---

زمینه و هدف: درک آهنگ گفتار به طور عمده بر درک تغییرات فرکانس پایه تکیه دارد و این تغییرات برای افراد دارای افت شنوایی شدید و عمیق قابل دستیابی نیست. هدف این مطالعه بررسی درک آهنگ گفتار در کودکان کاشت حلزون شده و مقایسه آن با کودکان دارای شنوایی طبیعی می باشد.

روش بررسی: پژوهش حاضر بر روی 25  کودک کاشت شده و50 کودک طبیعی انجام گرفت. یک فرد بزرگسال که زبان اول وی فارسی بود، تعدادی جمله سؤالی و جمله خبری را بیان نمود. جملات برای کودک پخش می شد و از وی خواسته می شد تا تعیین کند جمله خبری یا پرسشی بود.

یافته ها: نتایج نشان داد که درک آهنگ جملات خبری و سؤالی بین دو گروه دارای تفاوت معنادار می باشد(05/0>P). درک آهنگ جملات خبری و سؤالی با سن کودک در زمان جراحی کاشت و مدت زمان استفاده از پروتز همبستگی معنادار(05/0>P) دارد.

بحث: با توجه به نتایج این مطالعه و مطالعات پیشین، پروتز کاشت حلزون در تسهیل درک آهنگ گفتار دارای نواقصی می باشد. با این وجود با جراحی در سن پایین تر، این محدودیت تا حدی جبران می گردد. بنابراین لازم است آسیب شناسان گفتار و زبان مداخله بر روی درک آهنگ گفتار را در برنامه درمانی کودکان کاشت شده بگنجانند.

---

زمینه و هدف: آهنگ گفتار نقش بسیار مهمی در افزایش قابلیت فهم گفتار و انتقال صحیح مفهوم خصوصاً در گفتار محاوره ای دارد. تشخیص آهنگ گفتار با سه پارامتر آکوستیکی فرکانس پایه، شدت و دیرش ارتباط دارد. هدف از این مطالعه بررسی وابسته های آکوستیکی آهنگ گفتار و قابلیت فهم گفتار در کودکان کاشت حلزون شده و مقایسه آن با کودکان دارای شنوایی طبیعی می باشد.

روش بررسی: پژوهش حاضر بر روی 25  کودک کاشت حلزون شده و 25  کودک دارای شنوایی طبیعی در محدوده سنین دبستان انجام گرفت. 10 تصویر به کودکان نشان داده شد و جملات خبری و سؤالی از آنها استخراج گردید. جهت بررسی قابلیت فهم گفتار، جملات بیان شده توسط هفت نفر گفتاردرمانگر مورد قضاوت ادراکی قرار گرفتند و با استفاده از مقیاس 5 رتبه ای، امتیازدهی شدند. با استفاده از  نرم افزار Praat وابسته های آکوستیکی تعیین شدند.

یافته ها: نتایج نشان داد در هر یک از وابسته های آکوستیکی آهنگ گفتار میان دو گروه تفاوت معنادار آماری وجود داشت (05/0p<). امتیاز قابلیت فهم گفتار کودکان کاشت شده به طور معناداری پایین تر از کودکان طبیعی بود (05/0p<). میان آهنگ گفتار و قابلیت فهم گفتار و نیز میان قابیلت فهم گفتار و مدت زمان استفاده از پروتز همبستگی معنادار وجود داشت (05/0p<).

نتیجه­ گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر عملکرد کودکان کاشت شده در استفاده از وابسته های آکوستیکی آهنگ گفتار پایین تر از همتایان دارای شنوایی طبیعی می باشد، که منجر به آهنگ گفتار نامناسب می شود. آهنگ نامناسب می تواند باعث قابلیت فهم گفتار پایین در کودکان کاشت شده باشد. بنابراین لازم است در برنامه گفتاردرمانی این کودکان مداخله در زمینه آهنگ در نظر گرفته شود.

---

زمینه و هدف: آسیب بازیابی اسامی در میان انواع سندرم­های زبان پریشی متداول است، اما برخی از مطالعات پیشین بین توانمندی بازیابی اسامی سندرم­های مختلف زبان پریشی تفاوت قائل شده­اند. مطالعه حاضر به بررسی و مقایسه توانمندی نامیدن 4 بیمار زبان­پریش روان و ناروان در تکلیف نامیدن تصویر می­پردازد.

