1- دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران 2- مرکز تحقیقات توان بخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران ، vasaghib@tums.ac.ir 3- دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ارتش 4- بخش بازتوانی قلبی مرکز قلب تهران
چکیده: (9347 مشاهده)
زمینه و هدف: یکی از پیامدهای ناشی از چاقی بروز بیماری عروق کرونری و دیابت است. یکی از راههای کاهش چاقی در بیماران عروق کرونری، انجام برنامههای ورزشی است که احتمالاً در دراز مدت موجب کاهش چاقی و به دنبال آن بهبود سلامتی می شوند. هدف از این تحقیق، مقایسهی تأثیر بازتوانی قلبی مبتنی بر تمرینات ورزشی بر شاخصهای آنتروپومتریک چاقی در مردان دیابتی و غیر دیابتی مبتلا به بیماری عروق کرونری بود.
روش بررسی:71 مرد داوطلب مبتلا به بیماری عروق کرونر در این تحقیق شرکت نمودند (39 بیمار غیر دیابتی و 32 بیمار دیابتی). برنامه درمانی شامل6 تا 8 هفته تمرینات ورزشی با شدت متوسط، شامل 45 دقیقه تمرینات هوازی بر روی تردمیل، دوچرخه ثابت و ارگومتر شانه بود. در هر دو گروه بیماران، شاخصهای آنتروپومتریک چاقی (شاخص توده بدن، دور کمر، دور هیپ، نسبت دور کمر به دور هیپ و نسبت دور کمر به قد) درابتدا، میانه و بعد از اتمام بازتوانی اندازه گیری شدند.
یافته ها: در بیماران دیابتی برنامهی بازتوانی قلبی موجب کاهش معنادار تمامی شاخصهای آنتروپومتریک (05/0>P) به جز دور هیپ شد. در بیماران غیر دیابتی برنامه باز توانی قلبی موجب افزایش معنادار شاخص توده بدن BMI (Body Mass Index)، دور کمر و نسبت دور کمر به قد گردید(05/0>P) اما تأثیری بر روی سایر شاخصها نداشت.
نتیجه گیری: برای کاهش شاخصهای آنتروپومتریک چاقی در برنامه باز توانی بیماران غیر دیابتی انجام تمرینات ورزشی به تنهایی کافی نیست.
Jamshidpour B, Attarbashi Moghaddam B, Vassaghi B, Mirzaii E, Nejatian M. The effects of cardiac rehabilitation on changes in anthropometric measurements of obesity among diabetic and non diabetic men with coronary artery disease referred to cardiac rehabilitation. mrj 2012; 6 (3) :30-36 URL: http://mrj.tums.ac.ir/article-1-25-fa.html
جمشیدپور بشری، عطارباشی مقدم بهروز، وثاقی قراملکی بهنوش، میرزایی ایرج، نجاتیان مصطفی. بررسی و مقایسه تاثیر بازتوانی قلبی بر تغییرات شاخصهای آنتروپومتریک چاقی در مردان دیابتی و غیر دیابتیِ مبتلا به بیماری عروق کرونری مراجعه کننده به بخش بازتوانی قلبی. توانبخشی نوین. 1391; 6 (3) :30-36