زمینه و هدف: افراد مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس (ام اس) در طول دوره بیماری خود از اختلالات تنفسی رنج می برند.برای بیان ناتوانی در افراد مبتلا، بیشتر بر روی تحرک آنها تاکید می شود و به جنبه های فیزیولوژیک نظیر تنفس کمتر پرداخته شده است.اهداف این مطالعه بررسی مقایسه ای برخی شاخص های مهم الگوی تنفس در بین افراد سالم و افراد مبتلا به ام اس و هم چنین بررسی رابطه بین مدت زمان بیماری و مقیاس شدت ناتوانی با شاخص های ریوی بود.

روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی32 فرد مبتلا به ام اس با 32 فردسالم که در ویژگیهای دموگرافیک با هم همسان(match) شده بودند، شرکت داشتند. شاخص هایتنفسی مورد بررسی شامل فشار دی اکسید کربن بازدمی، درصد اشباع اکسیژن خون و نرخ تنفس با استفاده از دستگاه کپنوگراف می باشد. تحلیل داده ها با آزمون t مستقل و ارتباط سنجی بین مدت بیماری و شدت ناتوانی با شاخصهای ریوی با پیرسون صورت گرفت.

یافته­ها: شاخص فشار دی اکسید کربن بازدمیدر بین دو گروه تفاوت معنی­داری داشت و این شاخص در افراد مبتلا کمتر بود، در حالیکه درصد اشباع اکسیژن خون و نرخ تنفس تفاوت معنی داری نداشت. مدت بیماری ارتباط مثبت معنی داری بادرجات ناتوانی داشت ولی با اختلال الگوی تنفس مرتبط نبود.

نتیجه گیری: وجود اختلال در برخی شاخص­های الگوی تنفس افراد مبتلا ام اس مؤید این مسئله می­باشد که بررسی عملکرد سیستم تنفس افراد مبتلا می تواند در روند زودهنگام تشخیص و درمان مسایل تنفسی آنها  موثر باشد.

کلید واژه­ها: مالتیپل اسکلروزیس، مشکلات تنفسی، پارامترهای بیوشیمیایی تنفس، اختلال الگوی تنفس