---

زمینه و هدف: در مطالعات تکالیف دوگانه اهمیت منابع شناختی در کنترل وضعیتی نشان داده شده است، با این وجود نقش دستورات کلامی در چگونگی تخصیص منابع توجهی چندان روشن نیست. لذا هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر دستورات کلامی مختلف بر عملکرد وضعیتی جوانان بود.
روش بررسی: مطالعه مقطعی حاضر بروی ۲۰ جوان با میانگین سنی (۳۱/۳ ± ۹۵/۲۳) سال انجام شد. تکالیف وضعیتی شامل ایستادن با / روی سطح فوم، و ایستادن با پا های پشت هم روی سطح سخت بودو تکلیف شناختی، زمان عکس‌‌العمل انتخابی بود. تکالیف دوگانه تحت سه دستور مختلف توجه به تکلیف شناختی/ توجه به تکلیف تعادلی و توجه برابر مورد سنجش قرار گرفتند.
یافته‌ها‌: برای مقایسه عملکرد وضعیتی تحت دستورات مختلف از آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه استفاده شد در شاخص طول مسیر و همچنین  عملکرد وضعیتی تحت دستورات مختلف  در وضعیت ایستادن با پاهای مجاور هم روی سطح سخت و روی سطح فوم و تاندم ایستادن روی سطح سخت  در شاخص سرعت متوسط تفاوت معنادار نداشت( ۰۵/۰p)
نتیجه‌گیری: در تکالیف وضعیتی خودکار، دستوارت مختلف بر نحوه اختصاص منابع توجهی به کنترل وضعیتی، تاثیر ندارند.

---

زمینه و هدف: یکی از مشکلات شایع در افراد سالمند افتادن می باشد.  برنامه های پیشگیری از افتادن بر اصلاحات محیطی تاکید دارد که در آن ابزاری روا و پایا استفاده می شود  که با فرهنگ های مختلف سازگار باشد. Home FAST  یکی از این ابزارهای روا و پایای در دسترس می باشد که جهت شناسایی افراد سالمند که در معرض خطر افتادن در خانه هستند  استفاده می شود.

روش بررسی: در این مطالعه از روش ارزیابی بین المللی کیفیت زندگی) IQOLA (International Quality of life Assessment: جهت روایی تست Home FAST استفاده شده است. بعد از انجام ترجمه های پیشرو و برگردان ، تست به ۵ کارشناس کاردرمانی جهت بررسی روایی محتوا داده شد.

۶۰ منزل از افراد سالمند ۶۵ سال به بالا در ۵ منطقه جغرافیایی شهر تهران به طور تصادفی انتخاب شدند. دو کارشناس کاردرمانی منازل را جهت بررسی پایایی بین آزمونگر و آزمون باز آزمون با فاصله یک هفته ای مورد بازدید قرار دادند.

یافته ها: توافق میان نظر کارشناسان در خصوص روایی ابزار غربالگری  Home FAST ،با اطمینان بیش از ۹۶% وجود داشت. همچنین همبستگی آزمون- باز آزمون ابزار غربالگری Home FAST با ضرایب مطلق و نسبی ۷۲/۰ =ICC  و ۸۴/۰ = SEM و همبستگی بین آزمونگران با ضرایب مطلق و نسبی  ۸۸/۰ =ICC  و ۵۴/۰ = SEM  معنی دار بوده که نشان دهنده پایایی بالای این آزمون است.

نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که این ابزار از پایایی و روایی بالایی برخوردار می باشد. این یافته ها از این نظر قابل انتظار بوده اند که ماده های آزمون متناسب با اهداف پیشگیری از افتادن بودند.این ابزار می تواند به عنوان ابزاری مناسب در اختیار متخصصان  قرار گیرد.

---

زمینه و هدف: کودکان فلج مغزی از مراجعین اصلی به مراکز کاردرمانی هستند.دست به عنوان ابزاری مهم در عملکرد روزمره زندگی به حساب می آید. در اکثر کودکان فلج مغزی عملکرد دست دچار اختلال می شود. ارتزها و اسپلینت­ها به منظور بهبود پوزیشن، دامنه حرکتی، کیفیت حرکت و عملکرد دست مورد استفاده قرار می گیرند. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر اسپلینت استاتیک cock up c-bar بر  قدرت، اسپاستی سیته، دامنه حرکتی و عملکرد دست غالب کودکان فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک ۸-۱۲ ساله می باشد.

