فلج مغزی یکی از دلایل رایج ناتوانی در دوران کودکی است که رشد حرکتی و پوسچر را تحت تاثیر قرار می دهد و منجر به محدودیت در انجام فعالیت می شود. مورد استفاده قرار می گیرند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر اسپلینت ضد پرونیشن استاتیک بر اسپاستی پلژیک اسپاستیک 12-روش بررسی: روش مطالعه در این پژوهش، از نوع مداخله ای می باشد. 20 بیمار فلج مغزی همی پلژیک اسپاستیک 8 تا 12 ساله از بین کودکانی که در مدارس جسمی حرکتی شهر تهران تحصیل می کردند و معیار های ورود به مطالعه را داشتند، انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند که در هر گروه 10 کودک قرار گرفت. بیماران گروه مورد از یک اسپلینت ضد پرونیشن استاتیک به مدت 2 ماه و روزانه 6 ساعت استفاده کردند. در این مطالعه از تست جبسون تیلور برای ارزیابی عملکرد دست، مقیاس آشورث اصلاح شده برای ارزیابی اسپاستی سیته مچ دست، ساعد و آرنج، گونیامتر برای ارزیابی دامنه حرکتی مچ دست، ساعد و آرنج و از دستگاه digital pinch/grip analyser برای ارزیابی قدرت دست استفاده شد.

نتایج ارزیابی ها در گروه مورد، نشان دهنده بهبود معنادار عملکرد اندام فوقانی (003/0P</0P<) سیته ساعد (003/0P<)، دامنه حرکتی ساعد (003/0P<) و قدرت پینچ (003/0P<) و دامنه حرکتی آرنج (343/0P<نتیجه گیری:کلید واژه ها: فلج مغزی، عملکرد اندام فوقانی ،اسپلینت ضد پرونیشن استاتیک ، همی پلژیک اسپاستیک

زمینه و هدف: ناهنجاری سر به جلویکی از شایع ترین ناهنجاری های وضعیتی نامطلوب است که با ضعف عضلات ثبات دهنده گردنی همراه است. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر سه برنامه تمرینی قدرتی، کششی و ترکیبی در افراد مبتلا به پاسچر سر به جلو بود.

روش بررسی:به این منظور،۴۰ دانشجوی دختر دارای ناهنجاری سر به جلوی بزرگ تر از ۴۶ درجه  با میانگین سنی77/1±22/22 سال، ، وزن 90/1±22/61 کیلو گرم، قد ۵۵/۲ ±85/161 سانتی متر و شاخص توده بدنی 9/0±37/23 کیلوگرم/متر مربع به صورت هدفدار انتخاب شدند. این افراد به طور تصادفی به سه گروه ۱۰ نفره تجربی و یک گروه ۱۰ نفره کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی اول تمرینات قدرتی، گروه تجربی دوم تمرینات کششی و گروه سوم تمرینات ترکیبی را به مدت ۶ هفته انجام دادند. در این مدت گروه کنترل هیچ گونه برنامه تمرینی را دریافت نکردند. از روش عکس برداری از نمای نیمرخ برای اندازه گیری سر به جلو استفاده شد. میزان تغییرات زاویه سر آزمودنی ها قبل و بعد از ۶ هفته تمرین اندازه گیری شد. یافته های تحقیق با استفاده از روش های امار توصیفی و مقایسه ای تجزیه و تحلیل شد(۰۵/۰&gep).

یافته­ها: بر اساس یافته­های این پژوهش کاهش معنی­داری در زاویه سر به جلو در هر سه نوع برنامه تمرینی (قدرتی، کششی، ترکیبی) بعد از ۶ هفته یافت شد (۰۰۱/۰p=). اما کاهش معنی­داری در زاویه سر به جلو در گروه کنترل یافت نشد.

نتیجه گیری: با توجه به کاهش معنادار در زاویه سر به جلو در افراد گروه تجربی، استفاده از این سه نوع برنامه تمرینی در افراد مبتلا  به ناهنجاری سر به جلو توصیه می شود.

کلید واژه ها: سر به جلو، تمرینات اصلاحی.

