زمینه و هدف: اسکولیوز ایدیوپاتیک یکی از مشکلات ارتوپدی است که 5/1 درصد تا 3 درصد نوجوانان 10 تا 16 سال را درگیر میکند. از جمله درمانهای غیر تهاجمی اسکولیوز، درمان بریسی، تمریندرمانی، تحریک الکتریکی و مراقبت کایروپرکتیک میباشد که ترکیب بریس با تمرین، شناختهشدهترین و مؤثرترین روش درمان است. با وجود اختلاف نظرهای فراوان بین محققان، تاکنون مطالعهای تأثیر تمرینات همراه بریس میلواکی بر اساس برنامه Blount & Moeرا بر تغییرات زاویه کایفوز و اسکولیوز تا مرحله کنار گذاشتن تدریجی بریس، بررسی نکرده است. بنابراین هدف این مطالعه بررسی نقش این تمرینات در تغییرات زاویه کایفوز و اسکولیوز تا مرحله کنار گذاشتن تدریجی بریس میلواکی میباشد.
روش بررسی: تعداد هفده بیمار مبتلا به کایفواسکولیوز با میانگین سنی 15سال، از یک مرکز درمانی خصوصی وارد مطالعه شدند. بیماران بر اساس ارزیابی کمی و کیفی انجام تمرینات در سه گروه خوب، متوسط و ضعیف قرار گرفتند. میانگین زاویه Cobb در آغاز درمان و در آغاز دوره کنار گذاشتن تدریجی بریس، در گروههای مختلف، تعیین و با استفاده از آزمون های آماری تی زوج، ویلکاکسون و آنالیز واریانس، مقایسه گردید.
یافته ها: پوشیدن بریس میلواکی به همراه انجام تمرینات ورزشی، بر کاهش زاویه اسکولیوز و کایفوز اثر معنی داری داشت (05/0p<) اما تفاوت آماری معناداری در تغییرات زاویه اسکولیوز و کایفوز بین سه گروه دیده نشد.
نتیجهگیری: بریس میلواکی بر کاهش انحنای اسکولیوزی و کایفوزی اثرگذار است اما کیفیت و کمیت انجام تمرینات همراه بریس میلواکی در مدت استفاده تمام وقت از بریس، در این اصلاح نقشی ندارند.
کلید واژه ها: کایفواسکولیوز، بریس میلواکی، تمرینات، زاویه کاب |