روش بررسی: روش مطالعه در این پژوهش از نوع مداخله ای و به صورت قبل - بعد می باشد. ۱۳ بیمار فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک ۸ تا ۱۲ ساله از میان افرادی که در مدارس جسمی حرکتی شهر تهران تحصیل می کردند و معیار های ورود را داشتند انتخاب شدند. بیماران از یک اسپلینت استاتیک cock up c-bar ( با زوایای ۱۰ درجه اکستانسیون مچ دست، پالمار ابداکشن و آپوزیشن شست) به مدت ۲ ماه، ۲ ساعت در روز  و ۴ تا ۶ ساعت در شب استفاده کردند. در این مطالعه از تست جبسون تیلور برای ارزیابی عملکرد دست، مقیاس اشورث اصلاح شده برای ارزیابی اسپاستی سیته شست، مچ دست و آرنج، گونیامتر برای ارزیابی دامنه ی حرکتی شست، مچ دست و آرنج و داینامومتر برای ارزیابی قدرت دست استفاده شد.

یافته­ ها: نتایج ارزیابی­ها نشاندهنده ی بهبود معنادار در عملکرد دست (P <۰/۰۰۱)، اسپاستی سیته مفصل آرنج   (P<۰/۰۰۸)، مفصل مچ دست (P<۰/۰۰۱)، پالمار ابداکشن شست (P<۰/۰۰۲) و دامنه حرکتی مفصل مچ دست (P<۰/۰۰۱)، دامنه حرکتی پالمار ابداکشن دست (P<۰/۰۰۱) و قدرت گریپ (P<۰/۰۰۱) بود اما تأثیر معناداری بر روی دامنه حرکتی آرنج (P<۰/۱۶۰ ) نداشت.

نتیجه گیری: اطلاعات حاصل از تحقیق حاضر نشان می­دهد که استفاده از اسپلینت استاتیک cock up c-bar به مدت ۲ ماه، ۲ ساعت در روز و ۴ تا ۶ ساعت در شب، می­تواند روش مؤثری جهت بهبود قدرت و عملکرد دست، اسپاستی­سیته آرنج، مچ دست و شست و دامنه­ی حرکتی شست و مچ دست کودکان فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک باشد.

---

زمینه و هدف: مشارکت کودکان در فعالیت های تفریحی و اوقات فراغت با سلامت آنها ارتباط دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی مشارکت کودکان فلج مغزی ۸ تا ۱۴ سال در مقایسه با کودکان طبیعی همسال بوده است.

روش بررسی:در این مطالعه مقطعی ۳۰ کودک فلج مغزی با میانگین سنی ۱۱ سال و ۱ماه  از مدارس ویژه جسمی-حرکتی و ۳۰ کودک طبیعی همسال آنها با میانگین سنی ۱۱ سال و ۶  ماه  از مدارس عادی به روش غیراحتمالی در دسترس انتخاب شدند. مشارکت این کودکان از طریق مصاحبه به وسیله آزمون CAPE:Children's Assessment of Participation and Enjoyment) ) ارزیابی شد. داده ها از طریق نرم افزار SPSS۱۷ تجزیه و تحلیل گردید.

یافته­ ها: از نظر تنوع مشارکت تفاوت معناداری بین کودکان فلج مغزی و کودکان طبیعی همسال با مقادیر(۰۰۰,۰p=) مشاهده شد. شدت مشارکت کودکان طبیعی همسال بیشتر از کودکان فلج مغزی بود (۰۰۰,۰p=). تفاوت معناداری بین دو گروه از نظر لذت مشاهده نشد. اثر اصلی جنسیت و اثر متقابل گروه در جنسیت در هیچکدام از متغیرهای آزمون CAPE معنادار نبود.

نتیجه­ گیری: کودکان همسال در تعداد فعالیت های بیشتری مشارکت داشتند. مشکلات فیزیکی می تواند روی مشارکت کودکان در فعالیت های روزمره و اجتماعی شدن آنها اثر بگذارد(۲,۴,۱۱)، لذا آگاهی از مشارکت این کودکان می تواند به متخصصان سیستم بهداشتی در جهت طراحی درمان های متناسب با نیازهای کودکان و ارتقا مشارکت و سلامت آنها کمک کند.

