زمینه وهدف: استئوآرتریت زانو یکی از شایع ترین مشکلات عضلانی-اسکلتی می باشد که می­تواند بر فعالیت روزانه زندگی افراد مبتلا اثر گذار باشد و منجر به بروز وابستگی و اختلال عملکرد در فعالیت و تعادل این بیماران شود. لذا هدف از این مطالعه تأثیریک دوره حرکت درمانی و ماندگاری اثرات پس از آن بر تعادل زنان مبتلا به آرتروز زانو بود.

روش بررسی: این تحقیق، نیمه تجربی وکاربردی بر روی 24زن غیر فعال مبتلا به آرتروز زانو با تشخیص پزشک و براساس معیارهای ورود به تحقیق بود. آزمودنیها بطور تصادفی به 2 گروه مساوی حرکت درمانی و کنترل طبقه بندی شدند. جهت تعیین تعادل ایستا و پویا بیماران بصورت پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب از آزمون­های ثبات وضعیتی و خطر افتادن به وسیله دستگاه تعادلی بایودکس استفاده شد. به منظور بررسی ماندگاری اثر تمرینات، با فاصله یک ماه از پس از آزمون و طی دوره بی­تمرینی از هر دو گروه، آزمون مجدد به عمل آمد. پروتکل حرکت درمانی طی20 جلسه (به مدت 4هفته و در هر جلسه به طول 60 دقیقه) روی آزمودنیها اجراشد. در دوره تمرین، گروه کنترل هیچگونه تمرینی انجام نمی­دادند. برای انجام محاسبات داده­های خام از نرم افزارSPSSنسخه 19 و جهت تجزیه و تحلیل داده­ها و معنادار بودن فرضیه­های تحقیق، ازآزمونهای آمارتوصیفی و آزمون فریدمن و ویلکاکسون استفاده شد (05/0P≤).

یافته ها: نتایج نشان داد که یک دوره حرکت درمانی بر تعادل ایستا: ثبات کلی و همچنین تعادل پویای زنان مبتلا به آرتروز زانو بطور معناداری تأثیر داشت (05/0P≤). همچنین  بی­تمرینی یک ماهه  پس از دوره تمرین، پایداری در بهبود نتایج  تعادل (ایستا  - پویا ) را  نشان داد.

نتیجه گیری: بر پایۀ نتایج پژوهش حاضر اجرای یک دوره 4هفته­ای حرکت درمانی می­تواند تأثیر معنی­داری بر بهبود تعادل در زنان مبتلا به استئوآرتریت زانو داشته باشد و همچنین این تغییر پس از 1 ماه بی­تمرینی پایدار مانده است. از این رو می­توان حرکت درمانی را حتی در یک دوره کوتاه مدت  4 هفته­ای  روشی مؤثر در درمان و بهبود تعادل در این بیماران توصیه کرد.

کلید واژه­ها: حرکت درمانی،بی تمرینی،تعادل،استئوآرتریت زانو

مقدمه: یکی از حس های آسیب دیده در بیماران همی پارزی حس جلدی کف پا است و نقش این حس در حفظ تعادل و تحرک عملکردی در این افراد همچنان موضوع تحقیقات است. هدف از این مطالعه بررسی همبستگی بین آستانه حس جلدی کف پا با تعادل عملکردی در بیماران همی پارزی مزمن می باشد.

روش بررسی: در این مطالعه که از نوع ارتباطی سنجی می باشد 70 بیمار سکته مغزی مزمن با میانگین (31/13) 10/59 سال و متوسط مدت زمان گذشته از ضایعه (61/23) 7/31 ماه به روش نمونه گیری غیر احتمالی ساده انتخاب شدند. به منظور ارزیابی تعادل و تحرک عملکردی از آزمون های خم شدن- رساندن Bend- Reach: BR، رساندن عملکردی Functional Reach :FR با استراتژی های مچ پا و هیپ، TUG Timed Up and Go:، Step Test: ST  در پای سالم و مبتلا، (BBS) Berg Balance Scale، و جهت سنجش آستانه حس جلدی در 7 نقطه مختلف کف پا از آزمون سمز- وین اشتاین استفاده شد.

