زمینه و هدف: ‌از آنجائی که استفاده از الگوهای متفاوت در انجام حرکات ارادی، عملکرد انسان را تحت تاثیر قرار می‌دهد، هدف از مطالعه حاضر مقایسه عملکردی پارامترهای فضایی- زمانی منتخب شروع راه رفتن ارادی و غیرارادی در مردان فعال 25-20 سال بود.

روش بررسی: در این تحقیق نیمه‌تجربی تعداد 13 مرد فعال جوان با میانگین و انحراف استاندارد سنی 1/3±3/23 سال، قد 13/0±75/1متر، وزن 7±9/68 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 8/1±4/22 کیلوگرم بر مترمربع‌ شروع راه رفتن را در شش کوشش (به صورت ارادی و غیرارادی‌‌) اجرا کردند. از دستگاه آنالیز حرکت برای ثبت حرکت استفاده شد. آزمون آماری کلموگروف- اسمیرنوف برای اطمینان از طبیعی بودن توزیع داده‌ها و t همبسته ‌برای مقایسه ‌مقادیر به‌دست آمده استفاده شد.

یافته‌ها: نتایج نشان دادند اغتشاش منجر به شروع حرکت باعث افزایش مسافت(00/0p=) و سرعت(00/0p=) و کاهش زمان شروع راه رفتن(00/0p=)، زمان نوسان(00/0p=)، زمان استقرار(00/0p=) و زمان حمایت دوطرفه(00/0p=)، افزایش مقدار فلکشن هیپ(00/0p=)، فلکشن زانو(00/0p=) و کاهش دورسی فلکشن مچ پا(00/0p=) می‌شود. ضمن اینکه جابه‌جایی مرکز ثقل در صفحه داخلی- خارجی با کاهش(00/0p=) و در صفحه عمودی با افزایش(01/0p=) همراه بود.

نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که اغتشاش منجر به شروع حرکت می‌تواند تغییرات معنادار در اکثر پارامترهای فضایی- زمانی شروع راه رفتن ایجاد کند. از نتایج و اطلاعات این تحقیق می‌توان به عنوان اطلاعات پایه در زمینه شروع راه رفتن و همچنین در زمینه تشخیص با گروه‌های غیر طبیعی در حوزه بالینی استفاده کرد.

چکیده

زمینه و هدف: هدف این تحقیق بررسی ماهیت ساختار و اجزای تشکیل دهنده گشتاور مقاوم غیرفعالمفصل آرنج در برابر حرکت و الگو قرار دادن آن برای ایجاد یک مکانیزم گشتاوری مشابه در تجهیزات تمرینی و توانبخشی با توجه به دیدگاه توانبخشی و طب ورزش بود.

روش بررسی: هشت مرد سالم بدون هیچگونه مشکل و سابقه اختلال قبلی در سیتم عصبی عضلانی بر اساس معیار ضریبقد و وزن در این مطالعه شرکت داشتند. پنج حرکت فلکشن غیرفعال آرنج در سرعتهای 15 و 45 درجه بر ثانیه در دامنه حرکتی صفر تا 130 درجه بر ثانیه توسط دینامومتر ایزوکینتیک سایبکس انجام شد و همزمان، فعالیت الکترومیوگرافیک عضلات مربوطه ثبت شد. برای تجزیه و تحلیل داده‏ها از نرم افزار متلب استفاده شد.

یافته­ها: پس از بررسی ماهیت اجزای تشکیل دهنده گشتاور مقاوم غیرفعال، بیشترین همسانی و نزدیکترین عملکرد به عملکرد مقاومتی این گشتاور، در استفاده از ترکیب گشتاور مقاوم وزنه آزاد و گشتاور مقاوم سیلندر و پیستون پنوماتیک مشاهده شد.

نتیجه­گیری: مهمترین نتیجه بدست آمده، امکان دستیابی به بهینه سازی حرکت، کاهش آسیب وارده به مفاصل و همچنین کاهش اتلاف انرژی از طریق استفاده از مکانیزم مقاومت طبیعی بافتهای درگیر در حرکت برای ایجاد مکانیزم مقاومتی در تجهیزات مورد نظر در انجام حرکت مفصلی بود.

کلید‌واژه­ها: مفصل آرنج، گشتاور مقاوم غیرفعال، تجهیزات توانبخشی، ویسکوالاستیک