6 نتیجه برای ماهگلی
نیره رشیدان، حسینعلی ماهگلی،
دوره 11، شماره 1 - ( 1-1377 )
چکیده
ضعف عمده سرامیکهای دندانی، ماهیت شکننده آنها می باشد. لذا تمرکز عمده سازندگان این مواد در ارتباط با مسئله استحکام (Strength) است. یکی از روشهای افزایش استحکام، پدیده تبادل یونی است که با جابجایی یونها در سطح پرسلن، یک پوسته Compressive ایجاد می گردد. در نتیجه نیروهای وارده به سطح پرسلن، قبل از آنکه بتوانند باعث ایجاد ترک شوند می بایست بر این پوسته سطحی غلبه نمایند. در این مطالعه، پدیده تبادل یونی در مورد دو نوع پرسلن Ceramco II که جهت رستوریشن های P.F.M بکار می رود و پرسلن Colorlogic Veneer که جهت تهیه لامینیت، اینله و انله پرسلن، کاربرد دارد مورد بررسی قرار گرفت. همچنین در مورد پرسلن لامینیت، تاثیر اچینگ بر استحکام آن و اثر متقابل اسید اچ و پدیده تبادل یونی بر یکدیگر مورد مطالعه قرار گرفت.
عباس آذری، سکینه نیکزاد، فریده گرامی‌پناه، حسینعلی ماهگلی، لیلا صدیق‌پور،
دوره 21، شماره 3 - ( 9-1387 )
چکیده
بیماری نقص تشکیل مینای دندان که اصطلاحاً از آن تحت عنوان amelogenesis imperfecta یاد میشود، یک بیماری ارثی است که به دو صورت Hypomineralized و Hypoplastic دیده میشود. این بیماری معمولاً هم دندان‌های شیری و هم دایمی را مبتلا می‌سازد و سبب بروز ناهنجاری‌های متعددی نظیر ظاهر نازیبا، حساسیت دندان‌ها و سایش شدید در بیمار میشود. در درمان این بیماران مسأله باند مواد ترمیمی به ساختارهای دندانی که دچار نقص شده‌‌اند و نیز نوع بازسازی دندان‌های شیری و دایمی که به صورت درمان موقت و یا دایم انجام می‌گیرد مورد سوال است. علاوه بر این مسایل مشکل open bite قدامی نیز از دغدغه‌‌های درمانی اینگونه بیماران می‌باشد. در این مقاله ضمن بررسی تحقیقات اخیری که در این رابطه صورت گرفته، طرح درمان‌هایی که تا به امروز در مورد این بیماری، در کودکان و بزرگسالان ارایه شده، مورد بررسی قرار گرفته است. در پایان ماهیت درمانی چند جانبه بیماری مورد تأکید قرار گرفته و نکات قابل‌توجهی در انتخاب بهترین نوع درمان معرفی می‌گردد.
حسینعلی ماهگلی، سمیه اللهیاری،
دوره 31، شماره 1 - ( 3-1397 )
چکیده
در سال‌های اخیر استفاده از زیرکونیا به عنوان کور ساپورت کننده با استحکام بالا در رستوریشن‌های تمام سرامیک مقبولیت زیادی یافته است. موارد شکست ایجاد شده در رستوریشن‌های زیرکونیایی عمدتاً به دلیل ضعف در توده پرسلن ونیر و عوامل دیگری از جمله روش ونیر می‌باشد. غیر از روش متداول ونیر دستی، روشهای دیگری از جمله پرس و ونیر دیجیتال اخیراً معرفی و مورد استفاده قرار گرفته‌اند. از سویی دیگر استفاده از زیرکونیای مونولیتیک بدون ونیر نیز راه حلی برای کاهش شکست می‌باشد. هدف از این مطالعه، مروری بر مقالاتی بود که به مقایسه سه روش موجود برای ونیرینگ رستوریشن‌های زیرکونیا پرداخته‌اند و مقایسه تأثیر این روش‌ها بر میزان شکست (failure) رستوریشن‌های زیرکونیایی و همچنین مقایسه با زیرکونیای مونولیتیک می‌باشد. در متن این مطالعه مروری 42 مقاله در بازه سال‌های 2000 تا پایان 2016 با استفاده از کلید واژه‌های مرتبط از موتورهای جستجوگر PubMed, google scholar استفاده شدند. در اغلب مقالات، روش ونیرینگ دیجیتالی به عنوان بهترین روش ونیرینگ با کمترین میزان شکست گزارش شده است و همچنین خصوصیات مکانیکی زیرکونیای مونولیتیک بالاتر از زیرکونیای ونیر شونده با روش دستی بوده است.
بهرام کوهنورد، حسینعلی ماهگلی، سمیه بلقن آبادی، محسن یزدانی اول، مریم رستمی اقدم شندی، ملیحه کلاهدوزی،
دوره 31، شماره 2 - ( 6-1397 )
چکیده
زمینه و هدف: ساخت پروتزهای دندانی کاری حساس و دقیق است و نیاز به دستانی توانمند و ماهر دارد که متخصصان این حرفه در طول دوره کاری خود ممکن است دچار آثار زیان بار شغلی مانند استرس یا خستگی شوند. هدف از این مطالعه بررسی فاکتورهای خستگی، استرس و عملکرد شغلی و ارتباط آنها با برخی متغیرهای جمعیت شناختی در این جامعه بود.
روش بررسی: مطالعه حاضر به صورت توصیفی- تحلیلی و در سال 1395 انجام شد. جامعه مورد مطالعه گروهی از دانش آموختگان ساخت پروتزهای دندانی کل کشور بودند که در یک همایش سراسری در تهران شرکت کرده بودند و نمونه گیری از آنها نیز به صورت سرشماری انجام شد. دو پرسشنامه استاندارد با موضوع خستگی و استرس شغلی بین100 نفر از زنان و مردان شاغل در این رشته توزیع گردید. جهت تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه 16 و با کاربرد آماره‌های توصیفی، آزمون همبستگی پیرسون، آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و t مستقل تحلیل شد.