یافته ها: اثر اصلی پا (پای سالم و مبتلا) و نقاط (7 نقطه مختلف کف پا) آستانه حس جلدی معنادار (0001/0P<) بوده و اثر متقابل پا × نقاط معنادار (2/0= P) نبود. آستانه حس جلدی در تمامی 7 نقطه کف پای مبتلا همبستگی معنادار (05/0P<) پایین تا بالایی (81/0 -24/0=r) با تمامی آزمون های تعادل و تحرک عملکردی نشان داد. هیچگونه ارتباط معناداری میان آستانه حس جلدی در 7 نقطه کف پای سالم با هیچ یک از آزمون های تعادل و تحرک عملکردی بجز آستانه حس جلدی کف انگشت کوچک پا با نمره کل، پویا و ایستا BBS، FR با استراتژی های هیپ و مچ پا و TUG، آستانه حس جلدی کف انگشت بزرگ پا با نمره ایستا BBS و FR با استراتژی هیپ و آستانه حس جلدی نقطه وسط کنار داخلی کف پا با نمره ایستا BBS و FR با استراتژی مچ پا وجود نداشت.

نتیجه گیری: آستانه حس جلدی کف پای مبتلا ارتباط معنی دار با آزمون های تعادل و تحرک عملکردی دارد. آستانه حس جلدی کف پا در نقاط کف انگشت بزرگ پا و کنار داخلی کف پا نقش مهمی در تعادل و تحرک عملکردی در بیماران همی پارزی دارد.

کلید واژه­ها: تعادل و تحرک عملکردی، آستانه حس جلدی، همی پارزی

آسیب تعادل در افراد مبتلا به سکته مغزی باعث وابستگی آن ها در فعالیت های روزمره ی زندگی می شود. داشتن ابزار ارزیابی مناسب، دقیق، ارزان و ساده جهت سنجش شدت آسیب تعادلی، به منظور شناسایی افراد سکته مغزی مزمن دارای اختلال تعادل و به کار گرفتن درمان مناسب ضروری است. هدف از مطالعه ی حاضر بررسی حساسیت و ویژگی، Functional Reach: FR وSTStep Test:روش بررسی: 33/36 ماه با نمونه گیری غیر احتمالی ساده در این مطالعه ی مقطعی-مقایسه­ای انتخاب شدند. از آزمون­تحرک عملکردی TUG، BRTبه عنوان آزمون شاخص و از آزمون Berg Balance Scale: BBSبرای ارزیابی تعادل در سه سطح عدم یا اختلال خفیف، اختلال متوسط و اختلال شدید تعادل با استفاده از حساسیت حدالاقل 90 درصد و ویژگی90 درصدویژگییافته ها: عملکردیTUG، BRTدر مقایسه با آزمون تعادلیBBS) داشتند. میزان حساسیت آزمون های تعادل و تحرک عملکردیFR، BRT و STویژگیعملکردی TUGداشت.

در این مطالعه بهترین ابزار در هر دو آستانه ی متوسط یا بالاتر و شدید برای شناسایی افراد سکته مغزی مزمن دارای آسیب تعادلی، آزمون تعادل و تحرک مشاهده شد.

سکته مغزی مزمن، تعادل، حساسیت و <span lang="AR-SA" style="font-family:;" new="" b="" mitra";="" roman";="" "times="" roman";"="">ویژگی

زمینه و هدف: توانایی های درکی حرکتی، زمینه مهارت های حرکتی عملکردی و رشد مفاهیم هستند. لذا با توجه به توانایی های درکی حرکتی ضعیف در کودکان کم توان ذهنی، پرداختن به رفع مشکلات حرکتی این کودکان، گامی موثر در مرتفع سازی مشکلات یادگیری و عملکرد این کودکان در فعالیت های مربوط به مدرسه، خانه و جامعه خواهد بود. هدف ما در این مطالعه، بررسی تاثیر آموزش تمرینات تعادلی همراه با تمرینات حرکات درشت بر روی عملکرد تعادلی و حرکات درشت کودکان کم توان ذهنی است.

