---

زمینه و هدف: آزمون پتانسیل‏های عضلانی برانگیخته دهلیزی چشمی ابزار جدیدی برای بررسی عملکرد دهلیزی است. این پاسخ با زمان نهفتگی کوتاه را می‏توان با تحریک صوتی با شدت بالا، از عضلات چشمی منقبض شده ثبت کرد، و به‏عنوان ابزار تشخیصی برای ارزیابی رفلکس دهلیزی چشمی طرف مقابل استفاده کرد. هدف مطالعۀ حاضر بررسی و مقایسۀ دامنه، زمان نهفتگی، نسبت اختلاف دامنۀ دو طرف و میزان وقوع پتانسیل‏های عضلانی برانگیخته دهلیزی چشمی (n۱۰) و گردنی (p۱۳) در افراد هنجار بود.
روش بررسی: مطالعۀ مقطعی حاضر روی ۲۰ فرد با میانگین سنی ۱۸/۲۲ و انحراف معیار ۱۹/۲ سال و حساسیت شنوایی هنجار و عدم سابقه اختلالات دهلیزی انجام شد. امواج p۱۳ و n۱۰ با استفاده از محرک تن‏برست ۵۰۰ هرتز راه هوایی در سطح شدت ۹۵ دسی‏بل nHL و با استفاده از گوشی داخلی ثبت و مقایسه شدند.
یافته‏ها: موج p۱۳ در همۀ افراد مورد مطالعه ثبت شد، ولی در دو مورد موج n۱۰ ثبت نشد. دامنۀ مطلق و زمان نهفتگی به‏ترتیب ۷۷/۱۴۰ میکروولت و ۵۶/۱۵ میلی‏ثانیه برای پتانسیل گردنی و ۱۸/۳ میکروولت و ۳۲/۹ میلی‏ثانیه برای پتانسیل چشمی به‏دست آمد. تفاوت معنی‏داری در دامنۀ دو پتانسیل مشاهده شد.(p=۰/۰۰۰)
نتیجه‏گیری: در مطالعۀ حاضر شاخصه‏های این دو آزمون نشان داد که دامنه و درصد وقوع پاسخ در پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی چشمی کمتر از پتانسیل دهلیزی گردنی بود. از آنجایی این دو پاسخ احتمالأ از دو بخش متفاوت عصب دهلیزی منشأ می‏گیرند، می‏توان به‏عنوان دو آزمون مکمل در نظر گرفت و به‏عنوان ابزاری برای ارزیابی اختلالات دهلیزی استفاده کرد.

---

زمینه و هدف: از آنجا که اتریکول اصلی‏ترین اندام‏های آسیب‏دیده در سرگیجۀ وضعیتی ناگهانی خوش‏خیم است به نظر می‏رسد ثبت پتانسیل برانگیختۀ دهلیزی چشمی روش مناسبی برای ارزیابی اختلال عملکرد اتریکول و تأثیر عودکنندگی این نوع سرگیجه باشد. از این رو، این مطالعه با هدف بررسی پارامترهای این آزمون در مبتلایان به سرگیجۀ وضعیتی ناگهانی خوش‏خیم انجام شد.

روش بررسی: در این مطالعۀ مقطعی، پتانسیل عضلانی با ارائۀ محرک تن‏برست ۵۰۰ هرتز با شدت ۹۵ دسی‏بل nHL از طریق راه هوایی در ۲۵ فرد سالم و ۲۰ فرد مبتلا به سرگیجۀ وضعیتی ناگهانی خوش‏خیم ثبت شد.

یافته‏ها: میانگین دامنۀ پاسخ در گوش مبتلا در مقایسه با گوش غیرمبتلا و افراد سالم کمتر و میانگین آستانه در گوش مبتلا نسبت به گوش غیرمبتلا و افراد سالم بیشتر بود(p<۰/۰۵). میانگین نسبت عدم تقارن دامنه در بیماران نسبت به افراد سالم بیشتر بود(p<۰/۰۰۱). دو گروه تفاوت معنی‏داری را از لحاظ میانگین زمان نهفتگی موج n۱۰ و موج p۱۵ نشان ندادند(p>۰/۰۵). تعداد ناهنجاری‏های پاسخ در گوش مبتلای بیماران بیشتر از گوش غیرمبتلا و گروه سالم بود(p<۰/۰۵). بیماران مبتلا به سرگیجۀ وضعیتی ناگهانی خوش‏خیم عودکننده نسبت به بیماران غیرعودکننده تعداد ناهنجاری بیشتری نشان دادند(p=۰/۰۳).

نتیجه‏گیری: نتایج پتانسیل عضلانی چشمی نشان‏دهندۀ اختلال بیشتر اتریکول در سرگیجۀ وضعیتی ناگهانی خوش‏خیم عودکننده است. پیشنهاد می‏شود از این آزمون در ارزیابی این نوع بیماران استفاده شود.