مجله دندانپزشکی

---

بررسی و مطالعه همه جانبه ای بر روی آرا، و عقاید و نظریات و تحقیقات ارائه شده در مورد ناهنجاری موسوم به Dens in dente یا Dens invagination انجام گردید. از آنجا که ساختمان هیستولوژیک و آمبریولوژیک و مراحل مختلف رشد و تکامل دندان در موش و انسان عینا شبیه یکدیگر است، ساختمان میکروسکپیک هیستولوژیک یک Dens in dente در دندان موش همراه با تصاویر میکروسکپیک در درشت نمائی های گوناگونی ارائه و بطور کامل توضیح داده شده که تمامی توصیف و شروح ذکر شده می توانند با آنچه که در مورد بیان این آنومالی در انسان ضروری است منطبق باشند.

---

اوریون بیماری حاد مسری، خودبخود محدود شونده، خوش خیم و با درصد بسیار بالا و نهایتا مرگ و میر بسیار اندک است. با نمای کلاسیک و بالینی در اکثر موارد بیماری همراه با ازدیاد حجم دردناک غده بزاقی پاروتید (بناگوشی) است. زمانی طولانی، بیماری به عنوان بیماری اختصاصی غده بزاقی شناخته می شد و بر همین اساس آن را پاروتیت اپیدمیک ابتلای محدود و لوکال غده پاروتید می نامیدند. عامل مولد ویروس است که بیشتر کودکان و نوجوانان را مبتلا می کند، علاوه بر غده بزاقی اعضای مختلف بدن، نظیر بیضه ها، تخمدانها، سیستم اعصاب مرکزی، پانکراس، قلب، کلیه، تیروئید و غیره را نیز آلوده می کند. نهایتا در تحقیقات انجام یافته مشخص شد که این بیماری محدود به غدد بزاقی نبوده بلکه عکس العملهای عمومی و ژنرالیزه در بدن می باشد که پاروتیت فقط نمای شایع کلینیکی بیماری این عفونت می باشد. در بررسی و تحقیق انجام یافته بر روی 21 مورد بیمار که در بیمارستان امام تحت نظر بودند نتایج حاصله با یافته های مختلف مراکز علمی بین المللی مطابقت دارد مگر در مورد درصد مبتلایان که احتمالا ناشی از عدم واکسیناسیون همه گیر در ایران می باشد.

---

در بررسی حاضر که میان 200 دندانپزشک عمومی و 98 پزشک عمومی به عنوان گروه شاهد انجام شد، درصد شیوع بیماری استئوآرتریت مورد بررسی قرار گرفت و بر این اساس میزان شیوع بیماری در میان دندانپزشکان بطور قابل توجهی بیش از پزشکان عمومی بود (23.5% در مقابل 13.3%). مهترین نکات حاصله از این بررسی به قرار زیر می باشد: 1) میانگین سنی مبتلایان به استئوآرتریت در دندانپزشکان 11 سال پایین تر از این میانگین در بین پزشکان عمومی است (48 سال در مقابل 59 سال). 2) شیوع استئوآرتریت در ناحیه گردن بطور قابل ملاحظه ای در دندانپزشکان بیش از پزشکان می باشد ولی استئوآرتریت کمر در هر دو گروه شیوع مشابهی را داراست. 3) با افزایش سن، درصد شیوع بیماری در دندانپزشکان بیش از گروه شاهد افزایش می یابد. 4) احتمال ابتلا به بیماری در مردان نسبت به زنان 3 به 2 می باشد. 5) در میان بیماریهای مورد مطالعه، استئوآرتریت گردن بیشترین شیوع را داراست.

