سابقه و هدف: توانبخشی اختلال بلع موضوع بحث برانگیزی برای آسیب شناسان گفتار و زبان است. ارزیابی اختلال بلع شامل غربالگری اولیه، معاینه بالینی و در نهایت آزمون ابزاری جهت حصول اطمینان می باشد. برخلاف اهمیت و مزایای آزمون های بالینی، تشخیص درست و تصمیم گیری در درمان اختلال بلع بسیار وابسته به آزمون های ابزاری است. این آزمون ها میتوانند ارزیابی پویایی را از ساختارها و فیزیولوژی بلع طبیعی وآسیب دیده فراهم کنند. در مطالعه حاضر قصد داریم مروری بر آزمون های ابزاری بلع با در نظر گرفتن موارد کاربرد، محدودیت و مزایای منحصر به فرد آنها داشته باشیم.
روش بررسی: اطلاعات مورد نیاز ازطریق پایگاه های اطلاعاتیGoogle scholar, Science direct, Medline, Scopus, Pubmed و بانکهای اطلاعاتی ایرانی ، سایتهای مرتبط و کتابهای تخصصی بلع دربازه ی زمانی ۱۹۵۶تا۲۰۱۲ به دست آمد. براساس کلید واژه ها ۱۵۰ مقاله به دست آمده که۹۰ مقاله ی آن بر اساس اصول مورد نظر انتخاب شدند.
یافته ها: از این طریق ۱۴ آزمون ابزاری گرد آوری شد که تنها یک آزمون کاربرد غربالگری داشته و سایر موارد جهت تشخیص و یا ارزیابی درمانی در اختلال بلع استفاده می شوند. همچنین از بین این یافته ها ۳ آزمون اختصاصا در بزرگسالان و بقیه در همه گروه های سنی شامل کودکان و بزرگسالان استفاده می شوند.
نتیجهگیری: این مطالعه حاکی از آن است که آزمونهای ابزاری (Video fluoroscopy swallowing study: VFSS), (Fiberoptic Endoscopic evaluation of swallowing: FEES) دارای استانداردی طلایی جهت ارزیابی و درمان اختلال بلع هستند، لذا بیشتر مورد توجه محققان و متخصصین میباشند. علی رغم وجود محدودیتهایی، مطالعه ما این امکان را فراهم میسازد تا متخصصان بتوانند ابزارهای مناسبی را جهت بررسی اختلال بلع انتخاب کنند.
کلیدواژه ها: اختلال بلع، ارزیابی، غربالگری، آزمون ابزاری.
