|
|
|
|
جستجو در مقالات منتشر شده |
|
|
12 نتیجه برای صادقی
حسین باقری، مهدی عبدالوهاب، حمیدرضا صادقی، محمود جلیلی، سقراط فقیه زاده، دوره 2، شماره 1 - ( 1-1387 )
چکیده
زمینه و هدف: فلج مغزی یک اختلال شایع در جوامع انسانی است که منجر به اختلالات جسمی- حسی زیاد و کاهش توانایی عملکردی فرد می شود. با توجه به تاثیر زبردستی بر عملکرد روزانه، هدف این تحقیق، بررسی تاثیر تمرینات مقاومتی پیشرونده بر قدرت و زبردستی افراد فلج مغزی بود. روش بررسی: این مطالعه بر روی 12 فرد فلج مغزی 8 تا 16 سال (10 پسر و 2 دختر) با میانگین سنی 9/11 سال انجام شد. آزمودنیها هفتهای 3 مرتبه به مدت 6 هفته در تمرینات مقاومتی پیشروندهی اندام فوقانی شرکت کردند. قدرت ابداکتورهای شانه و اکستانسور های شانه توسط دستگاه MMT Nicholas ، قدرت گریپ توسط Jammar Daynamometer و زبردستی با purdue peg board سنجیده شد. یافته ها: قدرت ابداکتور های شانه 4/29% (0001/0p= )، قدرت اکستانسورهای شانه 1/30% (014/0p= ) قدرت گریپ 8/9% ،( 048/0p= ) افزایش داشت و زبردستی ( 016/0 p=) 20% بهبود یافت. نتیجه گیری: انجام تمرینات مقاومتی پیشرونده می تواند باعث افزایش قدرت اندام فوقانی افراد فلج مغزی و احتمالا بهبود زبردستی شود.
مهدی صادقی، آزاده شادمهر، حسین باقری، سعید طالبیان، غلامرضا علیایی، شهره جلائی، وحید صمدی، دوره 3، شماره 1 - ( 7-1388 )
چکیده
زمینه و هدف: حرکات نامتقارن تنه، نیروهای خارجی و سایر عوامل وابسته به مشاغل، مانند خم شدن و چرخش مداوم، حمل اجسام و حرکات قدرتی منجر به کمر درد می شوند. با این وجود، انجام حرکات دینامیک و سه بعدی تنه در سطوح مختلف فعالیت، مورد بررسی قرار نگرفته است. لذا هدف این مطالعه بررسی الگو (دامنه) و بازده حرکتی (گشتاور حداکثر) در حین انجام حرکت سه بعدی تنه علیه مقاومت بود . روش بررسی: از 30 مرد جوان سالم خواسته شد که حرکت دینامیک نامتقارن تنه را به صورت تصادفی در برابر چهار سطح مقاومت (حداقل، 25%، 50%، و 75% حداکثر گشتاور انقباض ایزومتریک) در وضعیت ایستاده در دستگاه ایزواستیشن B200 انجام دهند. تحت هر یک از شرایط اعمال مقاومت، الگوی حرکتی (دامنه حرکتی) و بازده حرکتی (گشتاور حداکثر) تنه اندازه گیری شد. یافته ها: به طور کلی با افزایش مقاومت از سطح حداقل به 75 درصد حداکثر گشتاور ایزومتریک، گشتاور حداکثر تنه در جهات حرکتی مختلف (شامل فلکسیون، اکستانسیون، خم شدن طرفی راست و چپ، و چرخش به راست و چپ) به طور معناداری افزایش یافت (000/0 .(P= با افزایش مقاومت از سطح حداقل به 50 درصد حداکثر گشتاور ایزومتریک، دامنه حرکتی به طور معناداری کاهش یافت (0083/0 (P<، اما بین شرایط مقاومتی 50% و 75% حداکثر گشتاور انقباض ایزومتریک تغییر معناداری در این متغیر یافت نشد (0083/0P >) . نتیجه گیری: هنگامی که میزان مقاومت افزایش می یابد، نیروهای خارجی ایجاد شده باید به وسیله نیروهای داخلی تولید شده توسط عضلات در حالت تعادل قرار بگیرند. از آنجایی که عضلات در مقایسه با نیروهای خارجی، بازوی اهرمی کوچکتری دارند، باید نیروهای بزرگتری تولید کنند که این نیروها ساختارهای ستون فقرات را تحت تاثیر بارهای فشاری و برشی قرار می دهند. تحت این شرایط، احتمال آسیب ستون فقرات افزایش می یابد.