زمینه و هدف: به علت تحرک زیاد ستون فقرات گردنی، آرتروز در این ناحیه شایع است. علی رغم مقبولیت بالینی روش درمانی کشش و تجویز رایج آن برای مبتلایان به درد گردن، در مورد اثربخشی این روش درمانی بحث و اختلاف نظر بسیاری وجود دارد.با توجه به عدم وجود اتفاق نظر در مورد اثر بخشی کشش در مطالعات پیشین و عدم وجود شواهد تجربی قانع کننده در زمینه قابلیت کولار پنوماتیک در کاهش علائم ناشی از گردن درد، هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر استفاده از کولار پنوماتیک در میزان کاهش درد، مصرف دارو و بهبود سطح ناتوانایی بیماران مبتلا به آرتروز گردن در مقایسه باگروه کنترل بود.

روش بررسی: بیست و شش بیمار مبتلا به گردن درد ناشی از آرتروز بطور تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد مورد بررسی قرار گرفتند، درمان های هات پک، تنس، اولتراسوند، تمرین درمانی و آموزش ارگونومیک به مدت ده جلسه،در هر دو گروه مشترک بود و گروه آزمون علاوه بر درمان های فوق از کشش پیوسته نیز بهره بردند. ارزیابی های درد (Numerical Pain Rating Scale: NPRS)، سطح ناتوانی (Neck Disability Index: NDI) و تعداد داروی مسکن و ضد التهابی غیر استروئیدی، در ابتدای جلسه ی اول و در انتهای جلسه ی آخر صورت گرفت.

یافته­ها: نتایج نشان داد که درد و سطح ناتوانی در هر دو گروهکاهش یافت و میزان این تغییرات در گروه آزمون به میزان قابل توجهی (05/0P<) بیشتر از گروه شاهد بود.تغییرات میزان مصرف داروی مسکن و ضد التهابی غیر استروئیدی، در هیچ یک از گروه ها و در بین آن ها تفاوت معناداری نداشت (05/0P>).

نتایج: هر چند کاربرد درمان های فیزیوتراپی به همراه تمرین درمانی و آموزش ارگونومیک باعث ایجاد بهبود قابل توجهی در شدت درد و سطح ناتوانی ناشی از گردن درد در بیماران مبتلا به آرتروز گردن می گردد، با استفاده از کشش پیوسته به وسیله ی کولار پنوماتیک می توان میزان این بهبودی را افزایش داد.

کلیدواژه: اسپوندیلوزیس، درد گردن، کشش، کولار پنوماتیک

زمینه و هدف: در سال‌های اخیر ارائه الگوهای کمی برای تشخیص آسیب در مفاصل و شدت آن، بررسی روند بهبود و میزان کارایی روش‌های درمانی، بسیار مورد توجه قرار گرفته ‌است. برای اندازه‌گیری حرکت و کمی‏سازی اطلاعات مربوط به حرکت مفاصل، روش‌های اندازه‌گیری گوناگونی وجود دارد که از آن جمله می‏توان به استفاده از سنسورهای اینرسی اشاره کرد. هدف این پژوهش کمی‏سازی میزان آسیب در مفصل مچ‏ پا می‌باشد.

روشﺑﺮرﺳﯽ: به منظور اندازه‌گیری کمی حرکت مفصل مچ پا، سنسورهای اینرسی بر روی ساق و پنجه پای دو گروه افراد سالم و بیمار دچار آرتروز یا پیچ‌خوردگی نصب شدند و در طی 8 حرکت مشخص مچ پا در سه صفحه آناتومیکی، میزان سرعت و شتاب حرکت اندازه‌گیری شد.

ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ: با استفاده از مقادیر ثبت شده توسط سنسورها در حرکات مختلف برای هر فرد و معیارهای در نظر گرفته شده، پارامترهای مختلفی محاسبه می‏شوند که با توجه به مقادیر آنها، می‏توان مقایسه‌ای نسبتا دقیق و کمی بین پای سالم و دردناک بیمار و همچنین میان افراد سالم و بیمار انجام داد. با مقایسه نتایج، به طور کلی می‏توان نتیجه گرفت که پارامترهای RAV (Range of Angular Velocity - تابعی از دامنه سرعت زاویه‏ای)،P  (تابعی از حاصل‏ضرب سرعت و شتاب خطی) وM  (حداکثر گشتاور در مفصل) به خوبی تفاوت بین افراد سالم و بیمار را در یک جامعه آماری نشان می‏دهند،هرچند عملکرد آنها به عنوان پارامتری تشخیصی برای تشخیص میزان آسیب‏دیدگی افراد مناسب نیست.

