محمدرضا نقی ئی، قادر غنی زاده، پیمان درویشی، یوسف ابراهیم پور، محمود مفید، گیتی ترکمان، علیرضا عسگری، مهدی هدایتی،
دوره ۵، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۰ )
زمینه و هدف: ویبراسیون کل بدن به عنوان یک روش تمرینی ورزشی و به عنوان یک راهبرد درمانی حمایتی غیرداروئی از کارآمدی لازم در مقابل وضعیت بیماریهای مزمن، نظیر نارسایی استخوان و تناسب یا آمادگی قلبی - تنفسی برخوردار می‍باشد. با توجه به اینکه داده های کافی در زمینه ایمنی و کارآیی ویبراسیون و فراسنج‌های پلاسما وجود ندارد، لذا ارزیابی اثرات ویبراسیون کل بدن بر فراسنج های انتخابی در موش رت نر بالغ ویستار مورد مطالعه قرار گرفته است۰
روش بررسی: موشهای نر ویستار با وزن ۱۸۰-۱۴۰ گرم به گروههای کنترل و تیمار با ویبراسیون دسته‍بندی شدند۰ تمرین ویبراسیون شامل ارتعاش عمودی سینوسی کل بدن به مدت ۸ هفته انجام گرفت و در پایان با نمونه گیری خون پایان یافت۰
یافته ها: موشهای ویبره شده در مقایسه با گروه کنترل دارای وزن بدنی بیشتری (۱۴%) بودند۰ سطوح پلاسمایی کرآتین کیناز،استرادیول و اینترلوکین- ۶ بطور معنی‍داری در گروه ویبره بالاتر بود۰میانگین سطح ویتامین د پانزده درصد بیشتر، سطح سی آر پی یازده درصد کمتر و سطح اینترلوکین- ۶ سی و دو درصد در گروه ویبره بالاتر بود۰ اختلاف معنی دار دیگری برای دیگر فراسنج های اندازه گیری شده مشاهده نشد۰
نتیجه گیری: آثار موجود پاسخ های فیزیولوژیک ویبراسیون کل بدن عوارض سوئی بر فراسنج های پلاسمایی مطالعه شده به همراه نداشت و میتوان تمرین ورزشی ویبراسیون کل بدن را به عنوان یک راهبرد درمانی حمایتی در نظر گرفت۰