وحید صمدی، سعید طالبیان، غلامرضا علیایی، آزاده شادمهر، شهره جلائی، ابراهیم انتظاری، مهدی صادقی، دوره 3، شماره 1 - ( 7-1388 )
چکیده
زمینه و هدف: از کمربندها و حمایت کنندهها به طور رایجی به منظور پیشگیری از کمردرد و آسیبهای ستون فقرات استفاده میشود. علی رغم انجام مطالعات متعدد، هنوز شواهد کافی و توافق قطعی در مورد اثرات این حمایت کنندهها وجود ندارد. هدف از مطالعه حاضر تعیین تأثیر حمایت کنندههای کمری- خاجی بر الگوی کنترل حرکت در حین انجام حرکت ترکیبی تنه بود. روش بررسی: برای انجام این پژوهش تعداد 30 مرد جوان سالم انتخاب شدند. پارامترهای زمانی کنترل حرکت (زمان پاسخ حرکتی، زمان عکس العمل، زمان پیش حرکت و زمان حرکت) و میزان فعالیت سه جفت از عضلات تنه در حین انجام حرکت ترکیبی تنه در برابر مقاومتهای حداقل و 50 درصد حداکثر قدرت ایزومتریک و در دو وضعیت با و بدون حمایت کننده محاسبه گردید. یافته ها: هنگام بستن حمایت کننده، زمان پاسخ حرکتی در شرایط اعمال مقاومت حداقل به طور معنیداری کاهش یافت (004/0=P). استفاده از حمایت کننده باعث کاهش معنی دار زمان های عکس العمل و حرکت در دو شرایط اعمال مقاومت گردید (05/0>P). در میزان فعالیت عضلات تنه به دنبال بستن حمایت کننده، تغییر معنی داری حاصل نشد (05/0 نتیجه گیری: استفاده از حمایت کننده کمری- خاجی باعث سریعتر شدن واکنش فرد و کاهش تأخیر وی در شروع حرکت شد. اگرچه حمایت کننده تغییری در میزان فعالیت عضلات تنه ایجاد نکرد، اما کارآیی و آمادگی عضله ارکتور اسپاین را برای شروع حرکت مطلوب افزایش می داد.