ﻧﺘﯿﺠﻪﮔﯿﺮی:آنالیز حرکتی مفصل مچ‏ پا و مقایسه نتایج بین دو گروه بیمار و سالم نشان می‏دهد که معیارهای ارائه شده برای این بررسی می‏توانند به عنوان مشخصه‏ای جهت تشخیص میزان آسیب‏دیدگی مفصل مچ‏‏پا مورد استفاده قرار گیرند. همچنین با انجام همین بررسی بر روی دو گروه افراد سالمند و جوان مشاهده می‏گردد که معیارهای ارائه شده می‏توانند اختلاف موجود بین پارامترهای حرکتی دو گروه در نظر گرفته شده را نشان دهند.

کلیدواژه‏ها: پیچ‏خوردگی مفصل مچ پا، اندازه‌گیری حرکت، آرتروز، سنسورهای اینرسی

زمینه و هدف: آزمون معنایی "هرم ها و درخت های نخل" رایج‌ترین آزمون برای بررسی حافظه است. از آن‌جا که این آزمون وابسته به زبان و فرهنگ می‌باشد داشتن داده‌های هنجار در جمعیت‌های مختلف ضرورت دارد. مطالعه حاضر با این هدف در زبان فارسی اجرا می‌گردد.

روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع مقطعی و تحلیلی بر روی 270 مذکر و مونث 20 تا 69 سال بود.پس از انجام  معاینه بالینی مختصر شناختی (Mini-Mental Status Examination) نسخه فارسی آزمون اجرا گردید. آزمودنی باید از بین دو تصویر یا کلمه پایینی، تصویر یا کلمه‌ای را انتخاب نمایدکه به تصویر یا کلمه هدف نزدیکتر باشد.ابتدا نسخه تصویری و پس از 10 تا 14 روز نسخه کلمه‌ای اجرا شد. از نرم افزار SPSS16 و آزمون‌های آماری T-Test و Paired T-Test و ANOVA استفاده شد.

یافته ها: یافته‌ها نشان می‌دهد که با افزایش سن تفاوت بین نمره بخش تصویری و کلمه‌ای بیشتر شده است. بین بخش تصویری و کلمه‌ای آزمون در هر دو جنس تفاوت معنادار است (مذکر 000/0P=، مونث 003/0P=). همچنین اختلاف میانگین امتیاز تصویری و کلمه‌ای با افزایش تحصیلات بیشتر شده است.

نتیجه گیری: عملکرد هر دو نسخه به وسیله متغیرهای دموگرافیک تحت تاثیر قرار می‌گیرد و بنابراین نمره افراد باید بر این اساس تفسیر شود.

کلید واژه ها: هنجاریابی نسخه فارسی،آزمون هرم ها و درخت نخل، بزرگسال.

زمینه و هدف: دیابت شامل گروهی از اختلال های مربوط به هیپرگلیسمی است و میتواند عوارض متعددی برای فرد ایجاد کند. این مطالعه با هدف بررسی عملکرد بیماران دیابتی بر اساس سیستم طبقه بندی بین المللی عملکرد، ناتوانی و سلامت (International Classification of Functioning Disability and Health: ICF) صورت گرفته است.

روش بررسی: در این مطالعه مقطعی ارزیابی اجزاء عملکرد بر اساس سیستم طبقه بندی ICF انجام گرفت که شامل: عملکرد دست، توانایی انجام فعالیت های کارساز روزانه زندگی، کیفیت زندگی، توانایی کار، حمایت های اجتماعی موجود و وضعیت خود مراقبتی بود. ارزیابی ها بر روی 94 فرد مبتلا به دیابت نوع 1 و 2 مراجع به انجمن حمایت از بیماران دیابت شهر شیراز صورت گرفت. اطلاعات با  نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: از 94 شرکت کننده این پژوهش 39 نفر مرد (5/41درصد)، 55  نفر زن (5/58 درصد) بودند. 40 نفر (6/42 درصد) مبتلا به دیابت نوع 1 و 54 نفر (4/57 درصد) مبتلا به دیابت نوع 2 بودند. قدرت، زبر دستی، حس، توانایی کار کردن و وضعیت خود مراقبتی با سطح قند خون بیماران ارتباط معناداری داشت (001/0< P_(v)).

نتیجه گیری: با استفاده از ICF بعنوان یک چهارچوب در جهت ارزیابی عملکرد و تعیین وضعیت سلامتی بیماران دیابتی، عملکرد دست و توانایی انجام کار در بیماران مبتلا به دیابت در سطح مطلوبی نبود. عملکرد و توانایی انجام کار در آنها با افزایش سطح قند خون کاهش میابد.