---

جهت درمان Defect های استخوانی مثل کریترها با روش جراحی استخوان بایستی سعی گردد که ضمن حذف یا کاهش ضایعه استخوانی، مرفولوژی کافی مورد نیاز با حداقل استئوکتومی ایجاد گردد، تا استخوان سایر تینگ کمتری قربانی شود. حفظ و نگهداری استخوان ناحیه فورکا اهمیت بسیار دارد. اکثرا مولرهای پائین از طرف باکال بیشتر از حد درمان می شوند. مثلا در مولرهای با تنه ریشه کوتاه درمان بیش از حد طرف باکال، مرفولوژی معکوس ساخته و یا فورکای باکالی را گرفتار می سازد. شناخت ساختمان های آناتومیکی و ارتباط آن با ضایعه قبل از جراحی ضرورت دارد. در درمان کریترها، محل فورکا و تنه ریشه دو عامل مهم آناتومیکی می باشند. کریترهای کم عمق و متوسط از ضایعات استخوانی مناسب برای Osseous Resection استخوان می باشند. کریترهای ناحیه مولر اول ماگزیلا با حذف دیواره پالاتالی و ایجاد شیبی 10 درجه بطرف پالاتال درمان شده و بر حسب میزان تنه ریشه، استخوان طرف باکال نیز کاهش داده می شود. در ضمن ضخامت استخوان باکال نیز استئوپلاستی می گردد. درمان مولر دوم مشابه مولر اول انجام شده با این تفاوت که تنه ریشه طویل تر بوده و ضخامت استخوان باکالی بدلیل پالاتالی قرار گرفتن مولر دوم بیشتر می باشد و اکثرا نیاز به استئوپلاستی و نازک کردن دارد. کریترهای ناحیه مولر اول ماندبیول با انجام استئوپلاستی دراستخوان لینگوالی و سپس کاهش دیواره لینگوالی کریتر درمان شده و بر حسب تنه ریشه استخوان طر ف باکال ضایعه نیز کاهش داده می شود و چنانچه استخوان ضخیم باشد استئوپلاستی انجام می شود. درمان مولر دوم مشابه مولر اول بوده با این فرق که ضخامت استخوان لینگوالی و تمایل لینگولی دندان و طول تنه ریشه بیشتر از مولر اول می باشد. از طرفی مرفولوژی کاملا اسکالوپ نمی تواند صددرصد شرط کامل سلامتی پریودنشیم باشد. زیرا مرفولوژی Flat نیز تا حد کافی می تواند منظور را برآورد سازد. بنابراین لزومی ندارد جهت تبدیل مرفولوژی Flat و یا Scallop اسکالوپ کم به حالت Scallop اسکالوپ بیشتر میزان زیاد استخوان ساپرتینگ را قربانی سازیم.

---

در بعضی از کارهای کلینیکال، این موضوع که ونیرهای چینی اچ شده بسرعت جای ونیرهای رزینی مستقیم و غیرمستقیم را بگیرند مختصر تردیدی وجود داشته است ولی آگاهی مردم و تقاضای آنها برای دسترسی به درمانهای ترمیمی زیباتر موجب شده است که در این باره بیشتر کار شود، اخیرا دندانپزشکان و کارگاههای دندانسازی، ونیرهای چینی (Laminate) را برای ترمیم دندانها به عنوان یک درمان روزمره پذیرفته اند. کارخانه های سازنده مواد دندانپزشکی هم با سرعت به ساختن مواد جدیدی پرداخته اند تا جایگزین مواد قبلی باشد و جوابگوی نیازها گردد و می توان گفت که حرفه دندانپزشکی با عطف توجه زیاد به ترمیم دندان با ونیرهای چینی اچ شده به میدان وسیعی پا نهاده است. هر طریقه درمان جدیدی هم مسائل مخصوص خود را دارد و هم مشکلات بالقوه و احتمالی را، و این بخاطر نداشتن تجربه و درک زیاد از آن روش درمانی است. در این باره لازم است که در کلینیک تحقیقات زیادی بر روی دوام و اصول کلی کار انجام شود تا به سوالهای متعددی که در مورد این روش ابراز شده است پاسخ گفته شود. ونیرهای چینی اچ شده باب تازه ای را در تامین زیبائی و ترمیم دندانها گشوده است که موجب می شود با حداقل تراش دندان، بیشترین زیبائی برای آن حاصل شود. البته قدرت عمل یا Function و همچنین داوم آنها پذیرفته شده است و ضمنا صحیح نشستن ونیر در جای خود، سازگاری بسیار خوب آن با نسج پریودنتال را بدنبال خواهد داشت.