رویا صادقی مقدم، لاله لاجوردی، علی امیری، قربان تقی زاده، سروش لهراسبی، دوره 6، شماره 1 - ( 7-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: فلج مغزی شامل ناهنجاریهای غیرپیشرونده در مغز درحال رشد است که منجر به بروز مشکلاتی درزمینه اجرای حرکتی شده و نهایتا فعالیتهای عملکردی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد.عملکرد محدود دست، یک خصوصیت اختلالات حرکتی درکودکان مبتلا به فلج مغزی می باشد که منجر به ناتوانی درانجام فعالیت های روزمره زندگی،کار و بازی میشود. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر Kinesio Taping مچ برعملکرد دست کودکان مبتلا به فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک بود. روش بررسی: این پژوهش یک کارآزمایی بالینی تصادفی و یک سویه کور(single-blind) بود که درآن 26 کودک 6-3 ساله مبتلا به فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک به روش غیراحتمالی دردسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دوگروه کنترل و مداخله اختصاص داده شدند. درطول پژوهش به مدت 12روز، گروه کنترل تنها تحت درمان رایج کاردرمانی(Neuro-Developmental Treatment) قرارگرفت و گروه مداخله علاوه بر آن Kinesio Taping مچ دریافت کرد، به این ترتیب که چسب به صورت 24 ساعته درشبانه روز، بر روی هردو دست، مورد استفاده قرارگرفت. در هردوگروه ازآزمونQUEST (Quality of Upper Extremity Skills Test) جهت بررسی کیفیت مهارتهای اندام فوقانی و از مقیاسModified Ashworth جهت ارزیابی اسپاستی سیته مچ دست، قبل و بعد ازمداخله، استفاده شد و داده ها از طریق آزمونهای T مستقل و ویلکاکسون تحلیل شدند. یافته ها: نتایج ارزیابیها نشان دهنده افزایش معنادار نمره کلی آزمونQUEST (029/0P=) و بهبود عملکرد در دو زمینه از زمینه های این آزمون یعنی حرکات مجزا (003/0 P=) و گرفتن (008/0P=) میباشند اما در دو زمینه تحمل وزن (46/0P=) و بازکردن حفاظتی(89/0P=) بهبودی معناداری مشاهده نشد.همچنین نتایج بدست آمده درمورد شدت اسپاستی سیته نشان دهنده کاهش معنادار تون دست راست (004/0P=) می باشند درحالیکه کاهش تون دست چپ معنادار نبوده است (06/0P=). نتیجه گیری : اطلاعات حاصل از تحقیق حاضرنشان میدهند که Kinesio Taping مچ میتواند روش موثری جهت بهبود کیفیت مهارتهای اندام فوقانی کودکان فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک در زمینه های حرکات مجزا و گرفتن باشد و احتمالا بدلیل همراهی با استفاده عملکردی بیشتر از دست غالب باعث کاهش معنادار تون در مچ دست راست میشود.
حیدر صادقی، سیدخلیل موسوی، حامد قاسمپور، حسین نبوی نیک، دوره 7، شماره 1 - ( 2-1392 )
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به اینکه مطالعه خصوصیات نیروی عکس العمل زمین در حین راه رفتن انسان به عنوان توصیف کننده ای مهم در وجود اختلال در راه رفتن شناخته می شود، هدف از انجام این تحقیق، مقایسه مولفه عمودی نیروی عکس العمل زمین در حین راه رفتن به سمت جلو و عقب در ورزشکاران مبتلا به اسپرین مچ پا بود. روش بررسی: در این تحقیق نیمه تجربی تعداد 13 ورزشکار مبتلا به اسپرین مچ پا و 11 ورزشکار سالمراه رفتن به سمت جلو و عقب را در سه کوشش تکرار کردند.مقادیر مربوط به نیروی عکس العمل زمین با استفاده از صفحه نیروسنجاندازه گیری و با استفاده از وزن بدن آزمودنی ها نرمال شد.از آمار توصیفی میانگین و انحراف استاندارد برای توصیف داده ها و آزمون آماری واریانس دو راهه برای تحلیل اندازه های بین گروهی استفاده شد. یافته ها: تفاوت معناداری بین تولید نیروی عکس العمل در شاخص های اوج اول و دوم در راه رفتن به جلو و عقب ثبت شد(0.00 p=). در حالی که در مقایسه بین گروهی، اختلاف معناداری بین گروه آسیب دیده و سالم مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق به نظر می رسد آسیب اسپرین مچ پا بر اختلاف تولید نیروی عکس العمل زمین حین راه رفتن به سمت جلو و عقب تاثیرگذار نیست. بلکه تفاوت موجود بین دو گروه سالم و دارای آسیب از الگوی اختصاصی راه رفتن برای هر آزمودنی ناشی می شود.