کلید واژه ها: دیابت، عملکرد، سیستم طبقه بندی بین المللی عملکرد، ناتوانی و سلامت

زمینه و هدف:  این پژوهش برای بررسی مهارت تعریف واژه بین کودکان تک­زبانه و دوزبانه­ء دارای آسیب ویژه زبانی  (specific language impairment: SLI) طراحی شده است. با این مقایسه می­توان تأثیر دوزبانگی در آسیب ویژهء زبانی و فرضیه­ ظرفیت محدود پردازش (LPC: Limited Processing Capacity) را مورد بررسی قرار داد.

روش بررسی: در این پژوهش 6 کودک 7 تا 8 ساله، دوزبانه­ء ( فارسی-آذری) و 6 کودک تک­زبانه (فارسی­زبان) دارای آسیب ویژهء زبانی از لحاظ مهارت تعریف واژه بررسی شدند. داشتن تأخیر زبانی (بیش از یک سال)، نداشتن مشکلات شنوایی، بینایی و هوشی از معیارهای ورود به پژوهش بودند. برای تشخیص آسیب از آزمون رشد زبانی، آزمون آسیب ویژه زبانی و برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون من­ویتنی و ویلکاکسون استفاده گردید.

یافته­ها: نتایج آزمون نشان داد بین کودکان تک­زبانه و دوزبانهء مبتلا در جنبه­ء ساختاری و محتوایی تفاوت معناداری وجود ندارد (394/0= p). در جنبهء ساختاری مهارت تعریف واژه بین زبان فارسی و آذری کودکان مبتلای دوزبانه تفاوت معنادار وجود دارد (02/0= p)  اما در جنبهء محتوایی تفاوت معناداری وجود ندارد (17/0= p)  .

نتیجه­گیری: عدم وجود تفاوت معنادار در جنبه­ء ساختاری و محتوایی تعریف واژه بین کودکان تک­زبانه و دوزبانهء می­تواند دلیلی بر رد نظریه ظرفیت پردازش محدود  (Limited Processing Capacity: LPC)  باشد.

کلید واژه­ها : آسیب ویژهء زبانی، دوزبانه، تک­زبانه، مهارت تعریف واژه

زمینه و هدف: حمل کوله پشتی در وضعیت­های نامطلوب و با وزن زیاد عامل موثری در ایجاد دردهای اسکلتی – عضلانی است. تحقیق حاضر با هدف مطالعۀ اثر حمل بار کوله پشتی به شیوۀ حمل یک طرفه و با اوزان مختلف، بر روی ارتفاع قد، زوایای پاسچرال و الگوی راه رفتن دانش آموزان پسر روستایی انجام شده است.

روش بررسی:  بدین منظور، 20 دانش آموز سالم پسر (میانگین سنی 5/1 ± 3/12 سال) به صورت تصادفی انتخاب شدند. هر یک از آزمودنی­ها کوله پشتی‏هایی به شیوۀ حمل یک طرفه و اوزان 0، 10، 15 و 20 درصد وزن بدن، با سرعت 1/1 متر بر ثانیه بر روی تردمیل به مدت 30 دقیقه راه رفتن حمل کردند. از آزمودنی­ها در حال راه رفتن فیلم برداری شد. تجزیه و تحلیل سینماتوگرافی فیلم­های گرفته شده با نرم افزار دارت فیش انجام گرفت.

یافته­ها: حمل کوله پشتی به شیوۀ  یک طرفه، در شاخص ارتفاع قد و زاویه خم شدن بالاتنه بین اوزان 0تا10 و 15تا 20 درصد وزن بدن تغییرات معناداری مشاهده شد اما بین 10تا 15درصد تفاوت معنادار نبود.  تغییرات زاویه خم شدن زانو بین اوزان مختلف معنادار نبود اما تغییرات در شاخص های  فاصله یک طول گام بین 0تا 10 درصد وزن بدن و در تواتر گام در دقیقه بین اوزان 0تا10 و 10تا 15 درصد معنادار بودند.