---

عکس العمل تغییرات لیگامان پریودنت و انساج اطراف دندان بستگی به مقدار و مدت و نوع نیروهای وارده دارد، حرکت دندان از ساعات اولیه بطرف فضای پریودنتال شروع می شود و لذا نواحی کشش و فشار ایجاد می شود که در طرف فشار الیاف فشرده شده ولی نباید از بین بروند و عروق خونی هم باید باز بماند. تحلیل مستقیم استخوان توسط استئوکلاستها انجام می شود. در فضای بافت اسفنجی رسوب استئوئید صورت میگیرد. در اثر نیروی سنگین الیاف پریودنتال له می شود و عروق خونی بسته میگردد و الیاف پریودنتال بدون سلول و هیالینیزه می گردد، الستئوسیت های استخوان زیرین هم از بین می رود و این نواحی اغلب لوکالیزه اند. در نواحی کشش ابتدا پرولیفراسیون فیبروبلاستها و طویل شدن الیافت پریودنتال وجود دارد، بافت استئوئیدی در سطح استخوان رسوب می کنید و بعد جای خود را به Bundle Bone (قسمتی ازلامینادورا که شامل دستجات الیاف کلاژن کلیسیفیه شده اند) می دهند. در اثر نیروهای زیاد وارده، ممکن است الیاف طرف کشش و عروق خونی هم پاره شود.

---

Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA رویش دندان عبارتست از یک روند تکاملی که طی سه مرحله صورت می گیرد: فاز قبل از رویش، فاز  قبل از فانگشن و فاز فانکشنال. در مورد ارتباط بین رویش دندان ها با سن و جنس در ایران تحقیقی صورت نگرفته است تا بتوان وضغیت رویش دندان ها را در کودکان ایرانی با استاندارد های موجود مقایسه کرد. در این مطالعه 3174 کودک در گروه سنی 5-8.25 سال انتخاب شدند و وضعیت دندان های 1و 6 آنها بررسی شد. نتایج نشان داد که شروع زمان رویش دندان در دختران مختصری زودتر از پسران است اما تفاوت آماری معنی داری در این زمینه وجود ندارد. با افزایش سن تقریبا به طور یکسان درصد رویش دندان ها در هردو جنس افزایش میابد به جز دندان های سانترال بالا که در پسران کمی عقب تر است. دندان های مولر زودتر از سانترال های مندیبل در میایند.

 

---

Replantation بمنظور درجا گذاشتن دندانی که بطور کامل از حفره آلوئول بیرون آمده انجام می شود. مهمترین مسئله در مورد این دندانها حفظ سلامت لیگامانهای پریودنتال است، به این جهت باید از خشک شدن و کورتاژ سطح ریشه خودداری شده و دندان هرچه زودتر به حفره آلوئول برگردانده شود. حفره دندانی تنها با سرم فیزیولوژی گرم شستشو می شود، بدون آنکه کورتاژی در آن انجام گیرد. بعد از قرار دادن دندان در حفره آلوئول باید آن را اسپلنت نماییم. بهترین اسپلینت در این موارد نوعی است که همراه با مقداری فانکشن برای دندان .Rep شده باشد. بعد از یک الی دو هفته اسپلینت برداشته شده و درمان ریشه آغاز میگردد و بدنبال آن جهت ایجاد شرایط بهتر برای ترمیم پریودنشیوم و جلوگیری از تحلیل کلسیم هایدروکساید در داخل کانال گذاشته می شود. دندان باید هر دو ماه یکبار کنترل شود. چه از نظر موبیلیتی و چه از نظر تحلیل و چه از نظر ترمیم پریودنتالی. چنانچه کلسیم هایدروکساید از محیط کانال خارج شده باشد، بایستی دوباره کانال دندان را با خمیر آن پر نمود. بسته به شرایطی که دندان نشان میدهد یک الی دو سال درمان به همین ترتیب ادامه پیدا میکند. بطور کلی نظر به اینکه Avulsion بیشتر در بچه ها و در سنین مدرسه اتفاق می افتد و در این سنین امکان تهیه پروتز مناسب بسیار کم است، .Rep می تواند درمان قابل قبولی جهت حفظ دندانها باشد تا زمانیکه سن بیمار اجازه تهیه پروتز مناسب را بدهد. نباید فراموش کرد که این درمان هیچگاه یک درمان همیشگی بشمار نمی آید.

