---

زمینه و هدف: آزمون پتانسیل‏های عضلانی برانگیخته دهلیزی چشمی ابزار جدیدی برای بررسی عملکرد دهلیزی است. این پاسخ با زمان نهفتگی کوتاه را می‏توان با تحریک صوتی با شدت بالا، از عضلات چشمی منقبض شده ثبت کرد، و به‏عنوان ابزار تشخیصی برای ارزیابی رفلکس دهلیزی چشمی طرف مقابل استفاده کرد. هدف مطالعۀ حاضر بررسی و مقایسۀ دامنه، زمان نهفتگی، نسبت اختلاف دامنۀ دو طرف و میزان وقوع پتانسیل‏های عضلانی برانگیخته دهلیزی چشمی (n10) و گردنی (p13) در افراد هنجار بود.
روش بررسی: مطالعۀ مقطعی حاضر روی 20 فرد با میانگین سنی 18/22 و انحراف معیار 19/2 سال و حساسیت شنوایی هنجار و عدم سابقه اختلالات دهلیزی انجام شد. امواج p13 و n10 با استفاده از محرک تن‏برست 500 هرتز راه هوایی در سطح شدت 95 دسی‏بل nHL و با استفاده از گوشی داخلی ثبت و مقایسه شدند.
یافته‏ها: موج p13 در همۀ افراد مورد مطالعه ثبت شد، ولی در دو مورد موج n10 ثبت نشد. دامنۀ مطلق و زمان نهفتگی به‏ترتیب 77/140 میکروولت و 56/15 میلی‏ثانیه برای پتانسیل گردنی و 18/3 میکروولت و 32/9 میلی‏ثانیه برای پتانسیل چشمی به‏دست آمد. تفاوت معنی‏داری در دامنۀ دو پتانسیل مشاهده شد.(p=0/000)
نتیجه‏گیری: در مطالعۀ حاضر شاخصه‏های این دو آزمون نشان داد که دامنه و درصد وقوع پاسخ در پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی چشمی کمتر از پتانسیل دهلیزی گردنی بود. از آنجایی این دو پاسخ احتمالأ از دو بخش متفاوت عصب دهلیزی منشأ می‏گیرند، می‏توان به‏عنوان دو آزمون مکمل در نظر گرفت و به‏عنوان ابزاری برای ارزیابی اختلالات دهلیزی استفاده کرد.