نتیجه­گیری: سرانجام، تجزیه و تحلیل داده­ها نشان داد حمل کوله پشتی به شیوۀ حمل یک طرفه در شرایط حمل بار سبب کاهش معنادار ارتفاع قد (05/0P<)، افزایش معنادار زاویه خم شدن بالاتنه (05/0P<) و افزایش زاویۀ خم شدن زانو (05/0P<) می­شود. علاوه براین، حمل بار کوله پشتی به شیوۀ یک طرفه باعث افزایش معنادار فاصله یک طول قدم و تواتر گام در دقیقه نیز می­شود (05/0P<)).

کلید واژه­ها: دانش آموزان روستایی، حمل کوله پشتی به شیوۀ یک طرفه، پاسچر، الگوی راه رفتن

زمینه و هدف: افراد مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس (ام اس) در طول دوره بیماری خود از اختلالات تنفسی رنج می برند.برای بیان ناتوانی در افراد مبتلا، بیشتر بر روی تحرک آنها تاکید می شود و به جنبه های فیزیولوژیک نظیر تنفس کمتر پرداخته شده است.اهداف این مطالعه بررسی مقایسه ای برخی شاخص های مهم الگوی تنفس در بین افراد سالم و افراد مبتلا به ام اس و هم چنین بررسی رابطه بین مدت زمان بیماری و مقیاس شدت ناتوانی با شاخص های ریوی بود.

روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی32 فرد مبتلا به ام اس با 32 فردسالم که در ویژگیهای دموگرافیک با هم همسان(match) شده بودند، شرکت داشتند. شاخص هایتنفسی مورد بررسی شامل فشار دی اکسید کربن بازدمی، درصد اشباع اکسیژن خون و نرخ تنفس با استفاده از دستگاه کپنوگراف می باشد. تحلیل داده ها با آزمون t مستقل و ارتباط سنجی بین مدت بیماری و شدت ناتوانی با شاخصهای ریوی با پیرسون صورت گرفت.

یافته­ها: شاخص فشار دی اکسید کربن بازدمیدر بین دو گروه تفاوت معنی­داری داشت و این شاخص در افراد مبتلا کمتر بود، در حالیکه درصد اشباع اکسیژن خون و نرخ تنفس تفاوت معنی داری نداشت. مدت بیماری ارتباط مثبت معنی داری بادرجات ناتوانی داشت ولی با اختلال الگوی تنفس مرتبط نبود.

نتیجه گیری: وجود اختلال در برخی شاخص­های الگوی تنفس افراد مبتلا ام اس مؤید این مسئله می­باشد که بررسی عملکرد سیستم تنفس افراد مبتلا می تواند در روند زودهنگام تشخیص و درمان مسایل تنفسی آنها  موثر باشد.

کلید واژه­ها: مالتیپل اسکلروزیس، مشکلات تنفسی، پارامترهای بیوشیمیایی تنفس، اختلال الگوی تنفس

زمینه و هدف: بعد فراکتال (Fractal dimension :FD) به‌عنوان معیاری از پیچیدگی سیستم در تفکیک افراد با ویژگیهای مختلف از جمله مهارت، موفق ظاهر شده‌است. هدف از این پژوهش ارزیابی توانمندی روش تحلیل FD پایداری وضعیت در تشخیص ووشوکار نخبه برای اعزام به مسابقات مختلف بود.

روش بررسی: هشت ووشوکار نخبه و هشت ووشوکار حرفه‌ای از بخش تالو در این پژوهش شرکت کردند و یک حرکت تعادلی مشکل به نام «تعادل به عقب» را اجرا کردند. مسیرهای مرکزفشار (Center of pressure: COP) ثبت شد و الگوریتم هیگوچی برای تعیین FD از سری زمانی‌های جابه‌جایی COP مورد استفاده قرار گرفت. میانگین FD دو گروه توسط آزمون t مستقل مقایسه شد.

یافته‌ها: میانگین FD به‌طور معناداری (05/0p<) در هر دو جهت قدامی-خلفی (Anterio-posterior: AP) و داخلی-خارجی (Medio-lateral: ML) برای ووشوکاران نخبه بیش از ووشوکاران حرفه‌ای بود. سپس اجراس تحلیل شاخص عملکرد گیرنده (Receiver operating characteristic: ROC) نیز نشان داد که روش تحلیل FD در تفکیک ورزشکاران در جهت AP عملکرد بسیار خوب (سطح زیر منحنی (Area under cureve: AUC)=938/0)‌ و در جهت ML عملکرد قابل قبولی (668/0 AUC=) دارد.

