زمینه و هدف: نظریه ذهن به عنوان یکی ازمولفه های شناختی، شالوده توانایی ما برای توضیح دادن یا پیش بینی کردن رفتار خودمان و دیگران است که از طریق نسبت دادن حالات ذهنی انجام می شود. این توانایی در کودکان ناشنوا آسیب دیده است و در دختران رشد سریعتر و بهتری دارد. هدف این پژوهش بررسی نظریه ذهن در کودکان کاشت حلزون 5 تا 6 سال است تا  تاثیر تجربه افت شنوایی بر نظریه ذهن و نیز رابطه نظریه ذهن با جنسیت و سن کاشت مورد مطالعه قرار گیرد.

روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی و مقطعی، 18 کودک کاشت حلزون 5 تا 6 سال از بیمارستان امیراعلم شهر تهران و 18 کودک  طبیعی فارسی زبان به شیوه نمونه گیری در دسترس و آسان انتخاب شدند. کودکان طبیعی از نظر سن و منطقه زندگی با کودکان کاشت حلزون تطبیق داده شدند و مشکلات حسی و گفتاری نداشتند.  عملکرد نظریه ذهن پایه با آزمون قمرانی (1385) در این کودکان بررسی شد.

یافته­ها: عملکرد دو گروه در نظریه ذهن پایه، به طور معنی­داری متفاوت بود (001/0>P). همچنین مقایسه بین دختران و پسران طبیعی (3/0P=) و کاشت حلزون (2/0P=) نشان داد در هر دو گروه تفاوت معناداری بین دختران و پسران وجود ندارد. بین سن کاشت حلزون و امتیاز نظریه ذهن رابطه معنادار وجود ندارد (1/0P=).

نتیجه­گیری: آسیب شنوایی بر رشد نظریه ذهن پایه در کودکان کاشت حلزون مؤثر بوده است. سن کاشت و جنسیت تاثیری بر رشد نظریه ذهن ندارد.

کلیدواژه­ها: نظریه ذهن، کاشت حلزون، زبان فارسی

زمینه و هدف: منبع کنترل به عنوان میزان درکی که فرد نتایج را تحت تاثیر رفتار خود می‌داند، تعریف شده است. بعضی از افراد دارای لکنت مسئولیت های پیگیری درمان را می پذیرند که در نتیجه بهبودیشان نیز حفظ می شود؛ درحالیکه افرادی که به این مسئولیت ها توجهی نمی کنند در خطر بازگشت (لکنت) قرار می گیرند. لزوم دسترسی به ابزاری برای شناسایی این پدیده و تلاش برای پیشگیری از بازگشت لکنت ضروری به نظر می رسد. یکی از این ابزار ها مقیاس منبع کنترل رفتار می باشد. هدف از این پژوهش تهیه نسخه فارسی و بررسی روایی و پایایی مقیاس منبع کنترل رفتار بود.

روش بررسی: این پژوهش روی 35 فرد بزرگسال دارای لکنت و 35 فرد بزرگسال بدون لکنت انجام شد. بعد از ترجمه و معادل سازی مقیاس منبع کنترل رفتار (LCB  :  Locus of Control of Behavior) به زبان فارسی، روایی صوری و محتوایی آن بر اساس نظر صاحبنظران مشخص شد. سپس بررسی روایی همزمان، این مقیاس به همراه مقیاس منبع کنترل راتر بر روی افراد دارای لکنت انجام شد. پایایی مقیاس از شیوه آزمون بازآزمون و ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد.

یافته ها: تمامی آیتم های مقیاس دارای ترجمه آسان و کیفیت مطلوب بودند و همچنین روایی صوری و محتوایی مطلوبی داشتند. بین دو مقیاس منبع کنترل رفتار و منبع کنترل راتر  همبستگی وجود داشت (53/0r=) و ضریب آلفای کرونباخ برای کل آزمون 85/0 بدست آمد. همچنین نسخه فارسی منبع کنترل رفتار پایایی آزمون بازآزمون بالایی داشت. (87/0ICC=)

نتیجه گیری: نتایج حاصل از پژوهش بیانگر اینست که نسخه فارسی منبع کنترل رفتار از روایی و پایایی مناسبی برای بزرگسالان دارای لکنت فارسی زبان برخوردار می باشد.

کلید واژه ها: لکنت، روایی، پایایی، منبع کنترل  رفتار

پرسشنامه‌های مختلفی برای بررسی نگرش عمومی نسبت به خصیصه‌های مختلف انسانی وجود دارد اما ابزارهای استاندارد کمی در ارتباط با ارزیابی نگرش عمومی نسبت به لکنت وجود دارد. هدف از این پژوهش تهیه نسخه فارسی و بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی مقیاس سنجش نگرش عمومی نسبت به ویژگی‌های انسانی لکنت بود.

این پژوهش از نوع ساخت آزمون که روی 30 فرد آزمودنی بدون لکنت (8 مرد و 22 زن) با میانگین سنی 9/24 سال انجام شد. بعد از تهیه و کسب اجازه از طراح آزمون، اقدام به ترجمه و معادل‌سازی مقیاس به زبان فارسی شد، سپس روایی صوری آن بر اساس نظر آزمودنی ها مشخص شد. پایایی آزمون باز آزمون مقیاس نیز از دو روش؛ محاسبه ضریب همبستگی پیرسون و تعیین درصد توافق نقطه‌به‌نقطه انجام شد.

تمامی آیتم‌های مقیاس، ترجمه آسان، کیفیت مطلوب و همچنین روایی صوری مطلوبی داشتند. نتایج نشان داد که همبستگی نسبتاً قوی بین دو بار تکرار در کل پرسشنامه وجود داشت 70/.r=. همچنین افراد شرکت‌کننده در بیش از 69 درصد از کل سؤالات پاسخ‌های کاملاً یکسان در دو بار اجرای پرسشنامه داده‌اند.

