|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
2 نتیجه برای شنبه زاده
ساناز شنبه زاده، علی اشرف جمشیدی، علی امیری، غلام حسین نساج، علی عقیلی، میلاد پیرعلی،
دوره 5، شماره 2 - ( 9-1390 )
چکیده
زمینه و هدف: جهت برنامه ریزی توانبخشی در افراد با جراحی بازسازی رباط متقاطع قدامی ، بررسی قدرت و عملکرد اندام تحتانی آنها و مقایسه آن با سمت سالم از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. با توجه به نقش قدرت در اجرای آزمون پرش عمودی و زنجیره بسته بودن آن، تا کنون شواهد علمی کافی برای بررسی ارتباط آن با قدرت در زنجیره بسته در افراد با جراحی بازسازی رباط متقاطع قدامی وجود نداشته است. اهدا ف این تحقیق شامل: 1-بررسی ارتباط بین اسکوات تک پا ایزوکینتیکی و پرش عمودی تک پا در افراد سالم و بیماران با جراحی بازسازی رباط متقاطع قدامی. 2- مقایسه قدرت اسکوات و پرش عمودی بین پای مبتلا و سالم بیماران با جراحی بازسازی رباط متقاطع قدامی. روش بررسی: 22 بیمار با جراحی بازسازی رباط متقاطع قدامی که 6 ماه از جراحی آنها گذشته بود و 16 مرد سالم در این مطالعه شرکت کردند . قدرت اسکوات ایزوکینتیک خطی با سرعت cm/sec 25.4 و عملکرد آزمون پرش عمودی آنها مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها : تفاوت دو طرفه معنی داری در آزمون پرش عمودی و قدرت ایزوکینتیک اسکوات در افراد با جراحی دیده شد 0.05 P≤ . در پای مبتلا بین آزمون پرش عمودی و قدرت اسکوات رابطه ضعیفی (0.425r=) وجود داشته است و هیچگونه رابطه ای در پای سالم و افراد سالم دیده نشد. نتیجه گیری: نتایج این آزمون نشان داد که رابطه ای بین آزمون اسکوات ایزوکینتیکی و پرش عمودی وجود نداشته. بنابرین برای ارزیابی این بیماران باید هر دو آزمون پرش عمودی و قدرت اسکوات به طور جداگانه مورد ارزیابی قرار گیرد به علت اینکه قدرت با عملکرد فیزیکی فرد رابطه قوی نداشته است. ایزوکینتیک زنجیره بسته باید برای بررسی قدرت و پرش عمودی برای تعیین سطح عملکرد افراد باید استفاده شود.
ساناز شنبه زاده، افسون نودهی مقدم، فاطمه احسانی، مهناز توهمی،
دوره 9، شماره 6 - ( یژه نامه شماره دو فصل زمستان 1394 )
چکیده
زمینه و هدف: خستگی یکی از عوامل بر هم زنندهی کنترل پاسچر است که منجر به آسیبهای ورزشی میگردد. شیوع آسیبهای رباط در زنان بیش از مردان می باشد. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی اثر جنسیت و خستگی فانکشنال بر روی کنترل پویای پاسچر بود .
روش بررسی: سی و دو فرد غیر ورزشکار و سالم (16 زن و 16 مرد) در دامنه سنی 18 تا 35 سال در این مطالعه شرکت نمودند. آزمون تعادلی ستاره در دو جهت خلفی داخلی و خلفی خارجی قبل و بعد از خستگی عملکردی اجرا گردید.
یافتهها: نتایج نشان داد اثر اصلی خستگی بر روی میزان مسافت دستیابی معنی دار است (01/0P< 62/37 = F) و پس از خستگی هر دو جنس کاهش معنیداری در میزان مسافت دست یابی در هر دو جهت خلفی داخلی و خلفی خارجی نشان دادند. اثر متقابل گروه و خستگی) 05/0P> 045/0= F) معنی دار نبود. اثر متقابل جهت آزمون ستاره و خستگی نیز معنیدار )05/0 P> 169/1= F) نبود.
نتیجه: خستگی در هر دو جنس سبب کاهش تعادل پویا گردید. اما میزان کاهش بین دوگروه تفاوت معنی داری نداشت. بنابراین به نظر می رسد عوامل دیگری غیر از اثر خستگی بر کنترل پاسچر پویا سبب تفاوت بین زنان و مردان در خطر آسیب میگردد.
کلید واژهها: خستگی عملکردی، تعادل، جنسیت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
