زمینه و هدف: آسیب­های شانه در ورزش­هایover head  شیوع بالایی دارد. از این میان سندرم گیرافتادگی شایع­ترین علت این آسیب­ها میباشد. اسکاپولا نقش بیومکانیکی مهمی در عملکرد نرمال شانه دارد. ایمبالانس­های عضلانی باعث تغییر در آرتروکینماتیک نرمال اسکاپولا و در نتیجه آسیب می­شوند. یکی از درمان­هایی که در افراد مبتلا به سندرم گیرافتادگی استفاده می­شود کینزیوتیپینگ است. هدف از این مطالعه بررسی اثر کینزیوتیپ عضلات تراپزیوس بر میزان درد، حرکات عملکردی مفصل شانه و لغزش خارجی کتف در افراد مبتلا به سندرم گیرافتادگی بود.

روش بررسی: ۱۵ورزشکار با میانگین (انحراف معیار) سنی ۵۶/۳±۵۳/۳۰ با سندرم گیر افتادگی در این مطالعه شرکت کردند .در این افراد درد با مقیاس دیداری درد- حرکات عملکردی مفصل شانه و آزمون لغزش خارجی کتف در سه وضعیت پایه  ارزیابی شد. سپس با روش دکتر Kenzo Kase کینزیوتیپ مهاری برای عضله تراپزیوس فوقانی و کینزیوتیپ تحریکی برای عضله تراپزیوس تحتانی انجام شد . ارزیابی مجدد در سه فاصله زمانی، ۲۰ دقیقه ،۷۲ ساعت و ۶ روز بعد از جلسه اول انجام شد .

یافته­ها: میانگین میزان درد ۷۲ ساعت بعد از تیپ و ۶ روز بعد ار آن کاهش معناداری نشان داد ( ۰۰۳/۰= p و ۰۰۳/۰= P). حرکت  abd+ ext.rot. شانه بعد از تیپ بهبودی معناداری نشان داد که بیشترین آن  ۶ روز بعد از تیپ بود (۰۰۴/۰=p). حرکت  add. + int.rot.    شانه بعد از تیپ بهبودی معناداری نشان داد و بیشترین بهبودی در ۶ روز بعد از تیپ دیده شد (۰۰۱/۰=p). آزمون لغزش خارجی کتف در حالت اول تست (بازوها آویزان کنار بدن) بعد از تیپ با ۰۰۱/۰=p  و در حالت دوم تست (دستها روی کرست ایلیاک) نیز با ۰۰۳/۰= p بهبودی معناداری نشان داد. در حالت سوم تست (دستها در ۹۰ درجه ابدکسیون و چرخش داخلی) بهبودی معناداری دیده نشد.

نتیجه­گیری: کینزیوتیپ عضلات تراپزیوس در افراد با سندرم گیر افتادگی باعث کاهش درد، بهبود حرکات عملکردی شانه و بهبود ارتروکینماتیک اسکاپولا شد. پس می­توان از کینزیوتیپ بعنوان یک درمان کمکی در افراد با سندرم گیر افتادگی استفاده کرد.

کلید واژه ها: کینزیوتیپ، عضلات تراپزیوس، سندرم گیرافتادگی