---

بمنظور بررسی کیفیت چند ماده مختلف بعنوان ماده پرکننده حفره نوک ریشه در جراحیهای اندودنتیکس مطالعاتی روی دندانهای بیرون آورده شده انجام گردید. دندانهای بیرون آورده شده انتخاب و پس از قطع قسمت تاج آنها معالجه رایج ریشه درمانی با استفاده از ماده گاتاپرگا و با تکنیک ساده صورت گرفت. نخست سه میلیمتر از نوک ریشه آنها قطع گردید، سپس نمونه ها به پنج گروه پانزده تائی (گروههای مطالعه) و دو گروه سه تائی (گروههای کنترل) تقسیم شدند. حفره ای به عمق سه سانتیمتر در نوک ریشه دندانهای مورد مطالعه در گروههای 2-3-4-5 ایجاد و با استفاده از مواد مورد مطالعه (آمالگام ویوادنت، آمالگام سینا، خمیر کاویت و خمیر کلتوسول) پر شدند. سپس گاتاپرکای موجود در محل قطع نمونه های گروه یک به کمک وسیله دستی نوک گرد فشرده و صاف گردید. نمونه ها بمدت 48 ساعت در ماده آبی رنگ متیلن قرار گرفتند و پس از سائیدن سطوح جانبی دندانها، میزان نفوذ ماده رنگی در طول مواد پرکردگی و فضای کانال از طریق استرئومیکروسکوپ مورد بررسی و سپس مورد ارزیابی آماری قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد که خمیر کولتوسول از دیگر مواد بهتر بوده اختلاف معنی داری را نسبت به آمالگام ویوادنت، آمالگام سینا و خمیر کاویت و ماده پر کننده گاتاپرکا آشکار می سازد (P<0.001).

---

گزارش زیر شرح ضایعات دهانی سه بیمار مبتلا به اسکلروز سیستمیک پیشرونده می باشد. این بیماران علاوه بر داشتن تظاهرات دهانی شایع این بیماری مثل محدودیت باز شدن دهان و افزایش ضخامت PDL و ... علامتی غیر شایع و گزارش نشده را نشان داده اند و آن وقوع تحلیل داخلی در تعداد قابل توجهی از دندانهای ایشان بوده است که هیچگونه عامل اتیولوژیک مشخصی برای آن یافت نشده است. با توجه به تظاهرات دهانی، دندانی شناخته شده در بیماران مبتلا به اسکلروز سیستمیک بنظر می رسد که تحلیل داخلی دندانها در این بیماران ناشی از بیماری زمینه ای آنها (اسکلروز سیستمیک پیشرونده) باشد.

---

امروزه کاربرد و استفاده از اینله ها و انله های پرسلن برای دندان های خلفی و قدامی که ساختن و اچ کردن آنها در لابراتوار انجام می شود به سرعت رو به افزایش است. در این مقاله سه موضوع مورد بررسی قرار گرفته است:
1.      مزایای پرسلن ها: زیبایی، استحکام زیاد، عدم نیاز به فلز، chair side کم و سازگاری خوب با محیط دهان
2.      معایب آنها شامل: سایش دندان مقابل در تماس با پرسلن، هزینه بالا، نیاز به مهارت تکنسین، ایجاد حساسیت و در برخی موارد نیاز به درمان اندو می باشد
3.      روش کار به صورت مرحله به مرحله و مواد مورد نیاز در این مقاله به تفصیل بررسی شده است.

 

---

واکنش پالپ نسبت به استفاده از اسید فسفریک 37% زمان با اچینگ 15 ثانیه بر روی 9 بیمار با سنین 11 تا 20 سال مورد مطالعه قرار گرفت. حفرات کلاس V در یک سوم سرویکال دندانهای پرمولر به صورت زوجهای قرینه تراش داده شدند. تمام مراحل در دندانهای شاهد و آزمایشی کاملا مشابه بود. فقط دندانهای آزمایشی به مدت 15 ثانیه با اسید فسفریک 37% اچ شدند. سپس دندانها توسط ZOE ترمیم شدند. در طی مدت آزمایشات بیماران به جز یک مورد هیچ درد یا ناراحتی را گزارش ننمودند. پس از مدت زمانهای (1، 2، 3، 4، 6، 8، 12، 24، 56) روز دندانها بیرون آورده شدند. در یکصد مقطع طولی آماده شده از دندانهای 5 بیمار واکنش پالپی نسبت به اسیدیک واکنش ملایم آماسی با پیش آگهی خوب ارزیابی گردید.

