---

روش بررسی: جهت تهیه ابزار، بر مبنای نمونه خارجی آزمون و بر اساس معیارهای مطابق با زبان فارسی هریک از مواد آزمون انتخاب شدند و سپس برای بررسی روایی از شیوه جمع آوری آراء صاحب نظران امر خواندن استفاده شد. به منظور بررسی پایایی ابزار و همچنین بررسی قدرت تمایزگذاری آزمون، پژوهش به فاصله دو هفته بر روی ۵۰ دانش آموز دو دبستان دولتی و غیرانتفاعی دخترانه و دو دبستان دولتی و غیرانتفاعی پسرانه منطقه ۱۲ آموزش و پرورش تهران و همچنین ۱۲ کودک نارساخوان مراجعه کننده به مراکز اختلالات یادگیری اجرا شد و نتایج حاصل از آن ثبت گردید.

یافته ها : یافته ها نشان داد که همبستگی بالایی بین زمان مرحله اول و دوم اجرای آزمون در کل آزمودنی ها وجود دارد و همچنین اختلاف معنی‏داری بین میانگین زمان دانش آموزان طبیعی و نارساخوان در دومرحله اجرای آزمون وجود دارد.

نتیجه گیری: آزمون نامیدن خودکار سریع دارای روایی و پایایی است و قادر به تمایز گذاری بین دو گروه دانش آموزان طبیعی و نارساخوان می باشد.

---

زمینه و هدف: آزمون لغزش خارجی اسکاپولا برای بررسی حرکت و وضعیت غیرطبیعی کتف در ابداکسیون ۰ و ۴۵ و ۹۰ درجه بازو در صفحه فرونتال مورد استفاده قرار می گیرد. این آزمون توسط کیبلر معرفی گردید. در ارزیابی پوزیشن اسکاپولا باید به تفاوت اندازه گیریهای فواصل اسکاپولا در دو طرف یا به عبارتی فاصله زاویه تحتانی کتف تا زائده خاری مهره هفتم سینه ای در دو طرف دقت مبذول داشت. هدف از انجام این تحقیق بررسی پایایی اینتراریتر، اینترریتر، حساسیت و ویژگی آزمون لغزش خارجی کتف در ارزیابی غیرقرینگی و اختلال عملکردی کتف می باشد.

روش‌ بررسی: ۵۷ نفر شامل۳۰فرد سالم و ۲۷ بیمار مبتلا به پاتولوژی مفصل شانه  به ترتیب با میانگین سنی و انحراف معیار ۵۳/۳۳ (۷۲/۱۱)،۶۶/۴۷ (۶۴/۱۱) سال به روش مقطعی در این مطالعه شرکت نمود ند. سه آزمونگر به طور جداگانه با استفاده از روش لمس سطحی فاصله بین زاویه تحتانی کتف تا زائده خاری مهره هفتم سینه ای را در سه وضعیت دست ها در کنار بدن آویزان، دست ها روی کرست ایلیاک، دست ها درابد اکسیون نود درجه و چرخش داخلی شانه در دو سمت سالم و درگیر و شانه غالب و مغلوب با استفاده از کالیپر ورنیر(۰۱/۰میلیمتردقت) اندازه گیری کردند در پایان اطلاعات کسب شده توسط نرم افزار SPSS  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. از آزمون آماریICC  برای تعیین پایایی استفاده شد و خطای استاندارد اندازه گیری   SEM محاسبه گردید.

یافته ها: دامنه ICC برای پایایی اینترا ریتر ۹۴/۰-۸۷/۰ (good-high) و برای  پایایی اینترریتر۷۹/۰-۶۳/۰ (poor-fair) و خطای استاندارد اندازه گیری (SEM) برای پایایی اینترا ریتر ۸۹/۳-۸۱/۲ سانتیمتر  و برای  پایایی اینترریتر ۶۹/۶-۶۶/۴ میلیمتر در سمت درگیر در نمونه های پاتولوژیک بود. حساسیت آزمون بالا بود(۱-۸۰/۰) اما ویژگی تست پایین بود (۲۶/۰-۰۴/۰)۰

نتیجه گیری:آزمون لغزش خارجی کتف دارای پایایی اینتراریتر در هر سه وضعیت و دارای حساسیت در هر سه وضعیت بود اما ویژگی و پایایی اینترریتر آن به ترتیب در هر سه وضعیت و وضعیت سوم پایین بود.

---

زمینه وهدف: عضلات پلانتار فلکسور اندام تحتانی سریعا" در بیماران مبتلا به ضایعه اکتسابی مغزی دچار اسپاستیسیته و به دنبال آن کانترکچر می­شوند. استفاده از مدالیته­های گرمایی پیش از کشش یا تمرینات اکتیو عضلات هایپرتون جهت ایجاد ریلکسیشن در آن عضلات توصیه می­گردند. هدف از این تحقیق بررسی میزان تاثیر مادون قرمز و اولتراسوند، طول مدت دوام آنها و مقایسه میزان تاثیر این دو روش در مهار اسپاستیسیته می­باشد.

روش بررسی: ۲۱ بیمار اسپاستیک به طور تصادفی در دو گروه اولتراسوند (۱۱ نفر) یا مادون قرمز (۱۰ نفر) گنجانده شدند. پارامترهای مورد بررسی شامل نسبت ، دامنه حرکتی پسیو و اکتیو دورسی فلکشن و تست اشورث(OAS) از سمت مبتلاء بیماران بود، که پیش از مداخله، بلافاصله و ۱۵ دقیقه بعد از مداخله برای بیماران در دو گروه ثبت می شدند. در پایان اطلاعات ثبت شده توسط نرم افزار ، SPSS (Version ۱۱,۵) مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.