روش بررسی: در مطالعه حاضر توانمندی نامیدن 2 بیمار زبان پریش روان و 2 ناروان توسط آزمون تصویری نامیدن شفاهی بررسی گردید. این آزمون شامل تصویرخطی 109 اسم می باشد. ازبیماران خواسته شد تا هر تصویر را با یک کلمه نام ببرند. پاسخ های بیماران براساس سیستم نمره دهی آزمون نامیدن فیلادلفیا به انواع صحیح وخطای معنایی، صوری، آمیخته، ناکلمه، خطای نامرتبط و سایر موارد (حذف، حاشیه­پردازی/توصیف و بینایی) طبقه بندی شدند. سپس، داده­ها به صورت توصیفی بررسی شده و با آزمون من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته­ ها: نمره افراد زبان­پریش ناروان بیش از موارد روان­ بود. درصد خطای معنایی در گروه روان و موارد عدم پاسخ­دهی در بیماران ناروان بیش از سایر نوع­ها بود. علی‏رغم وجود تفاوت­های فردی تمامی انواع خطاها در پاسخ­های بیماران یافت می­شد. اختلاف میانگین نمره وانواع خطاها بین بیماران روان وناروان معنادار نبود (05/0p>). 

نتیجه ­گیری: این سیستم نمره­دهی می­تواند تنوعی از خطاهای بازیابی واژه را توصیف نماید.افراد زبان­پریش روان مشکل بیشتری در بازیابی اسامی نسبت به بیماران ناروان دارند. اگرچه میان دو گروه اختلافاتی وجود دارد، اما نوع خطا در نامیدن تصویر عامل دقیقی جهت تمایزگذاری بین سندرم های مختلف زبان پریشی نمی باشد و میان مکانیسم­های زیربنایی آسیب دیده و رفتار نامیدن آن ها شباهت وجود دارد.

---

زمینه و هدف: آموزگاران به‌عنوان یکی ازبزرگ‌ترین گروه‏های در معرض خطر ابتلا به مشکلات صوت ضمن داشتن مشکلات ارتباطی، کیفیت فعالیت‏های حرفه‏ای آن‏ها نیز به مخاطره می‌افتد. لذا هدف از این مطالعه بررسی مشکلات صوت و عوامل خطر آن در آموزگاران می‏باشد.

 

روش بررسی: 50 آموزگار خانم پایه اول مقطع ابتدایی با روش نمونه‌گیری آسان انتخاب شدند. پرسشنامه عوامل خطرساز مشکلات صوت با هدف بررسی عوامل خطرساز، پرسشنامه VHI-10 با هدف ارزیابی از صوت خود و پرسشنامه علائم با هدف بررسی شکایات صوت دراختیار آموزگاران قرارگرفت. به‏منظور ارزیابی ادراکی، صدای آموزگاران در تکالیف کشیده‏گویی واکه، خواندن جملات و گفتار محاوره ضبط و توسط سه آسیب‌شناس گفتار و زبان بااستفاده از نیمرخ (Grade, Roughness, Breathy, Asthenia, Struggle: GRBAS ), ثبت شد.

  یافته‏ها: گرفتگی صدا متداول‏ترین (66%) و کاهش محدوده آواسازی (4%) نادرترین شکایت صوتی آموزگاران بود. نتایج ارزیابی ادراکی بیانگر وجود مشکل صوت در 80% آموزگاران و شدت اختلال عمدتا خفیف بود. عوامل متعددی شامل سابقه‏ی تدریس، نبودن پرده پنجره در کلاس، ابزار تدریس و وضعیت تاهل به‌عنوان عوامل خطرساز مشکلات صوت مشخص شدند (05/0> P ).

نتیجه گیری: اغلب آموزگاران مورد مطالعه اختلال صوت را حتی در حد خفیف تجربه کرده‌اند، لذا مشکلات صوت در آموزگاران نیازمند توجه ویژه از سوی متخصصان است . عواملی متنوعی می‌توانند خطر ابتلا به مشکلات صوت را در آموزگاران تشدید نمایند که مجموعه‌ای ازعوامل انفرادی (سابقه تدریس) و عوامل محیطی (ویژگی‏های کلاس درس و شرایط تدریس) را در بر می‌گیرند.

کلید واژه ها: علائم مرتبط با صوت، آموزگار، ارزیابی ادراکی، عوامل خطرساز.