نتیجه‌گیری: سیستم کنترل وضعیت در ووشوکاران نخبه به‌دلیل مهارت بیشتر پیچیده‌تر عمل می‌کند. تحلیل FD سری زمانی COP می‌تواند به مربیان در تشخیص ووشوکاران نخبه حتی از بین یک گروه از ووشوکاران حرفه‌ای کمک نماید.

کلیدواژه­ها: ووشو، پایداری وضعیت، بعد فراکتال، شاخص عملکرد گیرنده (ROC)، مرکز فشار (COP)

آسیب تعادل در افراد مبتلا به سکته مغزی باعث وابستگی آن ها در فعالیت های روزمره ی زندگی می شود. داشتن ابزار ارزیابی مناسب، دقیق، ارزان و ساده جهت سنجش شدت آسیب تعادلی، به منظور شناسایی افراد سکته مغزی مزمن دارای اختلال تعادل و به کار گرفتن درمان مناسب ضروری است. هدف از مطالعه ی حاضر بررسی حساسیت و ویژگی، Functional Reach: FR وSTStep Test:روش بررسی: 33/36 ماه با نمونه گیری غیر احتمالی ساده در این مطالعه ی مقطعی-مقایسه­ای انتخاب شدند. از آزمون­تحرک عملکردی TUG، BRTبه عنوان آزمون شاخص و از آزمون Berg Balance Scale: BBSبرای ارزیابی تعادل در سه سطح عدم یا اختلال خفیف، اختلال متوسط و اختلال شدید تعادل با استفاده از حساسیت حدالاقل 90 درصد و ویژگی90 درصدویژگییافته ها: عملکردیTUG، BRTدر مقایسه با آزمون تعادلیBBS) داشتند. میزان حساسیت آزمون های تعادل و تحرک عملکردیFR، BRT و STویژگیعملکردی TUGداشت.

در این مطالعه بهترین ابزار در هر دو آستانه ی متوسط یا بالاتر و شدید برای شناسایی افراد سکته مغزی مزمن دارای آسیب تعادلی، آزمون تعادل و تحرک مشاهده شد.

سکته مغزی مزمن، تعادل، حساسیت و <span lang="AR-SA" style="font-family:;" new="" b="" mitra";="" roman";="" "times="" roman";"="">ویژگی

زمینه و هدف: یک اندام مصنوعی با کارایی خوب در توانایی افراد قطع عضو (برای انجام فعالیت‌ها) نقش مثبتی دارد. بر اساس جستجوی میدانی و همچنین شواهد تجربی پنجه‌های Dynamic-Response  و SACH Solid-Ankle-Cushion Heel:  جزء رایج‌ترین پنجه‌های مصرفی است. در نتیجه هدف از این مقاله مروری، بررسی و مقایسه مطالعات بیومکانیکی موجود مربوط به دویدن با پنجه SACH و Dynamic-Response  با توجه به پارامترهای اصلی تجزیه و تحلیل دویدن است.

روش بررسی: جستجوی اینترنتی در پایگاه‌های اطلاعاتی Ovid، Pubmed و ScienceDirect بدون محدودیت زمانی انجام شد. عنوان و خلاصه مقالات بر اساس ملاک‌های انتخابی بررسی شدند. کیفیت مقالات با ابزار Downs and Black ارزیابی شد. کلید واژه‌های Amputee، Dynamic-Response ، energy-storing، SACH ، و Running برای جستجو انتخاب گردید.

یافته‌ها: بر طبق کلمات کلیدی جستجو شده 722 مقاله یافت و 4 مقاله با توجه به ملاک‌های انتخابی، برگزیده شد. تعداد مطالعات یافت شده برای تشخیص برتری بیومکانیکی میان پنجه SACH و پنجه Dynamic-Response کافی نیست.

نتیجه‌گیری: برتری بیومکانیکی میان پنجه SACH و پنجه Dynamic-Response هنگام دویدن واضح نیست. به علاوه متغیرهای وابسته متفاوت میان مطالعات، نتیجه‌گیری جامع را سخت‌تر کرده است. بنابراین  مطالعات بیش‌تر با شرایط آزمودنی‌های مشابه، ابزارهای اندازه‌گیری مشابه و متغیرهای وابسته مشابه توصیه می‌شود.