یافته ها: در هیچ کدام از دو گروه شدت اسپاستیسیته بر اساس مقیاس اشورث و نسبت  در زمان های بعد از مداخله نسبت به پیش از آن تفاوت معناداری نداشت. در گروه اولتراسوند نسبت  در ۱۵ دقیقه بعد از مداخله و در گروه مادون قرمز تغییرات مقیاس اشورث در همین زمان معنادار شدند. دامنه حرکتی اکتیو و پسیو دورسی فلکشن در گروه اولتراسوند در زمان­های بعد از مداخله نسبت به قبل از آن در تمامی موارد اختلاف معناداری را نشان داد. این تغییرات در گروه مادون قرمز تنها در مورد دامنه حرکتی پسیو قبل نسبت به ۱۵ دقیقه بعد از مداخله معنادار شد. در مقایسه بین دو گروه، در مورد هیچ کدام از پارامترهای ذکر شده اختلاف معناداری مشاهده نشد.

نتیجه­ گیری: اولتراسوند و مادون قرمز در کاهش اسپاستیسیته با توجه به نسبت و تست اشورث، در یک جلسه اثر ندارند. البته اولتراسوند سبب بهبود معنی‌دار دامنه حرکتی پسیو و اکتیو دورسی فلکشن مچ پای سمت مبتلا بیماران همی‌پلژی اسپاستیک در کوتاه مدت می‌گردد. نتایج این تحقیق ضرورت انجام پژوهش‌های بیشتر با نمونه‌های بزرگتر را نشان می‌دهد. 

---

زمینه و هدف: سندروم مجرای مچ دستی یک بیماری شایع است که روشهای غیر جراحی متنوعی جهت درمان و کاهش علایم ناشی از آن پیشنهاد شده است. هدف از این مطالعۀ مداخله­ای بالینی مقایسۀ تأثیر یونتوفورز داروی غیر استروئیدی دیکلوفناک با داروی استروئیدی دگزامتازون در بهبود علائم بیماران سندروم مجرای مچ دستی بود.

روش بررسی: در این تحقیق تلفیق درمانهای یونتوفورزیس و اسپلینت بر روی هفت بیمار (۱۲ عصب) با میانگین سنی و انحراف معیار ۳/۸ ± ۹/۴۵  در ۱۰ جلسه و طی دو هفته مورد بررسی قرار گرفت. درمان یونتوفورز دگزامتازون سدیم فسفات بر روی چهار عصب و یونتوفورز دیکلوفناک سدیم بر روی هشت عصب دیگر انجام گرفت. در هر دو گروه در طول درمان و دو هفته پی گیری از اسپلینت استفاده شد. به بیماران توصیه شد تا در طی درمان از داروهای ضدالتهابی به صورت خوراکی یا تزریقی استفاده نکنند. علائم بالینی از طریق مقیاس کمی درد و دو پرسشنامه مقیاس شدت علائم و مقیاس وضعیت عملکرد ارزیابی شدند. معیارهای الکتروفیزیولوژیک شامل زمان نهفته ابتدایی حسی و حرکتی  اعصاب مدیان و اولنار, سرعت هدایت و دامنه پتانسیل اعصاب در جلسات ارزیابی ثبت شدند. ارزیابی­ها در سه نوبت قبل از درمان، خاتمۀ درمان و دو هفته بعد از اتمام درمان انجام گرفتند.

یافته ها : در گروه درمانی دیکلوفناک، طی ارزیابی­های مختلف کاهش معنی­داری (۰۵/۰>P) در امتیاز پرسشنامه وجود داشت. در این گروه سرعت هدایت عصبی حسی و تأخیر انتهایی حسی عصب مدیان، بهبود معنی­داری (۰۵/۰>P) نشان دادند. در گروه درمان با دگزامتازون در هیچ کدام از جلسات ارزیابی تغییر معنی­داری در علائم بالینی و الکتروفیزیولوژیک ملاحظه نشد. همچنین در مقایسۀ دو گروه تنها در جلسۀ پی­گیری، تأخیر انتهایی حرکتی در گروه دگزامتازون بهبود بیشتری را نسبت به گروه دیکلوفناک نشان داد (۰۵/۰>P)

نتیجه گیری: یافته های فوق نشان می­دهند که استفاده از اسپلینت و یونتوفورز دیکلوفناک در درمان بیماران مبتلا به سندروم مجرای مچ دستی مؤثر می­باشد. بررسی اثربخشی درمان در گروه دگزامتازون نیاز به ادامۀ تحقیق با تعداد نمونۀ بیشتر دارد. در مقایسۀ دو گروه، با توجه به جمیع شواهد نمی­توان تفاوت بارزی بین اثربخشی این دو دارو در طول درمان قائل شد. اظهار نظر در مورد تفاوت موجود در تأخیر انتهایی حرکتی در زمان پیگیری نیاز به ادامۀ تحقیقات در این زمینه دارد.

---

زمینه و هدف: پژوهش حاضر حافظه­کاری فضایی و استفاده از راهکارها را که از جمله مهمترین کارکردهای اجرایی در انجام تکالیف یادگیری و کنش­های هوشی هستند، در کودکان مبتلا به فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک بررسی می­کند.

روش بررسی: در این پژوهش توصیفی ـ  تحلیلی مقطعی، ۴۰ کودک ۷ تا ۱۲ سال در دو گروه ۲۰ نفره شامل کودکان مبتلا به فلج­مغزی دایپلژی اسپاستیک با میانگین سنی ۹۴/۸ سال و گروه کودکان طبیعی با میانگین سنی ۸۶/۸ بر اساس نمونه­گیری غیرتصادفی انتخاب و مقایسه شدند. برای به دست آوردن داده­ها از آزمون توانایی­ها و مشکلات، آزمون عصبی روان­شناختی CANTAB و آزمون هوش ریون استفاده شد. داده­ها نیز با آزمون t مستقل تحلیل شدند.   

