|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
2 نتیجه برای نبوی
مرضیه حیدری، ملاحت اکبرفهیمی، مسعود صالحی، سید مسعود نبوی،
دوره 6، شماره 3 - ( 9-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: خستگی یکی از شایع‌ترین عوارض بیماری مالتیپل اسکلروزیس می‌باشد و به عنوان یک علامت ناکارآمدی در زمینه جسمی، اجتماعی، شناختی و نیز به عنوان عامل بزرگی در محدود کردن مسئولیتهای کاری و اجتماعی بیماران می‌باشد. هدف از انجام این مطالعه ترجمه و تطبیق فرهنگی پرسشنامه تأثیر خستگی به زبان پارسی ایرانی و ایجاد ابزاری مناسب برای سنجش میزان تأثیر مداخلات درمانی و توانبخشی بر خستگی بر روی بیماران مورد نظر می‌باشد. روش بررسی: به منظور استفاده از پرسشنامه تأثیر خستگی در بیماران ایرانی با استفاده از روش ترجمه پیش رو و ترجمه پس رو و سنجش استفهام بیماران، نسخه فارسی پرسشنامه مذکور تهیه گردید. یافته ها: پرسشنامه ترجمه شده توسط 20 بیمار مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس تکمیل شد و زمان تکمیل برای پر کردن پرسشنامه ده الی بیست دقیقه بود. تغییرات نهایی انجام شد. در مجموع سؤالات از نظر بیماران قابل قبول و قابل فهم گزارش شد. سؤالات فعالیت‌های جنسی فقط توسط بیماران متأهل تکمیل گردید و سؤال تأمین نیاز مالی فقط توسط افراد شاغل تکمیل شد. در نهایت تا حد امکان این پرسشنامه با فرهنگ جامعه ایرانی تطبیق داده شد و جملات مورد تایید مؤسسه تحقیقاتی مپی قرار گرفت. نتیجه گیری: نسخه فارسی تأثیر خستگی می تواند به عنوان ابزاری مناسب در ارزیابی تأثیر خستگی بر فعالیت‌های روزمره زندگی و نیز برای سنجش میزان تأثیر مداخلات درمانی و توانبخشی بر خستگی در بیماران مالتیپل اسکلروزیس مورد استفاده قرار گیرد.
حیدر صادقی، سیدخلیل موسوی، حامد قاسمپور، حسین نبوی نیک،
دوره 7، شماره 1 - ( 2-1392 )
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به اینکه مطالعه خصوصیات نیروی عکس العمل زمین در حین راه رفتن انسان به عنوان توصیف کننده ای مهم در وجود اختلال در راه رفتن شناخته می شود، هدف از انجام این تحقیق، مقایسه مولفه عمودی نیروی عکس العمل زمین در حین راه رفتن به سمت جلو و عقب در ورزشکاران مبتلا به اسپرین مچ پا بود. روش بررسی: در این تحقیق نیمه تجربی تعداد 13 ورزشکار مبتلا به اسپرین مچ پا و 11 ورزشکار سالم‌‌‌راه رفتن به سمت جلو و عقب را در سه کوشش تکرار کردند.مقادیر مربوط به نیروی عکس العمل زمین با استفاده از صفحه نیروسنج‌‌اندازه گیری و با استفاده از وزن بدن آزمودنی ها نرمال شد.از آمار توصیفی میانگین و انحراف استاندارد برای توصیف داده ها و آزمون آماری واریانس دو راهه برای تحلیل اندازه های بین گروهی استفاده شد. یافته ها: تفاوت معناداری بین تولید نیروی عکس العمل در شاخص های اوج اول و دوم در راه رفتن به جلو و عقب ثبت شد(0.00 p=). در حالی که در مقایسه بین گروهی، اختلاف معناداری بین گروه آسیب دیده و سالم مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق به نظر می رسد آسیب اسپرین مچ پا بر اختلاف تولید نیروی عکس العمل زمین حین راه رفتن به سمت جلو و عقب تاثیرگذار نیست. بلکه تفاوت موجود بین دو گروه سالم و دارای آسیب از الگوی اختصاصی راه رفتن برای هر آزمودنی ناشی می شود.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