روش بررسی: با استفاده از روش نمونه گیری غیر احتمالی ساده، بر اساس نمونه پایش و استفاده از فرمول حجم نمونه، تعداد 10 کودک برای گروه درمان و 10 کودک برای گروه کنترل در نظر گرفته شد. معیار های ورود شامل کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر بدون مشکلات اسکلتی و نرولوژی و روانی واضح، کودکان بین 5/4 تا 5/14 سال و معیار خروج شامل عدم همکاری کودک و غیبت بیش از یک جلسه می باشد. گروه درمان به مدت 10 هفته، هرهفته 3 جلسه 30 دقیقه ای، تحت آموزش تمرینات تعادلی و حرکات درشت قرار گرفتند. گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نداشتند. سپس، تمامی آزمودنی ها مجددا تست شدند. پس از آنالیز های آماری، تاثیرات درمان بر روی عملکرد تعادلی و حرکات درشت مورد بررسی قرار  گرفت.

یافته­ها: نمره تعادل و همچنین حرکات درشت قبل از مداخله بین گروه کنترل و مداخله تفاوت معناداری نداشت (05/0 P&ge; ). در گروه مداخله، نمرات حرکات درشت قبل و بعد از مداخله، معنادار بود (05/0 P&le;) اما نمرات تعادل قبل و بعد از مداخله، تفاوت معنادار نداشت (05/0 P&ge;). در گروه کنترل نمرات تعادل و حرکات درشت قبل و بعد از مداخله، تفاوت معناداری نداشت (05/0P&ge;).

نتیجه­گیری: کمبود تجربیات در زمینه مهارت های حرکتی در کودکان کم توان ذهنی باعث ایجاد ضعف در مهارت های حرکتی این کودکان می گردد. لذا با استناد به نتایج حاصله از این پژوهش، می توان با برنامه ریزی و آموزش هدفمند و بهره گیری از مداخلات توانبخشی و کاردرمانی موثر، شرایط را برای کسب تجربه حرکتی فراهم آورد.

 کلید واژه­ها: تمرینات تعادلی، تمرینات حرکات درشت، کم توان ذهنی

زمینه و هدف:  خستگی یکی از عوامل  بر هم زننده­ی کنترل پاسچر  است که منجر به آسیب­های ورزشی می­گردد. شیوع آسیب­های رباط در زنان بیش از مردان می باشد. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی  اثر جنسیت و خستگی فانکشنال بر روی کنترل پویای پاسچر بود .

روش بررسی: سی و دو  فرد غیر ورزشکار و سالم (16 زن و 16 مرد) در دامنه سنی 18  تا 35 سال  در این مطالعه شرکت نمودند. آزمون تعادلی ستاره در دو جهت خلفی داخلی و خلفی خارجی قبل و بعد از خستگی عملکردی اجرا ­گردید.

یافته­ها: نتایج نشان داد اثر اصلی خستگی بر روی میزان مسافت دستیابی معنی دار است (01/0P< 62/37 = F) و  پس از خستگی هر دو جنس کاهش معنی­داری در میزان مسافت دست یابی در هر دو جهت خلفی داخلی  و خلفی خارجی نشان دادند.  اثر متقابل گروه و خستگی) 05/0P>  045/0= F) معنی دار نبود. اثر متقابل جهت آزمون ستاره و خستگی نیز معنی­دار )05/0 P>  169/1= F) نبود.

نتیجه: خستگی در هر دو جنس سبب کاهش تعادل پویا گردید. اما میزان کاهش بین دوگروه تفاوت معنی داری نداشت. بنابراین به نظر می رسد عوامل دیگری غیر از اثر خستگی بر کنترل پاسچر پویا سبب تفاوت بین زنان و مردان در خطر آسیب می­گردد.