یافته­ ها: کودکان مبتلا به فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک در حافظه کاری فضایی با گروه کودکان طبیعی تفاوت داشتند. مقایسه­ی میانگین تعداد خطاها، در ۳ حالت مجزا بررسی شد، و نشان داد که تفاوت معناداری بین دو گروه وجود دارد ( ۰۵/۰ > p )، به جز زمانی که هر دو حالت خطا با هم رخ دهد (۰۵/۰ < p). ولی در زمینه­ی استفاده از راهکارها تفاوت معناداری مشاهده نشد (۰۵/۰ < p).    

نتیجه­ گیری: با توجه به یافته­های فوق پیشنهاد می­شود تا دوره­های توانبخشی شناختی با تمرکز روی مهارت­های اجرایی در درمان بالینی کودکان مبتلا فلج­مغزی دایپلژی اسپاستیک گنجانده شود تا حافظه­کاری را در اعمال و مهارت­های حرکتی پیچیده در آنها بهبود بیشتری یابد.

---

زمینه و هدف: با در نظر گرفتن اتصالات عضلات همسترینگ وکاف و ارتباطات بیومکانیکی زانو و مچ، تاثیر متقابل آنها بر عملکرد یکدیگر امری اجتناب­ناپذیر است. علی­رغم شایع بودن کوتاهی این عضلات اطلاعات آماری در ارتباط با کوتاهی همزمان آنها در ایران وجود ندارد ، بررسی شیوع این کوتاهی ها به منظور پیشگیری از عوارض ثانویه ناشی از آن به خصوص درگروه های سنی ۳ تا ۱۷ سال ضروری به نظر می­رسد. علاوه بر پیشگیری، توجه به همزمانی این کوتاهی­ها می­تواند در تشخیص و درمان اختلالات عضلانی اسکلتی تاثیر گذار باشد.

روش بررسی: این مطالعه بر روی ۳۳۰۸ دختر سالم در محدوده سنی ۱۷-۳ سال صورت گرفت. طول عضله کاف (با تعیین زاویه دورسی فلکشن مچ پا) و همسترینگ (با استفاده از اندازه­گیری زاویه فلکشن هیپ با زانوی صاف یا  SLR) در سمت راست و چپ مورد بررسی قرارگرفتند .

یافته­ ها:  نتایج به دست آمده نشان داد که در مجموع، میزان شیوع کوتاهی همزمان عضلات کاف و همسترینگ در دختران ۱۷-۳ سال در پای راست۲۰%  و در پای چپ ۲۵% بود. شیوع همزمان این کوتاهی­ها در منطقه ۲۰ در مقایسه با منطقه ۳ بیشتر بود و به تفکیک مقاطع در دوره راهنمایی بیشترین شیوع (۶/۳۱%) دیده شد. در کل کوتاهی در سمت چپ شایعتر بود.

نتیجه گیری: نتایج به دست آمده نشان دهنده این است که کوتاهی همزمان این دو عضله نسبتا شایع بوده و در  صورت وجود کوتاهی در یکی از عضلات فوق به احتمال وجود کوتاهی در عضله دیگر باید توجه داشت

---

زمینه و هدف: آسیب ویژه­ی زبانی یکی از اختلالات زبانی دوران رشد در کودکان است. در زبان فارسی مطالعات بسیار اندکی بر روی ویژگی­ها ی زبانی کودکان مبتلا به این اختلال انجام شده است. هدف از مطالعه­ی حاضر پاسخ به این سؤال است که آیا بین توانمندی­های زبانی کودکان مبتلا به آسیب ویژه­ی زبانی با کودکان خردسال­تری که بر اساس میانگین طول گفته (Mean Length of Utterance) با آن­ها تطبیق یافته­اند همسانی وجود دارد یا خیر.

روش بررسی: در این مطالعه­ی  مورد- شاهدی، نتایج به دست آمده از ۶ خرده آزمون اصلی آزمون رشد زبان و آنالیز نمونه­ی گفتاری ۱۲ کودک مبتلا به آسیب ویژه­ی زبانی با ۱۲ کودک طبیعی که بر اساس میانگین طول گفته با آن ها تطبیق یافته بودند، مورد مقایسه قرار گرفتند.

یافته ­ها: نتایج این مطالعه نشان داد در میانگین درصد استفاده از انواع مختلف واژه­ها و تک واژها در گفتار، بین گروه مبتلا به آسیب ویژه ی زبانی و گروه کنترل تفاوت معنی­داری دیده نمی­شود. علیرغم همسان سازی بر اساس میانگین طول گفته، میانگین امتیاز بهره­های زبان گفتاری، سازماندهی و معناشناسی و نیز میانگین نمرات استاندارد خرده آزمون­های تقلید، واژگان ربطی و واژگان شفاهی در گروه مبتلا به SLI به طور معناداری پایین­تر از گروه کنترل همتای زبانی

 آ نهاست.

نتیجه ­گیری: کودکان مبتلا به آسیب ویژه­ی زبانی در برخی مهارت­های زبانی از کودکان همتای MLU خود هم عقب­ترند. داده­های این پژوهش از این فرضیه که کودکان دارای MLU-m یکسان عملکردهای زبانی مشایه دارند حمایت نمی­کنند. لازم است درمانگران در برنامه­ریزی­های درمانی به نقاط ضعف این کودکان نسبت به کودکان طبیعی دارای سطح زبانی مشابه توجه کنند.    

