو گروه مورد و شاهد اختلاف معنی‏دار داشت(p<0/05) ولی در مدولاسیون 20 هرتز معنی‏دار نبود. این شرایط در هر دو حالت میانگین‏گیری دو گوش و تفکیک گوش‏ها صادق بود.
نتیجه‏گیری: به‏نظر می‏رسد منشأ پاسخ‏های 40 هرتز‘ قشر اولیه شنوایی و نواحی مغز میانی و زیرقشری‘ در این بیماران درگیر باشد؛ یا حداقل منشأ وزوز این افراد به نوعی با عملکرد غیرطبیعی در نواحی فوق مرتبط است. هر چند در زمینه پاسخ‏های 20 هرتز هنوز بررسی‏های بیشتری مورد نیاز است.

---

زمینه و هدف: وزوز صدایی نا خوشایند و غیر قابل تحمل است که می‏تواند سبب برخی اختلالات رفتاری گردد. منشأ وزوز تنها در سیستم شنوایی محیطی نیست بلکه شواهد بسیاری مبنی بر وجود اختلال عملکردی در سیستم شنوایی مرکزی وجود دارد. بنابراین بررسی سیستم شنوایی مرکزی با استفاده از آزمون‏های مناسب که قادر به بررسی اختلالات عملکردی باشند، لازم است. این پژوهش با هدف مقایسه پاسخ‏های شنوایی ساقه مغز در افراد مبتلا به وزوز ناشی از نویز و افراد بدون وزوز انجام شده است.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی روی 60 مورد شامل30 نفر مبتلا به وزوز ناشی از نویز و 30 نفر بدون وزوز در محدوده سنی 20 تا 50 ساله صورت گرفت. پاسخ‏های شنوایی ساقه مغز در دو گروه با آرایش الکترودی همانطرفی و دگرطرفی ثبت شد و دامنه و زمان نهفتگی آنها  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‏ها: افزایش معنی‏دار میانگین زمان نهفتگی بین موجی III-V (p=0/022) و I-V  (p=0/033) با آرایش الکترودی همانطرفی و افزایش معنی‏دار میانگین زمان نهفتگی مطلق امواج IV (p=0/015) و V  (p=0/048) با آرایش الکترودی دگرطرفی در افراد دچار وزوز ناشی از نویز نسبت به گروه شاهد مشاهده شد.
نتیجه‏گیری: یافته‏های حاصل، کاهش سرعت انتقال عصبی و  به‏طور کلی درگیری هسته‏های میانی مجموعه زیتونی فوقانی و نوار خارجی در افراد دچار وزوز ناشی از نویز را نشان می‏دهد.

---

زمینه و هدف: وزوز گوش بیماری آزاردهنده‏ای است که می‏تواند باعث مشکلات عمده‏ای از جمله بی‏خوابی، اختلال در تمرکز و کاهش کیفیت زندگی شود. این مطالعه به منظور بررسی اثر بخشی هیپنوتیزم‏درمانی در درمان وزوزگوش ذهنی انجام شده است.
روش بررسی: این مطالعه یک تحقیق آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه شاهد بود. تعداد افراد در هر گروه 10 نفر و شامل افرادی بود که از وزوزگوش ذهنی رنج می‏بردند. هر دو گروه از نظر میزان شدت وزوز گوش و محدودۀ سنی همسان بودند. افراد در هر دو گروه پرسش‏نامه کلینیکی وزوز گوش را در دو مرحله پیش‏آزمون‏ـ‏پس‏آزمون تکمیل کرده و شدت وزوز گوش آنها به صورت خودگزارشی از یک تا ده ثبت می‏شد. افراد گروه مورد برای 10 جلسه تحت هیپنوتیزم‏درمانی قرار گرفتند. روی گروه شاهد هیچ گونه درمان روانشناختی انجام نشد. یافته‏ها با استفاده از آزمون‏های t‏  مستقل و وابسته مقایسه شدند.
یافته‏ها: بین امتیازهای پیش‏آزمون‏ـ‏پس‏آزمون و همچنین بین امتیازهای پس آزمون دو گروه مورد و شاهد تفاوت معنی‏داری وجود داشت(p=0/001).
نتیجه‏گیری: نتایج نشان داد که هیپنوتیزم‏درمانی توانسته است به‏طور مؤثری از شدت وزوزگوش بیماران در گروه مورد بکاهد به‏عبارتی مؤید اثربخش بودن هیپنوتیزم‏درمانی در درمان وزوزگوش ذهنی بود.

