روش بررسی: این پژوهش توصیفی -مقایسه­ای، مقطعی و به لحاظ هدف کاربردی بر روی 40 دانش آموز مبتلا به اتیسم با میانگین سنی ده سال و 8ماه (انحراف استاندارد2سال و 5ماه) انجام شد.از پرسشنامه­ی ارزیابی عملکردارتباطی و چک لیست مشاهده­ای ارزیابی برتری طرفی اندام­ها)دست،پا،چشم وگوش) برای گردآوری اطلاعات استفاده گردید.جهت بررسی فرضیه­ها، آزمون  T-test  و تحلیل واریانس یکراهه به کار گرفته شد.

یافته ها: رابطه­­ی معناداری بین وضعیت تحصیلی و برتری طرفی در دو اندام دست و پا مشاهده شد به طوریکه آزمودنی­های دارای وضعیت تحصیلی ضعیف گرایش کمتری به یک سوتوانی داشتند)05/0< (P اما این رابطه درمورد گوش و چشم معنادار نبود. همچنین رابطه معناداری بین عملکردارتباطی و وضعیت تحصیلی آزمودنی­ها (علیر­غم تفاوت درمیانگین نمرات عملکرد ارتباطی) مشاهده نشد )05/0(P>.

نتیجه گیری: اقدامات توانبخشی به منظور تثبیت برتری طرفی اندام ها در جهت ایجاد زمینه لازم برای بهبود قابلیت­های زبانی و پیشرفت تحصیلی، دارای اهمیت است.