---

زمینه و هدف: پژوهش حاضر برخی ویژگی­های زبانی شامل: معناشناسی، نحو و واج شناسی را به عنوان مهارت­های پایه ای مورد نیاز و تأثیرگذار بر روی مهارت خواندن در کودکان مبتلا به نارساخوانی مورد بررسی قرار می­دهد.

روش بررسی: در این پژوهش توصیفی- تحلیلی مقطعی، ۴۰ کودک ۷ تا ۸ سال در دو گروه ۲۰ نفره شامل کودکان مبتلا به نارساخوانی رشدی با میانگین سنی ۱۰۰ ماه و گروه کودکان طبیعی با میانگین سنی۱۰۷ ماه بر اساس نمونه­گیری غیر تصادفی انتخاب و مقایسه شدند. برای به دست آوردن داده­ها از پرسشنامه­ی والدین، پرسشنامه­ی معلم و متون انتخابی جهت ارزیابی­های غیررسمی و از آزمون هوش ریون رنگی و آزمون خواندن و نارساخوانی نما  جهت تشخیص قطعی و دقیق­تر نارساخوانی استفاده شد سپس آزمون رشد زبان به منظور بررسی ویژگی­های زبانی در دو گروه کودکان طبیعی و نارساخوان انجام شد. داده­ها نیز با آزمون t مستقل و من ویتنی تحلیل شدند.

یافته­ ها: مقایسه­ی میانگین نمرات استاندارد کودکان مبتلا به نارساخوانی با کودکان طبیعی در خرده آزمون­های مهارت معناشناسی شامل: واژگان تصویری، واژگان ربطی و واژگان شفاهی نشان داد تفاوت معناداری بین دو گروه وجود دارد (۰۵/۰ > p). همچنین مقایسه­ی میانگین نمرات استاندارد خرده آزمون‏های نحوی نیز شامل: درک دستوری، تقلید جمله و تکمیل دستوری نشان دهنده­ی تفاوت معنادار در بین دو گروه بود (۰۵/۰ > p). در رابطه با مهارت واج شناختی مقایسه­ی میانگین نمرات استاندارد خرده آزمون­های تمایزگذاری کلمه و تحلیل واجی نشان دهنده­ی تفاوت معنادار بین دو گروه بود (۰۵/۰>p)، ولی در خرده آزمون تولید کلمه تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نگردید (۰۵/۰ < p).

نتیجه­ گیری: با توجه به یافته­های فوق به نظر می­رسد که کودکان مبتلا به نارساخوانی در توانایی­های زبانی شامل معناشناسی، نحو و واج شناسی در مقایسه با کودکان طبیعی هم سن خود ضعیف­تر هستند. در نتیجه جای آن دارد که در کار بالینی و در کنار درمان­های رایج کودکان مبتلا به نارساخوانی، ارزیابی دقیق و عمیق ویژگی­های زبانی گنجانده شود و در صورت نیاز، گفتاردرمانی با تمرکز بر روی مهارت­های زبانی در درمان این کودکان به کار گرفته شود.

---

زمینه و هدف:  حرکات نامتقارن تنه، نیروهای خارجی و سایر عوامل وابسته به مشاغل، مانند خم شدن و چرخش مداوم، حمل اجسام و حرکات قدرتی منجر به کمر درد می شوند. با این وجود، انجام حرکات دینامیک و سه بعدی تنه در سطوح مختلف فعالیت، مورد بررسی قرار نگرفته است. لذا هدف این مطالعه بررسی الگو (دامنه) و بازده حرکتی (گشتاور حداکثر) در حین انجام حرکت سه بعدی تنه علیه مقاومت بود .

روش بررسی:  از ۳۰ مرد جوان سالم خواسته شد که حرکت دینامیک نامتقارن تنه را به صورت تصادفی در برابر چهار سطح مقاومت (حداقل، ۲۵%، ۵۰%، و ۷۵% حداکثر گشتاور انقباض ایزومتریک) در وضعیت ایستاده در دستگاه ایزواستیشن B۲۰۰ انجام دهند. تحت هر یک از شرایط اعمال مقاومت، الگوی حرکتی (دامنه حرکتی) و بازده حرکتی (گشتاور حداکثر) تنه اندازه گیری شد.

یافته ها: به طور کلی با افزایش مقاومت از سطح حداقل به ۷۵ درصد حداکثر گشتاور ایزومتریک، گشتاور حداکثر تنه در جهات حرکتی مختلف (شامل فلکسیون، اکستانسیون، خم شدن طرفی راست و چپ، و چرخش به راست و چپ) به طور معناداری افزایش یافت (۰۰۰/۰ .(P= با افزایش مقاومت  از سطح حداقل به ۵۰ درصد حداکثر گشتاور ایزومتریک، دامنه حرکتی به طور معناداری  کاهش یافت (۰۰۸۳/۰ (P<، اما بین شرایط مقاومتی ۵۰%  و ۷۵% حداکثر گشتاور انقباض ایزومتریک تغییر معناداری در این متغیر یافت نشد (۰۰۸۳/۰P >)  .

نتیجه گیری: هنگامی که میزان مقاومت افزایش می یابد، نیروهای خارجی ایجاد شده باید به وسیله نیروهای داخلی تولید شده توسط عضلات در حالت تعادل قرار بگیرند. از آنجایی که عضلات در مقایسه با نیروهای خارجی، بازوی اهرمی کوچکتری دارند، باید نیروهای بزرگتری تولید کنند که این نیروها ساختارهای ستون فقرات را تحت تاثیر بارهای فشاری و برشی قرار می دهند. تحت این شرایط، احتمال آسیب ستون فقرات افزایش می یابد.