---

زمینه و هدف: اطلاعات موجود در مورد علت‏شناسی وزوز ذهنی راضی‏کننده نیست. یکی از فرضیات در مورد علت ایجاد وزوز در افراد با شنوایی هنجار که طی دهۀ اخیر مورد توجه فراوانی قرار گرفته است اختلال در سیستم وابران شنوایی به‏ویژه مسیر زیتونی حلزونی میانی است، هدف از این مطالعه بررسی احتمال درگیری سیستم وابران شنوایی در افراد مبتلا به وزوز مزمن که شنوایی هنجار داشتند و بررسی رایطۀ شدت وزوز با میزان مهار بود.

روش بررسی: این پژوهش روی ۲۰ فرد بزرگسال مبتلا به وزوز و دارای شنوایی هنجار در محدودۀ سنی ۲۰ تا ۴۵ سال و ۲۰ فرد هنجار با شرایط سنی و جنسیتی مشابه در کلینیک شنوایی‏شناسی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. برای هر فرد آزمون گسیل صوتی گذرا در غیاب و در حضور نویز سفید با شدت ۵۵ و ۶۵ دسی‏بل انجام شد.

یافته‏ها: تفاوت معنی‎داری بین میانگین دامنۀ گسیل صوتی مهار شده در گوش افراد هنجار و مبتلا به وزوز وجود داشت(۰۰۱/۰=p) اما بین شدت وزوز و میزان مهار گسیل صوتی گذرا در هر دو حالت ارائۀ نویز دگرسویی(۳/۰=p) و در غیاب آن(۶/۰=p) همبستگی وجود نداشت.

نتیجه‏گیری: طبق نتایج پژوهش حاضر دامنۀ گسیل صوتی گذرا با ارائۀ نویز دگرسویی در گروه هنجار به میزان قابل توجهی کاهش یافت در حالیکه در افراد مبتلا به وزوز این کاهش بسیار کمتر بود.

---

زمینه و هدف: در حالی که در اکثر مبتلایان به وزوز می ‎ توان درجاتی از آسیب شنوایی را مشاهده کرد، درصد کمی از مراجعه‏کنندگان به درمانگاه ‎ های گوش، گلو و بینی و مراکز ارزیابی شنوایی را نیز افرادی تشکیل می ‎ دهند که با وجود آستانه ‎ های شنوایی هنجار از ابتلا به وزوز گوش شکایت می ‎ کنند. مطالعۀ حاضر به‏منظور درک بهتر از دلایل احتمالی بروز پدیدۀ وزوز و با هدف بررسی تغییرات احتمالی در عملکرد ساختارهای شنوایی ساقۀ مغز در افراد دچار وزوز مزمن و برخوردار از آستانه ‎ های شنوایی هنجار انجام شد.

روش بررسی: روش بررسی این پژوهش به‏صورت مقطعی‏ـ‏مقایسه‏ای بود و در مجموع ۵۲ گوش، ۲۶ گوش با وزوز و ۲۶ گوش بدون وزوز، مورد بررسی قرار گرفتند. مؤلفه‎های پاسخ برانگیختۀ ساقۀ مغز از جمله زمان نهفتگی و دامنۀ امواج در دو گروه تعیین شد.

یافته‎ها: اختلاف میانگین زمان نهفتگی مطلق امواج I ، III و V بین دو گروه کمتر از ۱/۰ میلی‏ثانیه بود که از نظر آماری تفاوت معنی‏داری نداشت. همچنین در مقادیر زمان نهفتگی بین‏قله ‎ ای امواج I-III ، III-V و I-V در دو گروه اختلاف معنی‏داری مشاهده نشد. تنها نسبت دامنۀ V/I در گروه مبتلا به وزوز به ‎ طور معنی‏داری بزرگ‏تر بود(p=۰/۰۴).

نتیجه‏گیری: به نظر می ‎ رسد تغییراتی که در دامنۀ امواج به ‎ ویژه امواج انتهایی ‎ تر، ایجاد می‏شوند می‏تواند به‏عنوان نشانه ‎ ای از تغییرات پلاستیک فعالیت نورون‏ها و نقش احتمالی آن در ایجاد وزوز در افراد با شنوایی هنجار در نظر گرفته شود.