سیدخلیل موسوی ، وحید عنوانی، حیدر صادقی، دوره 7، شماره 2 - ( 3-1392 )
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به نقش مهم تعادل در انجام فعالیت های روزانه خصوصا در فعالیت های ورزشی و اهمیت شناخت عوامل موثر بر آن، مطالعه حاضر با هدف تاثیر خستگی عضلانی تولید شده در اندام تحتانی پس از اعمال تمرینات با شدت بالا بر تعادل ورزشکاران نخبه جوان بود.
روش بررسی: در این تحقیقنیمه تجربی ورزشکار شناگر نخبه جوان با میانگین و انحراف استاندارد سن 0.7±17و شاخص توده بدنی 54/0±62/21، به عنوان آزمودنی مطالعه شدند. آزمودنی ها تست تعادل پایداری قامت و محدوده پایداری را با قرار گرفتن هر دو پا در وسط صفحه دستگاه تعادل سنج بایودکس، در شش تکرار برای هر تست (سه تکرار در وضعیت قبل از خستگی و سه تکرار در وضعیت بعد از اجرای پروتکل خستگی روی دوچرخه وینگیت)انجام دادند. مقادیر به دست آمده توسط دستگاه تعادل سنج بایودکس در شاخص های نمره کل، قدامیخلفی،داخلیخارجی، قدامی- داخلی، قدامی- خارجی، خلفی- داخلی و خلفی- خارجی در دو وضعیت با استفاده از آزمون t دو گروه همبسته در سطح معناداری /0 تحلیل شد.
یافتهها: نتایج تحقیق نشان دادند که خستگی با افزایش معنادار در مقادیر شاخصهای پایداری در جهات قدامی- خلفی(01/0P=)، داخلی– خارجی(01/0P=)، خلفی(018/0P=)، چپ(029/0P=) و خلف– چپ(016/0P=) همراه است. نتیجهگیری: شاید اختلال در تعادل ورزشکار در برخی جهات بر اثر ایجاد خستگی بیانگر این نکته باشد که عضلات تحت تاثیر خستگی مرتبط با جهت دچار کاهش عملکرد شوند. از این نکته میتوان در رعایت اصل ویژگی تمرین استفاده کرد و از این طریق تمریناتی را طراحی کرد که به میزان بیشتری بر عضلات در جهتهای خاص تاکید داشته باشند.
کلیدواژهها: تعادل، محدوده پایداری، خستگی، ورزشکار
ندا صادقی نائینی، محمدعلی نظری، مهدی علیزاده زارعی، محمد کمالی، دوره 7، شماره 3 - ( 6-1392 )
چکیده
زمینه و هدف: اختلال خواندن جز اختلالات عصبی-رشدی با نقایصی در مهارت های شناختی و حرکتی است. بر اساس مطالعات موجود، ساختار مغز این کودکان سالم اما عملکرد مغز آنها به صورت غیر طبیعی میباشد. لذا، نوروفیدبک به عنوان یک روش درمانی جدید، از طریق تنظیم ناهنجاریهای موجود در نوار مغزی این کودکان میتواند به بهبود عملکرد مغز آنها کمک کند. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر پروتکل تعادلی نوروفیدبک (کاهش فرکانس 7-4 هرتز و تقویت فرکانس 18-15 هرتز در O1 و O2 )روی نوار مغزی و عملکرد تعادلی این کودکان است. روش بررسی: این پژوهش در چهارچوب یک طرح تک آزمودنی طی 20 جلسه روی 4 کودک (1 دختر و 3 پسر) 12-8 ساله با اختلال خواندن اجرا شد و تعداد جلسات درمانی در این مطالعه 12 جلسه (30 دقیقه ای) بود. برای جمع آوری اطلاعات طی فاز خط پایه و درمان برای ارزیابی عملکرد تعادلی از خرده آزمون 2 آزمون برونینکز اوزرتسکی و برای ارزیابی امواج مغزی از الکتروانسفالوگراف استفاده شد. همچنین بعد از قطع درمان 4 جلسه پیگیری نیز صورت گرفت. یافتهها: بر اساس نتایج بدست آمده، اندازهی اثر درمان در عملکرد تعادلی برای تمام آزمودنیها بالا (8/0 . نتیجهگیری: نتایج بیان میکند که پروتکل تعادلی نوروفیدبک موجب بهبود عملکرد تعادلی کودکان مبتلا به اختلال خواندن میشود اما برای رسیدن به تغییرات عمده در زمینه امواج مغزی احتمالا به تعداد جلسات بیشتر نیاز است.