کلید واژه: قطع عضو ترانس‌تیبیال، پنجه SACH، پنجه Dynamic-Response، بیومکانیک، دویدن

اختلالات طیف درخودماندگی ذهنی (Autism Spectrum Disorder: ASD) یک تکنیک غیرتهاجمی است که امکان اندازه گیری بسیار دقیقی از عملکرد و اتصالات مغز را فراهم می سازد. این بررسی یافته هایی کلیدی از کاربردهای QEEGروش بررسی: به ارزیابی فعالیت خود به خودی مغز و سیگنال های مغزی تحت تاثیر محرک های تجربی کنترل شده می پردازد. با وجود نتایج متناقض، تجزیه و تحلیل مقالات نشان دهنده آن است که مشخصه های QEEGیافته ها: ممکن است به تشخیص مناطقی که تغییر عملکرد مغز و ناهنجاری های اتصال در آن ها رخ می دهد، کمک کند. استفاده از تکنیک های پیشرفته برای افزایش ویژگی ها و محلی سازی فضایی می تواند به یافتن الگوهای مشخص از حالت های غیرطبیعی QEEGنتیجه گیری: ابعاد چندگانه ای مانند می گردد و یک اختلال در تعادل در سیستم تحریک / مهارِ سیستم عصبی –<span lang="FA" style="font-family:;" new="" b="" mitra";="" roman";="" "times="" roman";"=""> و به تعبیر دیگر نرم افزاری - است که می­تواند منجر به اختلالات سخت افزاری متعدد و متنوعی گردد. با توجه به پیچیدگی تعاملات مغزی در مطالعه الکتروانسفالوگراف، استفاده از ابزار کل­نگر مبتنی بر دینامیک آشوبناکِ الکتروانسفالوگراف می­تواند راهی مناسب برای مطالعه تغییرات دینامیک آن، به منظور تشخیص و حتی دنبال نمودن روند درمان باشد.

کلید واژه­ها: تشخیص اختلالات طیف درخودماندگی ذهنی، الکتروانسفالوگرافی کمی، تابع شباهت همدوسی، عدم تقارن، تکنیک های غیرخطی، کل نگری

سابقه و هدف: توانبخشی اختلال بلع موضوع بحث برانگیزی برای آسیب شناسان گفتار و زبان است. ارزیابی اختلال بلع شامل غربالگری اولیه، معاینه بالینی و در نهایت آزمون ابزاری جهت حصول اطمینان می باشد. برخلاف اهمیت و مزایای آزمون های بالینی، تشخیص درست و تصمیم گیری در  درمان اختلال بلع بسیار وابسته به آزمون های ابزاری است. این آزمون ها  میتوانند ارزیابی پویایی را از ساختارها و فیزیولوژی بلع طبیعی وآسیب دیده فراهم کنند. در مطالعه حاضر قصد داریم مروری بر آزمون های ابزاری بلع با در نظر گرفتن موارد کاربرد، محدودیت و مزایای منحصر به فرد آنها داشته باشیم.

روش بررسی: اطلاعات مورد نیاز ازطریق پایگاه های اطلاعاتیGoogle scholar, Science direct, Medline, Scopus, Pubmed و بانک­های اطلاعاتی ایرانی ، سایتهای مرتبط و کتابهای تخصصی بلع دربازه ی زمانی 1956تا2012 به دست آمد. براساس کلید واژه ها 150 مقاله به دست آمده که90 مقاله ی آن بر اساس اصول مورد نظر انتخاب شدند.

یافته ها: از این طریق 14 آزمون ابزاری گرد آوری شد که  تنها یک آزمون کاربرد غربالگری داشته و سایر موارد جهت تشخیص و یا ارزیابی درمانی در اختلال بلع استفاده می شوند. همچنین از بین این  یافته ها 3 آزمون اختصاصا در بزرگسالان و بقیه در همه گروه های سنی شامل کودکان و بزرگسالان استفاده می شوند.

نتیجه­گیری: این مطالعه حاکی از آن است که آزمون­های ابزاری (Video fluoroscopy swallowing study: VFSS), (Fiberoptic  Endoscopic evaluation of swallowing: FEES) دارای استانداردی طلایی جهت ارزیابی و درمان اختلال بلع هستند، لذا بیشتر مورد توجه محققان و متخصصین می­باشند. علی رغم وجود محدودیت­هایی، مطالعه ما این امکان را فراهم می­سازد تا متخصصان بتوانند ابزارهای مناسبی را جهت بررسی اختلال بلع انتخاب کنند.

کلیدواژه ها: اختلال بلع، ارزیابی، غربالگری، آزمون ابزاری.