کلید واژه­ها: خستگی عملکردی، تعادل، جنسیت

زمینه و هدف: تعادل در حین ایستادن از طریق یک پردازش ترکیبی حاصل می شود، که در آن سیستم های عصبی-عضلانی و عضلانی-اسکلتی مختلفی درگیر هستند. آمپوته های زیر زانو استراتژی مچ را از دست می دهند و باید از مکانیزم های دیگر جهت بهبود تعادل ایستا بهره گیرند. در منابع شواهد کافی در رابطه با وضعیت تعادل ایستا در افراد با آمپوتیشن اندام تحتانی وجود ندارد. به علاوه تاثیر نوع پنجه پروتز بر تعادل در حین ایستادن آرام نیز به خوبی مشخص نیست. بنابراین هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر نوع پنجه پروتز بر تعادل افراد مبتلا به قطع عضو زیر زانو در مقایسه با جمعیت افراد سالم می باشد.

روش بررسی: سه گروه از افراد شامل گروه افراد سالم (20 نفر)، گروه افراد با پنجه ساچ (10 نفر) و گروه افراد با پنجه تک محوره (10 نفر) در این مطالعه شرکت کردند. تعادل افراد از طریق صفحه نیروی کیستلر اندازه گیری شد. از افراد خواسته شد روی صفحه نیرو به مدت یک دقیقه بایستند، در حالی که دست ها در کنار بدن به حالت آویزان، پاها به اندازه ی عرض لگن باز و سر به سمت جلو قرار داشت. تعادل افراد از طریق پارامترهایی مثل دامنه تغییرات مرکز فشار، طول مسیر مرکز فشار و سرعت مرکز فشار  در صفحات داخلی-خارجی و قدامی-خلفی محاسبه شد. جهت مقایسه تفاوت مشاهده شده بین سه گروه از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون Post Hoc استفاده شد.

یافته ها: در رابطه با متغییرهای طول مسیر مرکز فشار و سرعت مرکز فشار در صفحات داخلی-خارجی و قدامی-خلفی تفاوت مشاهده شده بین سه گروه  از نظر آماری معنادار بود (05/0P <). در رابطه با کلیه پارامترهای اندازه گیری شده، هیچ تفاوت معناداری بین گروه با پنجه تک محوره و گروه افراد سالم مشاهده نگردید (05/0P >).

نتیجه گیری: تعادل افراد دچار قطع عضو زیر زانو به دلیل الایمنت قطعات پروتز و همچنین توانایی افراد برای استفاده از مکانیزم های دیگر جهت بهبود و افزایش استابیلیتی در استفاده از پنجه تک محوره در همه پارامترهای مورد اندازه گیری همانند تعادل افراد سالم بود، این در حالی است که افراد با پنجه ساچ تعادلی به مراتب بهتر از افراد سالم را در رابطه با پارامترهای طول مسیر مرکز فشار و سرعت مرکز فشار در صفحات داخلی-خارجی و قدامی-خلفی تجربه می کنند. نوع پنجه پروتز بر تعادل ایستا اثر گذار است؛ تعادل با پنجه ساچ بهتر از تعادل با پنجه تک محوره است. توصیه می شود پنجه ساچ برای آمپوته های مسن و افراد در معرض خطر زمین خوردن استفاده شود.

کلید واژه ها: تعادل،قطع عضو زیر زانو،ساچ، پنجه تک محوره، صفحه نیرو

حرکتی بر تعادل و زمان واکنش کودکان اختلال هماهنگی رشد حرکتی Developmental Coordination Disorder: DCD. ) عبارتی است که انجمن روان‌پزشکی آمریکا برای توصیف کودکانی که در اجرای برخی از مهارت‌های حرکتی با مشکل مواجه بوده و از شایستگی حرکتی لازم جهت مقابله با نیازهای حرکتی زندگی روزمره خود رنج می‌برند پیشنهاد کرده است. حرکتی عبارت است از تحریکات حسی کنترل شده به صورت فعالیت­های خودفرمان و معنی­دار که بر نقش نیازهای بیولوژیک جهت انگیزش رفتار تاکید اساسی داردروش بررسی:از بین کودکان DCDبرای بررسی تفاوت بین گروه­ها و اثر تمرین از آزمون تحلیل واریانس با اندازه­های تکراری با طرح 2×2 وابسته و tیافته­ها:نتیجه­گیری:. هم­چنین کلید واژه­ها:.