1- دانشگاه علوم پزشکی تهران 2- دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ، k_khademi@sbmu.ac.ir 3- دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
چکیده: (11997 مشاهده)
زمینه و هدف: استئوآرتریت شایع ترین بیماری مفصلی بزرگسالان سرتاسر جهان است و سهم زیادی در ایجاد ناتوانی در سالمندان دارد. بیماران مبتلا به استئوآرتریت پیشرفته زانو معمولا از درد و ناتوانی شدید عملکردی شکایت دارند. در این بیماران درمان های محافظه کارانه اغلب با نتایج ضعیفی در کاهش درد و بهبود عملکرد همراه می باشد. در این پژوهش، اثرات کشش مکانیکی مفصلی بر میزان درد، تورم، دامنه حرکتی و توانایی عملکردی بیماران مبتلا به استئوآرتریت پیشرفته زانو مورد بررسی قرار گرفته است.
روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی، 40 بیمار زن مبتلا به استئوآرتریت درجه 3و 4 کلگرن و لارنس بطور تصادفی در دو گروه درمان رایج فیزیوتراپی با و بدون اعمال کشش مفصلی انتخاب و تحت درمان قرار گرفتند. ظرفیت عملکردی و درد به ترتیب بوسیله آزمون مسافت راه رفتن شش دقیقه ای و Visual Analog Scale مورد ارزیابی قرار گرفت. از گونیامتر برای اندازه گیری دامنه حرکتی استفاده شد. ادم زانو نیز به وسیله متر نواری اندازه گیری شد.
یافتهها: درمان رایج همراه با اعمال کشش نسبت به درمان رایج فیزیوتراپی به طور معنی داری سبب کاهش بیشتر درد(01/0>P) وافزایش بیشتر توانایی عملکردی بیماران (05/0>p) گردید.
نتیجه گیری: درمان رایج همراه با اعمال کشش اثرات بهتری نسبت به درمان رایج فیزیوتراپی دارد.
Mahmoodi Aghdam S, Khademi Kalantari K, Akbarzadeh Baghban A R, Rezayi M, Rahimi A, Naimee S S. Effect of sustained traction on physical improvements of patients with severe knee osteoarthritis. mrj 2013; 7 (3) :24-31 URL: http://mrj.tums.ac.ir/article-1-5032-fa.html
محمودی اقدم سمیه، خادمی کلانتری خسرو، اکبرزاده باغبان علیرضا، رضایی مهدی، رحیمی عباس، نعیمی صدیقه سادات. بررسی اثر کشش مداوم مفصلی در بهبود فیزیکی بیماران مبتلا به استئوآرتریت پیشرفته زانو. توانبخشی نوین. 1392; 7 (3) :24-31