زمینه و اهداف: اختلالات بینایی و شنوایی یکی از شایع ترین گروه های معلولیت هستند. این اختلالات به دلیل محدودیت هایی که ایجاد می کنند می توانند بر کارکرد خانواده تأثیر بگذارند. هدف مطالعه حاضر مقایسه کارکرد خانواده های دارای فرد با اختلال بینایی و شنوایی با خانواده های بدون اختلال بود.

روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-  تحلیلی، 55 نفر از افراد دارای اختلال بینایی و شنوایی عضو انجمن نابینایان و ناشنوایان شهراهواز و55 نفر افراد بدون اختلال به عنوان گروه کنترل به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه(Family Assessment  Device: FAD) و پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک بود. در نهایت داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی در 20SPSS  مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.

یافته ها: یافته های پژوهش نشان دادند که متوسط نمره حاصل از پرسشنامه کارکرد خانواده در خانواده های دارای اختلالات بینایی و شنوایی و گروه کنترل با یکدیگر تفاوت آماری معناداری ندارد (1/0=P). در مقایسه ابعاد کارکرد در سه گروه، خانواده­های دارای اختلال بینایی در ابعاد کنترل رفتار (02/0=P)، ارتباطات (01/0=P) و کارکرد کلی (03/0=P) نسبت به دو گروه از کارکرد ضعیف تری برخوردار بودند.

نتیجه گیری:  نتایج این تحقیق نشان می دهد خانواده های دارای اختلال بینایی نسبت به خانواده های دارای اختلال شنوایی وگروه کنترل در برخی ابعاد کارکرد ضعیف­تری دارند.

کلید واژه ها: کارکرد خانواده، اختلال بینایی، اختلال شنوایی

هدف این مطالعه تأثیر استفاده از تمرینات ادراکی- حرکتی بر تبحرحرکتی کودکان مبتلا به اختلال بیش­فعالی روش بررسی:از بین 50 کودک بیش­فعال (با میانگین سنی، 8/ 8)آزمون کفایت حرکتی بروینینکس-اوزرتسکی بود. ابتدا از کل شرکت­کنندگان پیش­آزمون به عمل آمد، سپس گروه تجربی به مدت ماه ( جلسه) فعالیت­های ادراکی- حرکتی را انجام دادند، و پس از طی این مدت، پس­آزمون برای هردو گروه اجرا شد. آزمون t مستقل جهت مقایسه میانگین‏ها استفاده گردید (01/0P<یافته­ها:نتیجه­گیری:کلید واژه­ها:تمرینات­­<span lang="AR-SA" style="line-height: 115%; font-size: 11pt;" roman";"="" new="" "times="" roman";="" mitra";="" b="">­ادراکی- حرکتی، بیش­فعالی، تبحرحرکتی، مهارت­حرکتی­­درشت، مهارت­حرکتی­ظریف

زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر مقایسه دامنه حرکتی و استقامت عضلات نواحی گردن و مفصل فکی-گیجگاهی در افراد با اختلالات فکی-گیجگاهی، مراجعه کننده به دانشکده دندان پزشکی علوم پزشکی تهران و افراد سالم بود.

روش بررسی: تعداد 30 مرد سالم به عنوان گروه کنترل و 30 مرد با سن 20-40 سال مبتلا به اختلالات مفصل فکی-گیجگاهی به عنوان گروه بیمار انتخاب شدند. در کلیه افراد دامنه حرکتی فلکشن و اکستنشن سر و گردن و باز شدن دهان اندازه گیری شد و همچنین میزان استقامت عضلات جونده و استقامت عضلات اکستانسور گردن اندازه گیری شد و میانگین هر یک از مقادیر گروه بیمار با گروه کنترل مقایسه شدند.

یافته ها: دامنه حرکتی فلکشن سر و گردن و استقامت عضلات اکستانسور گردن در بیماران مبتلا به اختلالات مفصل فکی-گیجگاهی نسبت به افراد سالم کم تر بود (p<0/001).

نتیجه گیری: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که به هنگام بروز اختلالات فکی-گیجگاهی در استقامت عضلات اکستانسور  و دامنه حرکتی گردن نیز تغییراتی به وجود می آید. توجه به درمان مشکلات ناحیه گردن می تواند در بهبود این بیماران موثر باشد.

کلید واژه ها :دامنه حرکتی و باز شدن دهان، استقامت عضلات، اختلالات تمپورومندیبولار