نتایج حاصل از پژوهش بیانگر این است که نسخه فارسی مقیاس سنجش نگرش عمومی نسبت به ویژگی‌های انسانی –<span lang="FA" style="font-family:;" new="" b="" fa;="" mitra";="" roman";="" "times="" roman";"="">لکنت از روایی و پایایی مناسبی برخوردار می‌باشد. بنابراین می توان از این مقیاس برای بررسی نگرش افراد مختلف جامعه نسبت به لکنت استفاده کرد.

کلیدواژه‌ها: لکنت، روایی، پایایی

زمینه و هدف: پارگی تاندون عضلات روتاتورکاف شایع‌ترین علل درد و ناتوانی در مفصل شانه، به خصوص در سنین میان سالی و کهن‌سالی است. فیزیوتراپی به عنوان یک روش درمانی غیر جراحی یا کانسرواتیو در این زمینه محسوب می‌شود. . هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر فیزیوتراپی در پارگی کامل تاندون سوپرااسپیناتوس بر درد و دامنه حرکتی فعال مفصل شانه بوده است.

روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، تعداد 17 بیمار (5 مرد و 12 زن) با میانگین سنی 13/7 ± 35/54 سال که پارگی کامل تاندون سوپرااسپیناتوس داشتند تحت 30 جلسه فیزیوتراپی قرار گرفتند. برنامه درمانی فیزیوتراپی بیماران شامل مدالیتی‌های گرمایی ، اولتراسوند و تحریکات الکتریکی و برنامه تمرین‌درمانی شامل سه جزء تمرینات کششی، تقویتی و استقامتی بودند. بیماران در جلسه اول ، جلسه بیستم و پایان جلسه سی‌ام از نظر درد و دامنه حرکتی مورد ارزیابی قرار گرفتند. متغیر درد با آزمون دیداری درد و متغیر دامنه حرکتی توسط گونیامتر ارزیابی شدند.

یافته‌ها: آزمون پارامتریک تحلیل واریانس یک‌طرفه درون آزمودنی‌ها و آزمون غیرپارامتریک فریدمن، بین فیزیوتراپی و کاهش درد و افزایش دامنه حرکتی شانه بیماران، ارتباط معنا داری (01/0>P) را نشان دادند.

نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد که فیزیوتراپی در افراد مبتلا به پارگی سوپرااسپیناتوس که کاندید جراحی هستند، ممکن است منجر به تسکین درد و بهبود دامنه حرکتی شانه بیماران شود و از ضرورت انجام جراحی بکاهد. با این حال مطالعات با پیگیری‌های طولانی‌تر جهت ارزیابی این روش درمانی توصیه می‌شود.

کلید واژه­ها: پارگی تاندون سوپرااسپیناتوس، فیزیوتراپی، درد، دامنه حرکتی، آزمون دیداری درد، گونیامتر

: درک ضرب المثل می­تواند به منظور ارزیابی کارکرد پراگماتیک مورد استفاده قرار گیرد. از آنجا که آزمون­های درک ضرب المثل از زبان و فرهنگ اثر می­پذیرند، طراحی آزمون درک ضرب المثل به زبان فارسی برای سنجش کارکردهای پراگماتیک و اجرایی ضرورت می­یابد. هدف از این مطالعه طراحی یک آزمون درک ضرب المثل و بررسی روایی و پایایی آن بود.

بررسی: زمون درک ضرب المثل در پژوهش حاضر، شامل دو خرده آزمون داخل بافت و خارج بافت می­باشد. جایافته­ها: نتیجه گیریکلید واژه­ها: <span lang="FA" style="font-family:;" new="" b="" fa;="" mitra";="" roman";="" "times="" roman";"="">درک ضرب المثل، پایایی، روانی کلامی، روایی

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین پیچیدگی نحوی (به لحاظ ساختار جمله و بند) و وقوع لکنت در کودکان پیش دبستانی فارسی زبان می‌باشد.

روش بررسی: پژوهش مقطعی حاضر بر روی 15 کودک تک زبانه دارای لکنت، شامل ۱۲ پسر و ۳ دختر ۴ تا ۶ ساله فارسی زبان در شهر مشهد انجام گرفت. روش نمونه گیری، نمونه گیری آسان (در دسترس) بود. 30 دقیقه نمونه گفتار پیوسته محاوره‌ای کودک با گفتاردرمانگر، والدین (مادر یا پدر) در یک اتاق ساکت در یک مرکز گفتاردرمانی ضبط شد. .سپس تعداد 60  گفته تولید شده توسط هر کودک آوانگاری گردید و داده­ها با استفاده از آزمون تی زوجی مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.

یافته­ها: تفاوت معناداری بین گفته­های روان (بدون لکنت) و لکنت شده  از لحاظ پیچیدگی نحوی در ساختار جمله و بند مشاهده شد. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که در سطح بند، با افزایش تعداد موضوع­های فعل در هر دو بند پایه و پیرو، وقوع لکنت نیز به طور معناداری افزایش یافت. (01/0 > P).  افزون بر این، وقوع لکنت در جملات مرکب بیشتر از جملات ساده بود (01/0 >P) .

نتیجه­گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که در کودکان لکنتی پیش دبستانی فارسی زبان، بین متغیر پیچیدگی نحوی برحسب ساختار جمله و بند و وقوع لکنت ارتباط معناداری وجود دارد.

کلید واژه­ها: پیچیدگی نحوی، جمله، بند، موضوع فعل، لکنت