---

زمینه و هدف: فلج مغزی یک اختلال رشدی ـ عصبی غیر پیشرونده است که باعث ایجاد مشکلات حرکتی در کودکان می شود. عملکرد دست در همه ی افراد به خصوص کودکان فلج مغزی از ضرورت های زندگی روزانه است. فضای کافی در فضای وب اول دست برای ابداکشن و دیگر حرکات شست و هم چنین عملکرد دست ضروری است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر اسپلینت c-bar بر عملکرد و قدرت دست، دامنه حرکتی شست و مچ دست غالب کودکان فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک ۱۲-۸ ساله بود.
روش بررسی: مطالعه از نوع شبه تجربی و بصورت قبل ـ بعد بود. مطابق با شرایط ورود، کودکان دایپلژی ۱۲- ۸ ساله مدارس استثنایی جسمی ـ حرکتی شهر تهران ( ۸ پسر و ۵ دختر )، مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران از اسپلینت c-bar ( با زاویه ۴۰ درجه ابداکشن کف دستی شست) به مدت ۸ هفته، ۸- ۶ ساعت در روز و ۶- ۴ ساعت در شب استفاده کردند. در این مطالعه از آزمون جبسون تیلور برای ارزیابی عملکرد دست، دینامومتر دیجیتال MIE برای قدرت دست و گونیامتر برای دامنه حرکتی مچ و شست دست غالب استفاده شد. طی مدت مداخله، بیماران برنامه های رایج کاردرمانی مشابهی دریافت می کردند.
یافته ها : نتایج نشان دهنده بهبود معنادار عملکرد دست (۰۰۱/۰ P=)، دامنه حرکتی شست (۰۲/۰P=) بدنبال استفاده از اسپلینت بوده است، اما بهبود معناداری در دامنه حرکتی مچ دست و قدرت دست دیده نشد.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه به نظر می رسد که استفاده از اسپیلنت c-bar می تواند روش موثری جهت بهبود عملکرد دست و دامنه ی حرکتی شست دست غالب کودکان دایپلژی اسپاستیک ۱۲-۸ ساله باشد. کلید واژه ها: اسپلینت c-bar، عملکرد دست، دایپلژی اسپاستیک

---

زمینه و هدف: دیابت شامل گروهی از اختلال های مربوط به هیپرگلیسمی است و میتواند عوارض متعددی برای فرد ایجاد کند. این مطالعه با هدف بررسی عملکرد بیماران دیابتی بر اساس سیستم طبقه بندی بین المللی عملکرد، ناتوانی و سلامت (International Classification of Functioning Disability and Health: ICF) صورت گرفته است.

روش بررسی: در این مطالعه مقطعی ارزیابی اجزاء عملکرد بر اساس سیستم طبقه بندی ICF انجام گرفت که شامل: عملکرد دست، توانایی انجام فعالیت های کارساز روزانه زندگی، کیفیت زندگی، توانایی کار، حمایت های اجتماعی موجود و وضعیت خود مراقبتی بود. ارزیابی ها بر روی ۹۴ فرد مبتلا به دیابت نوع ۱ و ۲ مراجع به انجمن حمایت از بیماران دیابت شهر شیراز صورت گرفت. اطلاعات با  نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: از ۹۴ شرکت کننده این پژوهش ۳۹ نفر مرد (۵/۴۱درصد)، ۵۵  نفر زن (۵/۵۸ درصد) بودند. ۴۰ نفر (۶/۴۲ درصد) مبتلا به دیابت نوع ۱ و ۵۴ نفر (۴/۵۷ درصد) مبتلا به دیابت نوع ۲ بودند. قدرت، زبر دستی، حس، توانایی کار کردن و وضعیت خود مراقبتی با سطح قند خون بیماران ارتباط معناداری داشت (۰۰۱/۰< P_(v)).

نتیجه گیری: با استفاده از ICF بعنوان یک چهارچوب در جهت ارزیابی عملکرد و تعیین وضعیت سلامتی بیماران دیابتی، عملکرد دست و توانایی انجام کار در بیماران مبتلا به دیابت در سطح مطلوبی نبود. عملکرد و توانایی انجام کار در آنها با افزایش سطح قند خون کاهش میابد.

کلید واژه ها: دیابت، عملکرد، سیستم طبقه بندی بین المللی عملکرد، ناتوانی و سلامت