|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
2 نتیجه برای عبدلی
مهدی رافعی بروجنی، بهروز عبدلی، علیرضا فارسی، محمد سنجری،
دوره 5، شماره 2 - ( 9-1390 )
چکیده
زمینه و هدف: کنترل دقیق کینماتیک و کینتیک اندام و همچنین تعامل آن با جهان خارج یک امر ضروری برای اجرای اعمال حرکتی ماهرانه است. نیروی گرانش نقش مهمی در جهت گیری فضایی، حس عمقی، جابجایی و آغاز یا متوقف کردن حرکت ها دست بر عهده دارد. هدف از اجرای این تحقیق مطالعه تاثیر تغییر جهت حرکت با توجه به نیروی گرانش زمین بر فراخوانی برنامه حرکتی تعمیم یافته در حرکت ها ی تک مفصلی سریع آرنج بود.
روش بررسی: 15 نفر از دانشجویان داوطلب با میانگین سنی( 8/3± 8/24) که هیچ گونه سابقه بیماری عصبی- حرکتی نداشتند در این تحقیق شرکت کردند. نود درصد حداکثر دامنه حرکتی مفصل آرنج به عنوان زاویه هدف در نظر گرفته شد. از آزمودنیها خواسته شد که حرکت فلکشن هدفمند آرنج را با حد اکثر سرعت ممکن در هفت وضعیت مختلف با توجه به نیروی گرانش زمین اجرا کنند. در حین اجرای حرکت، الکترومیوگرافی سطحی از عضلات دوسر و سر خارجی سه سر بازویی به عمل آمد. متغیرهای زمان بندی نسبی، فعالیت نسبی و توالی انقباض عضلانی از RMS دادهها استخراج شد. با استفاده از آنالیز واریانس درون موردی با اندازهگیری مکرر (05/0P≤) نتایج تجزیه وتحلیل شدند.
یافته ها: الگوی فعالیت عضلانی در سه وضعیت با بقیه تفاوت داشت همچنین تفاوت معنیداری بین فعالیت نسبی و زمان بندی نسبی در چند وضعیت حرکت مشاهده شد. در وضعیت شماره چهار، حرکت در صفحه سهمی حول محور عرضی(در جهت گرانش)، توالی انقباض عضلانی در هفت نفر تغییر پیدا کرد.
نتیجه گیری: به نظر میرسد که تغییر جهت حرکت با توجه به نیروی گرانش یکی از عوامل تاثیر گذار در برنامه ریزی و اجرای حرکت های دست می باشد و میتواند باعث فراخوانی برنامه حرکتی تعمیم یافته متفاوت شود.
علی رضا فارسی، بهروز عبدلی، مریم کاویانی، اکرم کاویانی،
دوره 6، شماره 3 - ( 9-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: در ارتباط با تاثیر‌گذاری نقش محیط به گونه‌های متفاوت بر رشد اتفاق نطر وجود دارد. نقش محیط میتواند به صورت فعال یا غیر فعال باشد. غنی سازی محیط روشی غیر فعالی است که برای نشان دادن تاثیر محیط بر رشد دوره نوزادی مورد استفاده قرار می‌گیرد. پژوهش حاضر، با هدف تعیین تاثیر غنی سازی ادراکی-حرکتی اولیه بر رشد بعدی حرکات ظریف نوزادان انجام شد. روش بررسی: 15 نوزاد 5 تا 8 ماهه سالم به صورت تصادفی از مرکز شیرخوارگاه آمنه شهر تهران انتخاب شدند و به صورت همگن از نظر سنی در گروه های تمرین(8 نفر، با میانگین سنی2±5/6 ماه)و بی تمرین(7 نفر، با میانگین سنی2±5/6 ماه) قرار گرفتند. نوزادان گروه آزمایش به مدت 36 جلسه (3 جلسه در هفته) و هر جلسه یک ساعت در محیط غنی شده اداراکی-حرکتی(شامل در دسترس بودن ابزار متنوع دستکاری و جابجایی) قرار گرفتند. پس از پایان 36 جلسه، در مرحله اول اندازهگیری، مهارت‌های حرکتی ظریف نوزادان با استفاده از مقیاس رشد حرکتی پی بادی ارزیابی شد. سه ماه بعدی کلیه نوزادان در شرایط یکسان و عادی نگهداری شدند. در مرحله دوم، پس از گذشت این سه ماه، مهارت‌های حرکتی ظریف نوزادان با استفاده از مقیاس رشد حرکتی پی بادی ارزیابی شدند. داده‌های حاصل با استفاده از آزمون تحلیل واریانس عاملی مرکب (زمان)2×(گروه)2 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد، در متغیر معادل سنی حرکات ظریف، اثر اصلی گروه( 53/10= 10و1F و 009/0P=) و اثر اصلی مراحل اندازهگیری (33/96= 10و1F و 001/0P=) معنادار بود. تعامل میان گروه و مراحل اندازهگیری (58/2= 10و1F و 13/0P=) معنادار نبود. همچنین در متغیر نمره مقیاس بندی شده حرکات ظریف، اثر اصلی گروه (65/6= 10و1F و 02/0P= ) و اثر اصلی مراحل اندازهگیری( 93/32= 10و1F و 001/0P=) معنادار بود. تعامل میان گروه و مراحل اندازهگیری( 24/0= 10و1F و 63/0P=) معنادار نبود. نتیجه گیری: به طور کلی، نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد، تجربه ادراکی-حرکتی اولیه بر رشد حرکات ظریف بعدی نوزادان تاثیر مثبتی دارد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