---

زمینه و هدف: سالمندان یکی از اقشار آسیب پذیر هر جامعه ای را تشکیل می دهند. افتادن در سالمندان با کاهش توانایی در انجام فعالیتهای روزانه همراه می شود. با توجه به اهمیت تعادل در جلوگیری از افتادن، در این تحقیق تلاش شد تا اثر تمرینات کاوتورن و کوکسی بر بهبود تعادل را بررسی شود.

روش بررسی: این مطالعه بر روی ۳۶ سالمند مرد بالای ۶۰ سال مراکز نگهداری شهر مشهد انجام شد، که در دو گروه درمان و کنترل قرار گرفتند.( ۱۷سالمند در گروه درمان و ۱۹ سالمند در گروه کنترل).

 آزمودنی ها هفته ای ۳ بار و به مدت ۳ ماه در تمرینات کاوتورن و کوکسی شرکت کردند. وضعیت تعادل سالمندان با استفاده از تست تعادلی برگ (BBS) در ۴ مرحله ( قبل از مداخله، یک ماه پس از شروع مداخلات، دو ماه پس از شروع مداخلات و در پایان مداخلات) مورد بررسی قرار گرفت.

یافته ها: نتایج حاصل از بررسی های به عمل آمده نشان داد که سیر بهبودی در مراحل مختلف ارزیابی با تست تعادلی برگ صعودی است و میزان پیشرفت در دو ماه ابتدایی درمان قابل محسوس تر است(۰۵/۰p<) و همچنین تاثیرات تمرینات در گروه درمان نسبت به گروه کنترل دارای تفاوت معنی داری می باشد(۰۰۰/۰= p).

نتیجه گیری: تمرینات کاوتورن و کوکسی در بهبود تعادل سالمندان مرد مراکز سالمندان شهر مشهد موثر بوده و دو ماه مداخلات می تواند جهت بهبودی کفایت داشته باشد.

---

زمینه و هدف:  از کمربندها و حمایت کننده­ها به طور رایجی به منظور پیشگیری از کمردرد و آسیب­های ستون فقرات استفاده می­شود. علی رغم انجام مطالعات متعدد، هنوز شواهد کافی و توافق قطعی در مورد اثرات این حمایت کننده­ها وجود ندارد. هدف از مطالعه حاضر تعیین تأثیر حمایت کننده­های کمری- خاجی بر الگوی کنترل حرکت در حین انجام حرکت ترکیبی تنه بود.

روش بررسی: برای انجام این پژوهش تعداد ۳۰ مرد جوان سالم انتخاب شدند. پارامترهای زمانی کنترل حرکت (زمان پاسخ حرکتی، زمان عکس العمل، زمان پیش حرکت و زمان حرکت) و میزان فعالیت سه جفت از عضلات تنه در حین انجام حرکت ترکیبی تنه در برابر مقاومت­های حداقل و ۵۰ درصد حداکثر قدرت ایزومتریک و در دو وضعیت با و بدون حمایت کننده محاسبه گردید.

یافته ها: هنگام بستن حمایت کننده، زمان پاسخ حرکتی در شرایط اعمال مقاومت حداقل به طور معنی­داری کاهش یافت (۰۰۴/۰=P). استفاده از حمایت کننده باعث کاهش معنی دار زمان های عکس العمل و حرکت در دو شرایط اعمال مقاومت گردید (۰۵/۰>P). در میزان فعالیت عضلات تنه به دنبال بستن حمایت کننده، تغییر معنی داری حاصل نشد (۰۵/۰ 

نتیجه گیری: استفاده از حمایت کننده کمری- خاجی باعث سریعتر شدن واکنش فرد و کاهش تأخیر وی در شروع حرکت شد. اگرچه حمایت کننده تغییری در میزان فعالیت عضلات تنه ایجاد نکرد، اما کارآیی و آمادگی عضله ارکتور اسپاین را برای شروع حرکت مطلوب افزایش می داد.

---

زمینه و هدف: یکی از مشکلات بزرگ افراد کم شنوا، دشواری شنیدن در حضور نویز زمینه می باشد. برای ارزیابی این مشکل آزمونهای بسیاری طراحی شده و یکی از بهترین آنها، آزمون سریع گفتار در حضور نویز میباشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی پایایی و هم ترازی ۴ فهرست از نسخه فارسی آزمون سریع گفتار در حضور نویز در افراد جوان دارای شنوایی هنجار بود.

روش بررسی: مطالعه ی مقطعی حاضر بر روی ۳۶ فرد جوان (۳۷-۱۸سال) برخوردار از شنوایی هنجار انجام شد. مواد آزمون از طریق نسخه فارسی لوح فشرده آزمون سریع گفتار در حضور نویز به صورت تحت گوشی و با گوشی استاندارد ارائه شد. حدود یک هفته بعد از اجرای آزمون اولیه، آزمون مجدد برای همه افراد اجرا شد. تعداد کل کلمات صحیح تکرار شده ثبت شد و سپس میزان کاهش نسبت سیگنال به نویز محاسبه گردید.

یافته ها: میانگین SNR Loss افراد، ۷۴/۰ ± ۵/۱- دسی بل بوده است. بین نتایج آزمون- آزمون مجدد فهرست ۱ تفاوت معنادار وجود داشت(۰۵/۰>p) اما نتایج آزمون- آزمون مجدد فهرست های ۲،۳و ۴ تفاوت معنادار نداشته است(۰۵/۰p>). بین میانگین نتایج فهرست ۴ با فهرست ۱ تفاوت معنادار وجود داشته است(۰۵/۰>p). ضریب همبستگی نتایج آزمون- آزمون مجدد برای همه فهرست ها معنادار بوده است.

نتیجه گیری: فهرست های ۲و۳ نسخه فارسی آزمون سریع گفتار در حضور نویز جهت تعیین میزان کاهش نسبت سیگنال به نویز در افراد جوان پایا و هم تراز می باشند.

