زمینه و هدف: قدرت گرفتن (Grasp Strength: GS) به عنوان یک شاخص سلامتی عمومی، می تواند مرگ و میر، ناتوانی و عملکرد دست را پیش بینی کند. هدف از این تحقیق تدوین معادلاتی جهت پیش بینی قدرت گرفتن براساس اندازه های آنتروپومتریکی، بوسیله رگرسیون چند متغیره بود.
روش بررسی: ۴۱۱مرد و ۶۷۱ زن جوان دانشگاهی ۱۸تا۳۰ساله، با شرایط سلامتی مطلوب، بطور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. نمونه ها بطور تصادفی به دو گروه تدوین مدل(۸۶۷ نفر) و گروه بررسی اعتبار(۲۱۵ نفر) تقسیم شدند. براساس داده های گروه تدوین مدل چهارمعادله پیش بینی تدوین شد که پس ازآن در گروه دوم اعتبارسنجی گردید. برای اندازه گیری قدرت گرفتن از یک دینامومتر دستی استفاده شد. همه اندازه های آنتروپومتریکی مانند ابعاد دست، دورساعد، توده بدون چربی، توده عضلانی و سطح مقطع بازو با استفاده از روشهای استاندارد اندازه گیری شد.
یافتهها: یافته ها نشان داد که قدرت گرفتن همبستگی معنی داری با تمام اندازه های آنتروپومتریکی دارد. طول ساعد (۶۸% واریانس GS) و پس ازآن طول اندام فوقانی و توده عضلانی بیشترین همبستگی خطی را با GS داشتند. تمامی چهار معادله بوسیله اعتبارسنجی تایید گردیدند. بدلیل سادگی و آسانی اندازه گیری، معادلات زیر برای پیش بینی GS انتخاب شدند. برای دست برتر:
الف) "۱۶۰/۴۶- جنس(. برای مردان و ۱ برای زنان)×۰۳۵/۱۳-BMI×۶۸۱/۰+قد(cm)×۳۹۲/۰+سن(سال)×۴۶۴/۰" ب) "۸۷۲/۱۳+جنس×۶۶۹/۸- سن×۳۴۶/۰+ دورساعد × طول ساعد(cm)×۰۲۸/۰" و برای دست غیربرتر:
ج) "۲۴۳/۴۴-جنس×۳۱۳/۱۳-BMI×۶۵۷/۰+قد×۳۸۶/۰+سن×۳۴۷/۰" د) "۷۸۸/۱۳+جنس×۶۸۲/۸- سن×۲۲۳/۰+دورساعد×طول ساعد×۰۲۹/۰"
نتیجهگیری: شش عامل آسان برای اندازه گیری جنسیت، سن، قد، BMI، طول ساعد و دورساعد پیش بینی دقیقی را برای قدرت گرفتن فراهم می کنند.