سیدخلیل موسوی، حیدر صادقی، سیدفرهاد طباطبایی قمشه ای، دوره 7، شماره 3 - ( 6-1392 )
چکیده
زمینه و هدف: از آنجائی که استفاده از الگوهای متفاوت در انجام حرکات ارادی، عملکرد انسان را تحت تاثیر قرار میدهد، هدف از مطالعه حاضر مقایسه عملکردی پارامترهای فضایی- زمانی منتخب شروع راه رفتن ارادی و غیرارادی در مردان فعال 25-20 سال بود. روش بررسی: در این تحقیق نیمهتجربی تعداد 13 مرد فعال جوان با میانگین و انحراف استاندارد سنی 1/3±3/23 سال، قد 13/0±75/1متر، وزن 7±9/68 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 8/1±4/22 کیلوگرم بر مترمربع شروع راه رفتن را در شش کوشش (به صورت ارادی و غیرارادی) اجرا کردند. از دستگاه آنالیز حرکت برای ثبت حرکت استفاده شد. آزمون آماری کلموگروف- اسمیرنوف برای اطمینان از طبیعی بودن توزیع دادهها و t همبسته برای مقایسه مقادیر بهدست آمده استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان دادند اغتشاش منجر به شروع حرکت باعث افزایش مسافت(00/0p=) و سرعت(00/0p=) و کاهش زمان شروع راه رفتن(00/0p=)، زمان نوسان(00/0p=)، زمان استقرار(00/0p=) و زمان حمایت دوطرفه(00/0p=)، افزایش مقدار فلکشن هیپ(00/0p=)، فلکشن زانو(00/0p=) و کاهش دورسی فلکشن مچ پا(00/0p=) میشود. ضمن اینکه جابهجایی مرکز ثقل در صفحه داخلی- خارجی با کاهش(00/0p=) و در صفحه عمودی با افزایش(01/0p=) همراه بود. نتیجهگیری: نتایج این تحقیق نشان میدهد که اغتشاش منجر به شروع حرکت میتواند تغییرات معنادار در اکثر پارامترهای فضایی- زمانی شروع راه رفتن ایجاد کند. از نتایج و اطلاعات این تحقیق میتوان به عنوان اطلاعات پایه در زمینه شروع راه رفتن و همچنین در زمینه تشخیص با گروههای غیر طبیعی در حوزه بالینی استفاده کرد.