---

زمینه و هدف: اهمیت رویکرد چند بعدی در ارزیابی افراد  لکنتی در سالهای اخیر بیشتر مشخص شده است. چک لیست موقعیت گفتاری امکان ارزیابی جنبه های این اختلال را فراهم می کند. از این رو پژوهش حاضر به منظور تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی چک لیست موقعیت گفتاری و مقایسه آن بین دانش آموزان لکنتی و غیرلکنتی ۱۱-۶ سال انجام شد.

روش بررسی: این پژوهش روی ۴۵ نفر از دانش آموزان غیرلکنتی و ۴۳ نفر از دانش آموزان لکنتی شهر تهران انجام شد. بعد از معادل سازی پرسشنامه به زبان فارسی از دانش آموزان دو گروه خواسته شد، تا بر طبق نگرش و تفکر خود، پرسشنامه واکنش عاطفی و آشفتگی روانی گفتار را طی دو مرحله با فاصله زمانی یک ماه تکمیل کنند. بمنظور  بررسی پایایی آزمونها از چهار شیوه بررسی پایایی آزمونها استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای  پارامتریک و ناپارامتریک استفاده شد.

یافته­ ها: با مقایسه میانگین نمرات دو آزمون آشفتگی روانی گفتار و واکنش عاطفی در دانش آموزان لکنتی و غیرلکنتی مشخص شد که تفاوت آشکار و معنادار سطح بالایی بین میانگین نمرات این دو گروه وجود دارد (t زوجی،۰۵/۰>p). همچنین نسخه فارسی چک لیست آشفتگی روانی گفتار و واکنش عاطفی پایایی داخلی(۹۳/۰ <α،۰۰۰/۰ p=) و پایایی آزمون -باز آزمون داشتند(۸۶/۰ Icc>،۰۰۰/۰p= ).

نتیجه گیری: نتایج حاصل از تحقیق حاضر بیانگر این بود که نسخه فارسی معادل سازی شده به زبان فارسی آشفتگی روانی گفتار و واکنش عاطفی از روایی و پایایی قابل قبولی برای کودکان فارسی زبان برخوردار هستند و این آزمونها قابلیت تمایز دهندگی بالایی بین گروه دانش آموزان لکنتی و غیرلکنتی دارند.

---

زمینه و هدف: هدف از این مطالعه بررسی ارتباط تیلت لگن و قوس کمری با سفتی و قدرت عضلانی، BMI و سن در وضعیت ایستاده بود.

روش بررسی: ۷۵ زن سالم  ۷۰-۲۰ ساله با میانگین (انحراف معیار) ۶۶/۴۰ (۶۹/۱۳)، در این مطالعه شرکت کردند. تیلت لگن با تیلت سنج (Pelvic inclinometer)، قوس کمری با خط کش منعطف(flexible ruler) ،کوتاهی عضلات ارکتوراسپینه، ایلیوپسواس، رکتوس فموریس، همسترینگ، تنسورفاسیالاتا، ایلیوتیبیال باند و گاستروکنمیوس به ترتیب با تستهای Schober، Thomas، Ely،۹۰-۹۰  SLR، Ober با زانوی خم و باز و دورسی فلکسیون غیر فعال مچ پا ارزیابی شد.  برای تعیین قدرت عضلات رکتوس ابدومینیس، ترنسورسوس ابدومینیس، اوبلیکوس های چپ و راست، گلوتئوس ماگزیموس و مدیوس و کوادریسپس از تستهای دستی عضلانی استفاده شد.

یافته­ ها: بین تیلت لگن و قوس کمری و همچنین بین هر یک از این متغیر ها با قدرت عضلات تست شده، BMI و سن ارتباط ضعیف یا کم وجود داشت. سفتی و قدرت عضلانی تاثیر معنی دار بر تیلت لگن و قوس کمری نداشت.

نتیجه گیری:  نتایج این مطالعه نشان داد که متغیرهای بررسی شده شامل: تیلت لگن، قوس کمری، سفتی و قدرت عضلانی، BMI و سن ارتباط ضعیف یا کمی با یکدیگر دارند. جهت بررسی این ارتباط، مطالعات بیشتری باید صورت گیرد.    

---

زمینه و هدف: درمان­های توانبخشی در کاهش ناتوانایی­های ناشی از سکته مغزی از  اهمیت بالایی  برخوردار می­باشند. به دلیل اهمیت حوزه عملکردی اندام فوقانی در ایجاد استقلال فردی و انجام فعالیت­های روزمره و  نقش ثبات کمربند شانه­ای در  عملکرد دست، تحقیق حاضر به بررسی تاثیر تمرینات مقاومتی پیشرونده بر قدرت ایزومتریک عضلات ابداکتور و قدرت ایزومتریک عضلات اکستانسور در افراد همی­پلژی  بزرگسال پرداخته است.

روش بررسی: ۱۷ بیمار همی­پلژی بزرگسال با دامنه سنی۷۰- ۵۰ سال (میانگین سنی ۵۸/۶۰) که ۶ ماه از زمان سکته آنها گذشته، با تایید روش­ها توسط کمیته اخلاقی دانشگاه علوم پزشکی تهران  به صورت تصادفی در مطالعه شرکت نمودند. در همه شرکت کننده ها سمت راست غالب بود. قدرت ایزومتریک عضلات ابداکتور و اکستانسور توسط دینامومتر ارزیابی و میانگین اعداد بدست آمده در جدول داده­ها ثبت گردید.

یافته­ ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که پس از اتمام دوره مداخله با روش تمرینات مقاومتی پیشرونده، قدرت ایزومتریک عضلات ابداکتور۲۷% (۰۰۰/۰=P) و اکستانسور ۳۴% (۰۰۰/۰=P) بیشتر شد.

نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که روش درمانی تمرینات مقاومتی پیشرونده موجب افزایش  قدرت ایزومتریک عضلات ابداکتور و قدرت ایزومتریک عضلات اکستانسور می­گردد که بنوبه خود می­تواند بر روی عملکرد دست تاثیر بگذارد.

---

زمینه و هدف: لکنت تلفیقی از تظاهرات بیرونی و قابل مشاهده یعنی اشکال خاص گسیختگی های کلامی و رفتارها و واکنش های درونی است که این اشکال شامل عواطف منفی مربوط به گفتار، رفتار های ارادی برای اجتناب، فرار یا پنهان کردن گسیختگی گفتار و طرز تلقی نادرست درقبال گفتار می باشد. وقایع درونی فقط می تواند توسط فرد لکنتی گزارش شود و با ادراک شنونده قابل توجیه نیست. تظاهرات درونی و بیرونی مربوط به این اختلال و اثرات متقابل آنها باید به طور کامل ارزیابی شوند، تا بتوان به اهداف درمانی دست یافت. هدف این تحقیق تعیین پایایی و اعتبار آزمون هایی بود که واکنش های درونی کودک لکنتی را نشان می داد.

روش بررسی: این مطالعه توصیفی- تحلیلی،  روی ۹۶ دانش آموز لکنتی و غیر لکنتی ۱۱-۶ سال اجرا شد . بعد از معادل سازی پرسشنامه به زبان فارسی ، روایی آزمونها با استناد به نمره دهی ۱۰ صاحبنظر مشخص گردید. برای پایایی آزمونها، دانش آموزان آزمونها را  دو بار در فاصله ۲۵ روز اجرا نمودند. برای پایایی سه روش استفاده گردید: ۱. مقایسه میانگین نمرات آزمونها در دو مرحله ۲. بررسی ضریب همبستگی ۳. بررسی ضریب تکرارپذیری . سپس توسط آزمونهای  پارامتریک و غیرپارامتریک(تی زوجی،اسپیرمن،پیرسون) مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. همچنین برای مقایسه میانگین نمرات آزمونهای کودکان لکنتی و غیر لکنتی از روش تی مستقل استفاده گردید.  

یافته ­ها:  بین میانگین نمره هر دو آزمون چک لیست رفتاری و طرز تلقی ارتباطی در  دو مرحله در هر دو گروه  لکنتی و غیر لکنتی تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت.  همچنین میانگین نمره این آزمونها، بین گروههای لکنتی وغیر لکنتی تفاوت معناداری داشت.(۰۰۰/۰=P).

نتیجه گیری: چک لیست رفتاری  و آزمون طرز تلقی ارتباطی (بازبینی شده) در دانش آموزان لکنتی  دارای پایایی و روایی می باشد و همچنین این دو آزمون نقش تمایزدهندگی در دو گروه لکنتی و غیر لکنتی دارد.

---

زمینه و هدف : از آنجائیکه آزمون­های استاندارد ابزارهایی برای کمی کردن توانایی­های گفتار و زبان و ویژگی­های ارتباطی هستند، لذا برای ارزیابی، غربالگری، توصیف توانمندی­های گفتار و زبان، تشخیص اختلالات مربوطه و بررسی روند درمان نیاز به ساخت و بکارگیری آزمون­های استاندارد وجود دارد.در این مطالعه به منظور فراهم کردن دید جامعی از آزمون­های ارزیابی گفتار و زبان،آزمون­های مربوط به برخی از جنبه­های گفتار و زبان بررسی شده است.

روش بررسی: این تحقیق یک مطالعه مروری بر روی آزمون­های ارزیابی جنبه­های مختلف گفتار و زبان بود. از آنجائیکه انجمن گفتار-زبان و شنوایی به عنوان یکی از منابع کامل و مورد کاربرد آسیب شناسان گفتار و زبان است،در این مطالعه به بررسی دقیق آزمون­های موجود در سایت این انجمن پرداخته شده است.به دلیل وسعت آزمون­ها در جنبه­های مختلف ارزیابی توانمندی­های گفتار و زبان، صرفاً چهار جنبه­ی پرکاربرد انتخاب گردید و سپس آزمون­های هر یک از جنبه­ها از اولین آزمون ساخته شده در دنیا تا کنون (سال ۲۰۱۰) مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.

یافته­ ها: در این مطالعه ۲۵۱ آزمون ارزیابی جنبه­های مختلف گفتار و زبان بررسی شد که از این میان ۵۴ آزمون مربوط به ارزیابی واج شناسی/تولیدی کودکان،۱۴۰ آزمون مربوط به ارزیابی زبان بیانی کودکان،۴۳ آزمون مربوط به ارزیابی زبان بیانی بزرگسال و ۱۴ آزمون مربوط به ارزیابی طیف اوتیسم می‏باشد.

نتیجه­ گیری: طیف وسیع و متنوعی از آزمون­های استاندارد جهت ارزیابی جنبه­های مختلف آسیب شناسی گفتار و زبان وجود دارد اگرچه که همچنان به ساخت آزمون در بسیاری از جنبه­ ها نیاز است.

---

زمینه و هدف: کنترل پروفایل چربی  خون یکی از اجزای ضروری و با اهمیت اصلاح شاخص های خطرساز بیماران قلبی - عروقی است. از این رو استفاده از روشهای باز توانی و انجام تمرینات سیستمیک در  مبتلایان به بیماربهایی عروق کرونری برای کاهش سطح کلسترول، تری گلیسرید،LDL  و افزایش HDL خون  اهمیت ویژه ای یافته و تحقیقات گوناگونی برای بررسی این روشها در نژادهای مختلف، سنین و نیز اثرات آن در زنان و مردان شده است.