---

اثرات محلولهای اسید سیتریک 50 درصد، گلوما (2) Glumma 2 و GC Dentin Conditioner بر روی عاج دندان در زمانهای مختلف بررسی گردید و با سطح عاج طبیعی (نرمال) مقایسه شد. نتایجی که با استفاده از SEM بدست آمد نشان دهنده آن بود که پس از تراش حفره، سطح عاج بوسیله یک لایه غیر همگن پوشیده می شود بنام Smear Layer اسیدسیتریک 50 درصد باعث از بین بردن این لایه، باز کردن توبولهای عاجی و تا حدودی گشاد کردن آنها می شود. Glumma 2 و GC Dentin Conditioner، در مدت زمان آزمایش فقط Smear Layer را برداشته و باعث گشادی و بیرون آوردن مواد داخل توبولهای عاجی نمی شوند که تقریبا نتایج بدست آمده مشابه نتایجی بود که کارخانه های سازنده ارائه داده اند.

---

بطور خلاصه طرح‌ریزی برای درمان بیماران مبتلا به این ضایعه مادرزادی براساس سن، وضعیت رویش دندانها و نوع آناتومیک ضایعه بصورت زیر ارائه می‌گردد. لازم به تذکر است که بازسازی گوش و درمان ضایعات بافت نرم و یا نقائض عصبی بیماران معمولاً پس از اختتام کامل بازسازی استخوان‌های صورت و فانکشنال شدن اجزاء اسکلتی آن می‌باشد.
1- مبتلایان بین سنین تولد تا پنج سالگی که در دوران دندانی شیری هستند.
نوع اول: تنها استفاده از پلاک‌های آکتیواتورارتودنسی سبب تحریک رشد فک پایین خواهد شد و هیچ درمان جراحی نیاز نیست.
نوع دوم: استفاده از آکتیواتورها ارجحیت دارد لیکن اثر آن مطلق نبوده وتحریک رشد فک پایین چندان متمل نیست.
نوع سوم: بازسازی کامل گونه کندیل و فوسای مفصلی، شاخه صعودی فک پایین و تنه آن با جراحی مورد نیاز است پس از عمل بایستی آکتیواتورها استفاده نمود.
2- مبتلایان بین سنین 12-6 سالگی که در دوران دندانی مختلط هستند.
نوع اول: اگر آکتیواتورها بی‌تأثیر بوده یا استفاده نشده باشند فک پایین بایستی جلو آورده چرخانده و بطول آن اضافه شود یک اپن‌بایت تعمدی ایجاد می‌گردد که بعنوان فضای بین اکلوزالی به فک بالا امکان رشد بدهد.
نوع دوم: عمل جراحی برای جلوآوردن و چرخاندن و افزودن به طول فک پایین انجام می‌شود اپن‌بایت تعمدی در سمت مبتلا ایجاد می‌گردد حیاتی‌ترین مسئله انتخاب محل استقرار T.M.J. بازسازی شده است.
نوع سوم: استفاده از آکتیواتورها ادامه می‌یابد در صورت بی‌تأثیربودن بایستی جراحی‌های قبلی تکرار شوند و در صورتی که بیمار اولین بار در این سن دیده شود بایستی جراحی‌های بازسازی گونه، فک پایین و مفصل گیجگاهی فکی را بلافاصله انجام داد تا تغییرات رشدی نامطلوب در حداقل ممکنه باقی بمانند.