سید خلیل موسوی ، مهدیه مهدوی، علیرضا فارسی، حیدر صادقی، پروانه شوشتری، دوره 7، شماره 4 - ( 8-1392 )
چکیده
چکیده زمینه و هدف: با توجه به نقش مهم تعادل در انجام فعالیتهای روزانه خصوصا در فعالیتهای ورزشی و اهمیت شناخت عوامل موثر بر آن، مطالعه حاضر با هدف مقایسه نقش سیستم باز و بسته بینایی در کنترل تعادل پویا ورزشکاران جوان نخبه زن و مرد انجام شد. روش بررسی: برای این منظور 26 ورزشکار شناگر نخبه جوان زن و مرد به شیوه در دسترس انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند که به دو گروه تقسیم شدند و برای اطمینان از همسان بودن آنها، شاخص توده بدن محاسبه شد. هر یک از آزمودنیها تست پایداری قامت را در شش کوشش 30 ثانیهای با استفاده از چشم باز و چشم بسته(سه تکرار برای هر وضعیت) با فواصل استراحت 10 ثانیه بین هر کوشش اجرا کردند. شاخصهای تعادلی در جهات قدامی- خلفی و داخلی- خارجی با استفاده از دستگاه تعادل سنج بایودکس جمعآوری و از آمار توصیفی میانگین و انحراف استاندارد برای توصف داده-هاو آزمون t مستقل برای مقایسه مقادیر بدست آمده در بین گروهها استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد حذف بینایی به میزان بیشتری باعث بدتر شدن تعادل در ورزشکاران شناگر مرد شد (001/0=p). ضمن اینکه بیشترین اختلال در حفظ پایداری قامت در وضعیت عدم استفاده از بینایی در هر دو گروه در جهت قدامی- خلفی روی داد (001/0=p). نتیجهگیری: از یافته های این تحقیق می توان برای طراحی تمرینات مربوط به برنامه های آمادگی ورزشکاران استفاده کرد. کلیدواژهها: تعادل، بینایی، ورزشکار، کنترل
فرشته صادقی ، احمد گشانی، زهرا جعفری، شهره جلائی، دوره 8، شماره 3 - ( 4-1393 )
چکیده
زمینه و هدف : حافظه ویادگیری به ویژه یادگیری شنوایی - کلامی از جمله عوامل تاثیر گذار بر شکل گیری و رشد مهارتهای شناختی در کودکان می باشد .ارزیابی این عامل تاثیر گذار به روشهای مختلفی میسر است .آزمون ری یک ابزاربالینی با ارزش برای این منظور می باشد . نسخه فارسی آن در کودکان فارسی زبان تاکنون مورد استفاده قرار نگرفته است . هدف از پژوهش حاضر بررسی روند یادگیری و حافظه شنوایی - کلامی در کودکان فارسی زبان با استفاده از نسخه فارسی آزمون یادگیری / حافظه شنوایی - کلامی ری و همچنین مقایسه نتایج بدست آمده با مطالعات سایر کشورها بر روی کودکان می باشد .
روش بررسی : مطالعه مقطعی حاضر روی86 کودک هنجار در محدوده سنی 11-9 انجام شد و جنبه های مختلف حافظه از جمله یادآوری آنی، یادآوری تاخیری، توانایی بازشناسی، سرعت فراموشی، تاثیر تداخل و روند یادگیری با استفاده از نسخه فارسی آزمون شنوایی - کلامی ری بررسی گردید .
یافته ها : بین امتیازات مراحل 1 تا 5 آزمون ری تفاوت معناداری مشاهده شد (05/0 P< ) . میانگین امتیازات مراحل آزمون از 34/7 در مرحله اول به 93/13 در مرحله پنجم افزایش یافت . میزان پاسخ های صحیح در دخترها نسبت به پسرها بیشتر بود (05/0 P< ) . بین یادآوری آنی و تاخیری تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0 P> ) . بین یادآوری تاخیری با امتیاز بازشناسی تفاوت معنادار بود (05/0 P< ) . میزان تداخل پیش گستر، تداخل پس گستر، سرعت فراموشی به ترتیب برابر 97/0، 87/0، 37/0 بدست آمد .
نتیجه گیری : نسخه فارسی آزمون ری در شرایط بالینی عملکرد حافظه و یادگیری شنوایی کلامی را به خوبی مورد ارزیابی قرار می دهد. رشد پاسخ های صحیح از مرحله ی اول به مرحله ی پنجم در آزمون ری، اثر یادگیری در کودکان را نشان داد. بر اساس مجموع نتایج به دست آمده، عملکرد حافظه و یادگیری شنوایی کلامی در کودکان در نسخه فارسی این ازمون با جمعیت مشابه در سایر کشورها قابل مقایسه است .
