---

زمینه و هدف: آزمون پتانسیل­های عضلانی برانگیختۀ دهلیزی ابزاری جدید برای بررسی عملکرد دهلیزی است. کاربرد بالینی این پتانسیل­ها در بسیاری از بیماری­ها بررسی شده است، اما نقش آنها در بیماری­های ساقۀ مغز و فرایند میلین­زدای دستگاه عصبی مرکزی همچنان نامشخص است. هدف پژوهش حاضر مقایسۀ این پتانسیل­ها در بیماران اسکلروز متعدد و افراد هنجار بود.
روش بررسی: مطالعۀ مقطعی حاضر روی 21 بیمار مبتلا به اسکلروز متعدد، 15 زن و 6 مرد، و 20 فرد هنجار شامل 14 زن و 6 مرد، در محدودۀ سنی 50-17 سال انجام شد. پتانسیل­های عضلانی برانگیخته دهلیزی با استفاده از محرک تن­برست 500 هرتز ثبت شد. شاخص­های مورد بررسی شامل زمان نهفتگی قله­های p13 وn23  و دامنه قله به قله p13-n23 بود.
یافته­ها: بین دو گروه از نظر میانگین زمان نهفتگی p13 و دامنۀ قله به قله p13-n23 در هر دو گوش تفاوت معنی­داری مشاهده گردید(p<0/05). در دو بیمار اسکلروز متعدد پتانسیل­های عضلانی برانگیخته دهلیزی تنها در یکی از گوش­ها قابل ثبت بود. زمان نهفتگی قله p13 در 9 بیمار (14 گوش) افزایش نشان داد. به­طور کلی نتایج آزمون پتانسیل­های عضلانی برانگیختۀ دهلیزی در 6/47 درصد بیماران ناهنجار بود.
نتیجه­گیری: آزمون پتانسیل­های عضلانی برانگیختۀ دهلیزی احتمالاً می­تواند ابزاری جدید برای ارزیابی اختلالات عملکردی ساقۀ مغز در بیماری اسکلروز متعدد باشد. نتایج ناهنجار این آزمون در این بیماران ممکن است با نقص هدایت پیام­های عصبی در مسیر رفلکس وستیبولوکولیک در ارتباط باشد.