یافته‌ها: از 100 نفر نمونه مورد پژوهش، تعداد 16 نفر زن و 84 نفر مرد با میانگین و انحراف معیار سنی 90/7±71/34 و میانگین سابقه کار 01/9±82/10 سال بودند. همچنین82 درصد افراد مورد مطالعه متأهل و 42 درصد سیگاری بودند. طبق نتایج 100 درصد افرد دارای استرس متوسط تا شدید بودند. نمرات استرس و خستگی در افراد متأهل نسبت به افراد مجرد بیشتر بود و بین پارامتر استعمال سیگار و خستگی و استرس رابطه معنی‌داری مشاهده شد (05/0P<).
نتیجه‌گیری: از آنجا که تمام افراد در این مطالعه دارای استرس متوسط تا شدید بودند، پیشنهاد میشود که شناخت منابع استرس و راهکارهای رویارویی با آن می‌تواند به کاهش خستگی و افزایش عملکرد شغلی در این کارکنان کمک نماید.
حسینعلی ماهگلی، حبیب حاج میرآقا، سعید نوکار، یوسف جعفریان،
دوره 32، شماره 2 - ( 7-1398 )
چکیده
زمینه و هدف: اختلاف در شکل و اندازه آچارهای دستی در سیستم‌های مختلف، تورک اعمال شده را تحت تأثیر قرار می‌دهد. تحقیق حاضر با هدف بررسی مقایسه‌ای مقادیر تورک ناشی از آچارهای دستی بلند و کوتاه در سه سیستم مختلف ایمپلنت شامل ITI، Implantium و Nobel Biocare انجام شد.
روش بررسی: در این تحقیق آزمایشگاهی، 5 دندانپزشک ماهر با حداقل 5 سال سابقه کار کلینیکی ایمپلنت، با استفاده از آچارهای دستی بلند و کوتاه، حداکثر نیروی بسته شدن را اعمال نموده و مقادیر تورک با استفاده از تورک متر دیجیتال اندازه‌گیری شد. اعمال نیروی تورک به تعداد 3 بار و با فاصله زمانی 10 دقیقه در شرایط یکسان انجام شد. آزمون آنالیز واریانس دو طرفه و مقایسه‌های دو به دوی گروه‌ها نیز با استفاده از آزمون مقایسه‌های متعدد Tukey انجام شد.
یافته‌ها: در آچارهای دستی بلند، مقادیر تورک در سیستم‌های ITI، Implantium و Nobel Biocare به ترتیب برابر Ncm57/73±4/27، Ncm09/6±8/34 و Ncm94/6±6/30 برآورد شد. در آچارهای دستی کوتاه، این مقادیر به ترتیب برابر Ncm3/4±5/26، Ncm94/27±7/35 و Ncm26/13±5/30 به دست آمد. تفاوت‌های معنی‌داری بین سیستم‌های ایمپلنت ITI و Implantium (0001/0P<) و نیز سیستم‌های Implantium و Nobel Biocare (021/0P<) وجود داشت ولی تفاوت مقادیر تورک آچارهای دستی در سیستم‌های ITI و Nobel Biocare از نظر آماری معنی‌دار نبود.
نتیجه‌گیری: مقادیر تورک ناشی از آچارهای دستی بلند و کوتاه برحسب سیستم‌های ایمپلنت مختلف متفاوت بود. این مقادیر، در سیستم‌های ITI و Nobel Biocare کمتر و در سیستم implantum بیشتراز مقادیر پیشنهادی شرکت‌های سازنده بود.
حسینعلی ماهگلی، رضوانه غضنفری، مهدی میرمحمدی، داوود زارع، مهناز ارشد،
دوره 32، شماره 3 - ( 8-1398 )
چکیده
زمینه و هدف: حلالیت یک ویژگی مهم در تعیین ماندگاری کلینیکی سمان‌ها می‌باشد. هدف از مطالعه حاضر، مقایسه حلالیت سمان‌های رزینی Calibra، Panavia و Maxcem با سمان گلاس آینومر رزین مدیفاید GC Fuji PLUS در سه pH مختلف بود.
روش بررسی: 96 نمونه (با قطر 8 میلی‌متر و ضخامت 4 میلی‌متر) بر اساس دستور کارخانه سازنده ساخته شد. نمونه‌ها پس از ست شدن خشک شده و وزنشان اندازه‌گیری شد. نمونه‌ها برای مدت 30 روز در سه محیط شامل آب مقطر، اسید لاکتیک با 3 pH=و اسید لاکتیک با 5 pH=غوطه‌‌ور شدند و سپس خارج شده و مجدداً وزن شدند. داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS18 و با تست two-way ANOVA آنالیز آماری شدند. P-value کمتر از 05/0 به عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: یافته‌های مطالعه بین سه محیط اختلاف معنی‌داری نشان نداد (08/0P=). سمان رزینی Calibra کمترین حلالیت در هر سه محیط (آب مقطر و اسید لاکتیک با pH های 3 و 5) را داشت. سمان گلاس آینومر رزین مدیفاید، بیشترین میزان حلالیت در اسید لاکتیک و سمان رزینی Maxcem بیشترین میزان حلالیت در آب را دارا بود.
نتیجه‌گیری: ویژگی حلالیت سمان رزینی و سمان گلاس آینومر رزین مدیفاید به طور بارزی تحت تأثیر ترکیب ماده و محیط نگهداری است.