کلید واژهها: حافظه، کودک ، یادگیری شنوایی – کلامی، آزمون ری
قاسم صادقی بجستانی، علی شیخانی، سیدمحمدرضا هاشمی گلپایگانی، فرح اشرف زاده، پریا حبرانی، دوره 9، شماره 6 - ( یژه نامه شماره دو فصل زمستان 1394 )
چکیده
اختلالات طیف درخودماندگی ذهنی (Autism Spectrum Disorder: ASD) یک تکنیک غیرتهاجمی است که امکان اندازه گیری بسیار دقیقی از عملکرد و اتصالات مغز را فراهم می سازد. این بررسی یافته هایی کلیدی از کاربردهای QEEGروش بررسی: به ارزیابی فعالیت خود به خودی مغز و سیگنال های مغزی تحت تاثیر محرک های تجربی کنترل شده می پردازد. با وجود نتایج متناقض، تجزیه و تحلیل مقالات نشان دهنده آن است که مشخصه های QEEGیافته ها: ممکن است به تشخیص مناطقی که تغییر عملکرد مغز و ناهنجاری های اتصال در آن ها رخ می دهد، کمک کند. استفاده از تکنیک های پیشرفته برای افزایش ویژگی ها و محلی سازی فضایی می تواند به یافتن الگوهای مشخص از حالت های غیرطبیعی QEEGنتیجه گیری: ابعاد چندگانه ای مانند می گردد و یک اختلال در تعادل در سیستم تحریک / مهارِ سیستم عصبی –<span lang="FA" style="font-family:;" new="" b="" mitra";="" roman";="" "times="" roman";"=""> و به تعبیر دیگر نرم افزاری - است که میتواند منجر به اختلالات سخت افزاری متعدد و متنوعی گردد. با توجه به پیچیدگی تعاملات مغزی در مطالعه الکتروانسفالوگراف، استفاده از ابزار کلنگر مبتنی بر دینامیک آشوبناکِ الکتروانسفالوگراف میتواند راهی مناسب برای مطالعه تغییرات دینامیک آن، به منظور تشخیص و حتی دنبال نمودن روند درمان باشد.
کلید واژهها: تشخیص اختلالات طیف درخودماندگی ذهنی، الکتروانسفالوگرافی کمی، تابع شباهت همدوسی، عدم تقارن، تکنیک های غیرخطی، کل نگری
مجتبی عشرستاقی، الهام شیرزاد، حیدر صادقی، دوره 9، شماره 7 - ( ویژه نامه شماره سه فصل زمستان 1394 )
چکیده
سفتی پا به عنوان یک متغیر مرتبط با عملکرد ورزشی و خطر وقوع آسیب شناخته شده است. هدف از انجام این تحقیق، مقایسهی سفتی پا در اجرای آزمون هاپینگ، بین زنان و مردان ورزشکار بود.
13 زن و 12 مرد جوان از بهترین ورزشکاران راکتی کشور در این تحقیق شرکت کردند و آزمون هاپینگ جفت پا با فرکانس 2/2 هرتز را اجرا نمودند. سفتی پای آزمودنیها محاسبه شد و با تقسیم بر وزن آنها به صورت نرمالشده با وزن نیز به دست آمد. برای مقایسهی میانگین متغیرهای تحقیق بین دو گروه زنان و مردان، آزمون تی مستقل مورد استفاده قرار گرفت.
سفتی پای زنان به طور معناداری کمتر از مردان بود (001/0 = P).
کمتر بودن سفتی پای زنان ورزشکار در مقایسه با مردان، میتواند یکی از عوامل ضعیفتر بودن اجراهای سرعتی زنان ورزشکار در حرکات افقیکلیدواژهها: <span lang="FA" style="font-family:;" new="" b="" fa;="" mitra";="" roman";="" "times="" roman";"="">سفتی پا، زنان و مردان ورزشکار، عملکرد ورزشی، خطر آسیب
|
|
|
|
|
|