3- بیمارانی که پس از 12 سالگی و در سنین بلوغ با دندان‌های دائمی هستند.
نوع اول: درمان جراحی برای افزودن به طول فک پایین همراه با استئوتومی فک بالا بصورت لوفورت یک یا سگمنتال انجام می‌شود درمان‌های ارتودنسی نیز برای ردیف‌کردن دندانها مورد لزوم است.
نوع دوم: ترمیم جراحی در سه محور ضروری است استئوتومی لوفورت یک یا سگمنتال در فک بالا همراه با انتخاب یک محور چرخش برای فک بالا در جهت Level کردن آن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است قبل از عمل بایستی درمان ارتودنسی برای بیمار شروع شده و پس از عمل نیز ادامه یابد.
نوع سوم: بازسازی تمام ساختمان‌های مفقود ضروری است براساس ضرورت‌های انفرادی هر مورد بایستی در مورد انتخاب محل استقرار T.M.J. بازسازی شده و محور چرخش فک بالای استئوتومی شده و همچنین میزان و نحوه درمان ارتودنسی اقدام نمود.

 

 

---

طی یک قرن گذشته شیوع پوسیدگی دندان دچار دگرگونیهای وسیعی گردیده است. بدینگونه که بعد از انقلاب صنعتی اروپا در قرن نوزده و صنعتی شدن کشورهای اروپائی از یکسو و تراکم جمعیت شهرها و تغییرات رژیم غذائی مردم، شیوع پوسیدگی بسرعت افزایش یافت و این کشورها با احساس خطر و با کسب آگاهی بیشتر از پوسیدگی و اتیولوژی آن با یک بسیج همگانی اقدام به پیشگیری از بروز آن نمودند و نتیجه آن در اواخر قرن حاضر بصورت کاهش شدید در میزان DMF و کنترل پوسیدگی دندان بود. در کشورهای در حال توسعه عکس این قضیه اتفاق افتاده است واینگونه کشورها که در اواخر قرن حاضر به تحولات در رشد صنعتی و تغییرات رژیم غذائی دست یافته اند در زمینه شیوع پوسیدگی وضعیتی را دارند که کشورهای صنعتی در اواخر قرن نوزده داشته اند یعنی روند روبه رشد شیوع پوسیدگی دندان. در این مقاله علل بروز چنین تحولاتی مورد بحث و بررسی قرار گرفته و راه حلهای مناسبی را پیشنهاد نموده است.

---

با توجه به استرس زا بودن بسیاری از اعمال دندانپزشکی از نظر بیماران، بخصوص بیماران جوان استفاده از پیش دارویی جهت کم کردن ترس و اضطراب در تعدادی از بیماران پیشنهاد می گردد. استفاده از پیش دارویی ها در بیماران مضطرب، علاوه بر کم کردن ترس بیمار باعث آرامش بیشتر والدین و دندانپزشک می گردد که خود سبب انجام کار بیشتر و بهتر توسط دندانپزشک در زمان معالجه می گردد. قبل از تجویز پیش دارویی باید سوابق پزشکی بیمار مورد سوال قرار گیرد و با توجه به سن، وزن و میزان ترس یا اضطراب وی از انواع پیش دارویی ها که بصورت خوراکی یا تزریقی یا استنشاقی باشد استفاده گردد. از داروهای مصرفی می توان گفت که مصرف گاز N2O+O2 شاید بی خطرترین نوع پیش دارویی باشد. از دیگر داروهای مصرفی جهت بیماران جوان می توان شربت Triclofos و Hydroxyzin و یا دیازپام بصور مختلف را نام برد. بهرحال باید نظر داشت که مصرف پیش دارویی نمی تواند به عنوان از بین برنده تمام ترس و التهاب بیمار تصور گردد و باید دندانپزشک با استفاده از سایر تکنیکهای موجود هم در کم کردن ترس بیمار خود کوشش نماید.

---

سایتوکاین ها مواد گلیکوپروتئینی هستند که بوسیله لنفوسیتها، ماکروفاژها، مونوسیتها و بسیاری دیگر از سلولها بطور اختصاصی تولید شده و عموما بشکل غیراختصاصی عمل می نمایند این مواد ایمونوگلوبولین نیستند و عموما وزن ملکولی بالائی ندارند. در تنظیم پاسخ ایمنی و نیز در پاتوژنز بعضی از بیماریها و همچنین برای تشخیص و درمان بکار می روند. استفاده برخی از سایتوکاین ها در بیماریهای پریودنتال و نیز شناسائی نقش این مواد در پاتوژنز بعضی از بیماریهای دهان و دندان و همچنین تحلیل استخوان اهمیت ویژه ای بدان در دندانپزشکی داده است به همین مناسبت مقاله نقش سایتوکاین ها را در دندانپزشکی به عنوان خلاصه ای از پیشرفتهای ایمونولوژی در دندانپزشکی عرضه داشته ایم.

