|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
2 نتیجه برای پتانسیل عضلانی برانگیختۀ دهلیزی
مسعود متصدی زرندی، محمدتقی خرسندی، نیما رضازاده، نسرین یزدانی، فرهاد مختاری‌نژاد، آرش بیات، معصومه روزبهانی،
دوره 19، شماره 2 - ( 3-1389 )
چکیده
زمینه و هدف: پتانسیل عضلانی برانگیختۀ دهلیزی در پاسخ به محرک کلیک یا تنبرست بهعنوان یک آزمون بالینی برای ارزیابی ساکول و عصب دهلیزی تحتانی مورد استفاده قرار میگیرد. مطالعات مختلف نشان میدهد کاشت حلزون میتواند تأثیر منفی بر ساختارهای دهلیزی داشته باشد. هدف از این مطالعه، بررسی این پتانسیل در افرادی است که دارای حلزون کاشتشدۀ یکطرفه هستند. روش بررسی: در این مطالعۀ مقطعی 33 بیمار دارای کاشت حلزون یکطرفه با میانگین سنی 96/19 سال بهعنوان گروه مورد با 30 فرد هنجار با میانگین سنی 27/24 سال بهعنوان گروه شاهد شرکت داشتند. میانگین زمان نهفتگی و دامنۀ پتانسیل عضلانی برانگیختۀ دهلیزی در همۀ افرادها ثبت و مقایسه شد. یافتهها: در هر دو گوش تمامی افراد گروه شاهد امواج هنجار ثبت شد. در 16 مورد (48/48 %) هیچ پاسخی در دو گوش دریافت نشد. در سه مورد (09/9 %) پاسخها در هر دو گوش ثبت شدند، ولی در اکثر موارد دامنۀ امواج در سمت دارای کاشت حلزون کاهش یافته بود. در 14 مورد (42/42 %) پاسخها تنها در گوش غیرکاشتشده ثبت شدند. نتیجهگیری: پتانسیل عضلانی برانگیختۀ دهلیزی ابزاری ارزشمند برای بررسی عملکرد ساکول در افراد دارای کاشت حلزون است. آسیب به تیغۀ مارپیچی استخوانی و غشاء پایه بهدنبال کاشت حلزون میتواند باعث آسیب به اندامهای دهلیزی، بهخصوص ساکول، شود. به نظر میرسد ممکن است ساکول بهدنبال کاشت حلزون صدمه ببیند و منجر به حذف پتانسیل عضلانی یا کاهش دامنۀ آن شود.
مرضیه معلمی، فهیمه حاجی ابوالحسن، جمیله فتاحی، منصوره تقاء، رویا ابوالفضلی، شهره جلایی، فاطمه خمسه،
دوره 21، شماره 3 - ( 7-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: در بسیاری از مبتلایان به میگرن، مصرف داروهای پیشگیریکننده در کاهش حملات و علائم بیماری از جمله شکایات دهلیزی مؤثر است. با توجه به بهبود شکایات، احتمال تأثیرپذیری ساختارهای عصبی مسئول، به دنبال مصرف داروها وجود دارد. بنابراین هدف مطالعۀ حاضر، مقایسۀ پتانسیل عضلانی برانگیختۀ دهلیزی در مبتلایان به میگرن با و بدون درمان با داروهای پیشگیریکننده بود. روش بررسی: افراد مطالعه شامل 46 فرد مبتلا به میگرن در دو گروه بیماران تحت درمان با داروهای پیشگیریکننده 21 نفر و گروه بدون درمان 25 نفر بودند. محدودۀ سنی بیماران 60-20 سال بود. پتانسیل عضلانی برانگیختۀ دهلیزی با ارائۀ محرک تنبرست 500 هرتز با شدت 95 دسیبل nHL ثبت شد. یافتهها: میانگین نسبت دامنهای با p=0/02 و زمان نهفتگی بین قلهای در گوش راست با p=0/03 و در گوش چپ با p=0/001در گروه تحت درمان بیشتر از گروه بدون درمان بهدست آمد که این تفاوت از لحاظ آماری معنیدار بود. تفاوتی بین میانگین زمان نهفتگی قله p13، n23 و دامنۀ مطلق در دو گروه مشاهده نشد(p>0/05). نتیجهگیری: داروهای پیشگیریکنندۀ میگرن، احتمالاً در بهبود میانگین پارامترهای اصلی پاسخ در گروه بیماران تحت درمان نقش دارند.
|
|
|
|
|
| This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License which allows users to read, copy, distribute and make derivative works for non-commercial purposes from the material, as long as the author of the original work is cited properly. |
|
|
|
|