روش بررسی : ۳۶ بیمار مرد و زن با دامنه سنی ۷۵-۴۰  بامعرفی متخصصین قلب در مطالعه حاضر شرکت نمودند. پروتکلهای بازتوانی شامل  ورزش­های هوازی راه رفتن سریع روی تردمیل , رکاب زدن روی دوچرخه ثابت و  تمرین  با ارگومتر شانه به مدت ۲۴ جلسه درمانی توسط بیماران انجام شد.جهت بررسی اثر کوتاه و بلند مدت برنامه های باز توانی در ۳ مقطع ، قبل از شروع درمان ، پس از ۱۲ و۲۴ جلسه درمان های بازتوانی، نمونه خونی از بیماران جهت بررسی پروفایل چربی خون تهیه گردید .

یافته ­ها:  به دنبال۲۴ جلسه بازتوانی قلبی فاکتورهای کلسترول، LDL ، نسبت  LDL/HDLو نسبت CHL/HDL  تغییرات معنادار از لحاظ آماری را نشان دادند.

نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر بر سودمندی روشهای  بازتوانی قلبی به عنوان ابزاری جهت بهبود پروفایل چربی و پیشگیری از عوارض بیماری های فلبی و عروقی و کاهش مرگ ومیرتاکید دارد.

---

زمینه وهدف: در کودکان همی پلژی تفاوت در تون پوسچرال دو سمت بدن وجود دارد. بدیهی است که یک ایستادن غیر متقارن ، همراه با تحمل وزنی که عمدتأ روی سمت مبتلا است می تواند فرد همی پارتیک را در معرض ریسک افتادن قرار داده و ایجاد بی ثباتی کند. در افراد همی پلژی اساسی ترین تمرینهای درمانی به نظر می آید که یکپارچه کردن دو سمت بدن باشد. گر چه ایستادن ثابت یک وظیفه پوسچرال نسبتاً ساده است اما بصورت نیمه خودکار توسط مراکز مغزی و نخاعی کنترل می شود؛ و ثابت شده که ایستادن ثابت هم نیازمند منابع شناختی است. بنابراین، کنترل پوسچرال به تعامل سیستم اسکلتی - عضلانی با سیستم عصبی نیاز دارد .

روش بررسی: دراین کارآزمایی بالینی(قبل و بعد) ۲۰ کودک همی پلژی اسپاستیک ۵ تا ۱۲ ساله در حالتهای با استفاده از کفی گوه ای خارجی و بدون استفاده از کفی گوه ای  خارجی و در هر یک از این دو حالت با انجام وظیفه شناختی و بدون انجام آن در مرکز صفحه نیرو در وضعیت ایستاده با بیشترین ثبات قرار میگرفتند. از تست حافظه کوتاه مدت عددی  بعنوان تکلیف شناختی استفاده شد. میانگین دامنه نوسانهای قدامی-خلفی و داخلی-خارجی و میانگین سرعت نوسانات و ناحیه آن بعنوان متغیر وابسته کنترل پوسچرال و تعداد اشتباهات در بیاد آوری زنجیره اعداد تصادفی بعنوان متغیر وابسته وظیفه شناختی ثبت می‌شد.

یافته ها: اثر تجویز کفی بر دامنه جابجایی طرفی) ۰۱۵/۰ (P=و بر سرعت) ۰۰۵/۰ (P=و سطح جابجایی) ۰۰۷/۰ (P= معنی دار بود. اثر اعمال وظیفه شناختی بر روی متغییر های دامنه جابجایی  قدامی-خلفی ) ۰۱۴/۰ (P=و طرفی) ۰۱۴/۰ (P=و بر سرعت) ۰۰۲/۰ (P=و سطح جابجایی) ۰۰۲/۰ (P=معنی دار بود. اما کفی گوه ای توانسته بود از تاثیر آن بکاهد.

نتیجه گیری: تجویز کفی گوه ای ۵ درجه در پای سالم می تواند فاکتورهای کنترل پوسچرال را به خوبی تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین می تواند به منظور بهبود پوسچر در کودکان همی پلژی مورد استفاده قرار گیرد.

---

زمینه و هدف: درک آهنگ گفتار به طور عمده بر درک تغییرات فرکانس پایه تکیه دارد و این تغییرات برای افراد دارای افت شنوایی شدید و عمیق قابل دستیابی نیست. هدف این مطالعه بررسی درک آهنگ گفتار در کودکان کاشت حلزون شده و مقایسه آن با کودکان دارای شنوایی طبیعی می باشد.

روش بررسی: پژوهش حاضر بر روی ۲۵  کودک کاشت شده و۵۰ کودک طبیعی انجام گرفت. یک فرد بزرگسال که زبان اول وی فارسی بود، تعدادی جمله سؤالی و جمله خبری را بیان نمود. جملات برای کودک پخش می شد و از وی خواسته می شد تا تعیین کند جمله خبری یا پرسشی بود.

یافته ها: نتایج نشان داد که درک آهنگ جملات خبری و سؤالی بین دو گروه دارای تفاوت معنادار می باشد(۰۵/۰>P). درک آهنگ جملات خبری و سؤالی با سن کودک در زمان جراحی کاشت و مدت زمان استفاده از پروتز همبستگی معنادار(۰۵/۰>P) دارد.

بحث: با توجه به نتایج این مطالعه و مطالعات پیشین، پروتز کاشت حلزون در تسهیل درک آهنگ گفتار دارای نواقصی می باشد. با این وجود با جراحی در سن پایین تر، این محدودیت تا حدی جبران می گردد. بنابراین لازم است آسیب شناسان گفتار و زبان مداخله بر روی درک آهنگ گفتار را در برنامه درمانی کودکان کاشت شده بگنجانند.