---

دردهای میگرنی از شایعترین انواع سردرد می باشد که به دو گروه اصلی میگرن کلاسیک و میگرن شایع تقسیم بندی می شود. این دو گروه با توجه به وجود علائم نرولوژیک پیش آگهی دهنده (Aura) در میگرن کلاسیک و عدم وجود آن در میگرن عمومی از یکدیگر تشخیص داده می شوند. هرچند که منشا اصلی ایجاد آن را وضعیت ناپایدار عروق اطراف جمجمه (Pericranial) در زمان بروز حمله میگرن می دانند ولی مطالعات اخیر تاثیر بسیار خوب درمان اختلالات مفصلی-عضلانی دستگاه جونده در بهبودی مبتلایان به میگرن شایع را نشان داده است که این خود نشان دهنده دخالت عوامل عضلانی درایجاد میگرن شایع می باشد. به همین دلیل بررسی کامل دستگاه جونده و برطرف کردن مشکلات فکی عضلانی به عنوان روش درمانی مناسب درافراد مبتلا به میگرن شایع توصیه می شود. بنا به تعریف میگرن عبارت از حملات عود کننده سردرد در طیف وسیعی از نظر شدت مدت و تعداد حملات است. سردرد عموما یکطرفه بوده و غالبا همراه با بی اشتهائی و تهوع و در مواردی استفراغ و در تعدادی از بیماران همراه با اختلالات، آشکار حسی، حرکتی یا خلقی می باشد.

---

بطور کلی ارتباط مستقیمی بین رستوریشن های دندانی با وضع پریودنشیوم وجود دارد. در موقع تراش دندان باید توجه داشت که به انساج لثه ای بخصوص Biologic Width صدمه ای وارد نشود. تراش ناصحیح در یک دندان منجر به یک قالبگیری ناقص و در نتیجه ریختگی ناقص با یک کانتور غلط سبب تجمع پلاک و التهاب لثه خواهد شد. بنابراین باید نسج کافی از دندان برداشته شود بطوری که یک ناحیه سرویکالی مشخص بوجود آید. آناتومی ناحیه سرویکالی دندان فوق العاده مهم است، زیرا کانتور محیطی رستوریشن را تعیین می کند. کل مقدار نسجی که باید برداشته شود بستگی دارد به کانتور سرویکالی دندان قبل از تراش اورکانتور شدن رستوریشن از فعالیت آزاد عضلانی جلوگیری می کند و در نتیجه مکانیسم خودشوئی Self Cleaning انجام نمی گیرد. تراش شولدر نسبت به تراش نایف اچ ارجح است زیرا باعث بدست آوردن یک تحدب نهائی برای کانتور دندان خواهد شد. وقتی دندان دارای سینکلوم می باشد تراش آن باید موازی با یکسوم سرویکالی سطح باکال باشد. این نحوه تراش باعث افزایش گیر خواهد شد. تراش نهائی و قالبگیری نباید همزمان در یک جلسه صورت گیرد.

---

در این مقاله نتایج بررسی تغییرات فشار خون بر روی 100 مورد از بیماران دندانپزشکی که بدو گروه نرموتانسیو و هیپرتانسیو تقسیم شدند گزارش گردیده بدین ترتیب که تغییرات فشار خون در پنج مرحله زمانی قبل از اعزام جهت جراحی دهان در حال انتظار، دو دقیقه بعد از بیحسی موضعی در حین جراحی و پانزده دقیقه بعد از جراحی اندازه گیری گردید و سپس نتایج با استفاده از آزمون Student Paired T-Test مورد بررسی قرار گرفت که آیا این تغییرات در دو گروه نرموتانسیو و هیپرتانسیو دارای اختلاف معنی داری می باشد و آیا در حد خطرناک بوده و باعث محروم شدن بیماران هیپرتانسیو از درمانهای دندانپزشکی می گردد یا خیر؟