|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
10 نتیجه برای آسیب
تکتم مالکی شاه محمود، زهرا سلیمانی، شهره جلائی،
دوره 2، شماره 3 - ( 12-1387 )
چکیده
زمینه و هدف: آسیب ویژهی زبانی یکی از اختلالات زبانی دوران رشد در کودکان است. در زبان فارسی مطالعات بسیار اندکی بر روی ویژگیها ی زبانی کودکان مبتلا به این اختلال انجام شده است. هدف از مطالعهی حاضر پاسخ به این سؤال است که آیا بین توانمندیهای زبانی کودکان مبتلا به آسیب ویژهی زبانی با کودکان خردسالتری که بر اساس میانگین طول گفته (Mean Length of Utterance) با آنها تطبیق یافتهاند همسانی وجود دارد یا خیر. روش بررسی: در این مطالعهی مورد- شاهدی، نتایج به دست آمده از 6 خرده آزمون اصلی آزمون رشد زبان و آنالیز نمونهی گفتاری 12 کودک مبتلا به آسیب ویژهی زبانی با 12 کودک طبیعی که بر اساس میانگین طول گفته با آن ها تطبیق یافته بودند، مورد مقایسه قرار گرفتند. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد در میانگین درصد استفاده از انواع مختلف واژهها و تک واژها در گفتار، بین گروه مبتلا به آسیب ویژه ی زبانی و گروه کنترل تفاوت معنیداری دیده نمیشود. علیرغم همسان سازی بر اساس میانگین طول گفته، میانگین امتیاز بهرههای زبان گفتاری، سازماندهی و معناشناسی و نیز میانگین نمرات استاندارد خرده آزمونهای تقلید، واژگان ربطی و واژگان شفاهی در گروه مبتلا به SLI به طور معناداری پایینتر از گروه کنترل همتای زبانی آ نهاست. نتیجه گیری: کودکان مبتلا به آسیب ویژهی زبانی در برخی مهارتهای زبانی از کودکان همتای MLU خود هم عقبترند. دادههای این پژوهش از این فرضیه که کودکان دارای MLU-m یکسان عملکردهای زبانی مشایه دارند حمایت نمیکنند. لازم است درمانگران در برنامهریزیهای درمانی به نقاط ضعف این کودکان نسبت به کودکان طبیعی دارای سطح زبانی مشابه توجه کنند.
هادی راحمی، سید کمال الدین مصطفوی، فاطمه اسفندیارپور، محمد پرنیان پور، ابوالفضل شیرازی عدل،
دوره 5، شماره 3 - ( 9-1390 )
چکیده
زمینه و هدف: مفصل زانو به دلیل حرکات و بارهای زیادی که در طی انواع فعالیت های روزمره، شغلی و ورزشی بر آن تحمیل می‌شود، در معرض خطر بالای صدمات و دژنراسیون است. استئوآرتریت و آسیب های لیگامانی اغلب سبب بروز درد و کاهش سطح فعالیت های فرد می‌گردد که این امر خود هزینه‌های انسانی واقتصادی هنگفتی را بر جوامع تحمیل می‌کند. از این رو برای سال های متمادی مطالعه بیومکانیک مفصل زانو همواره مورد توجه محققین زیادی بوده است. هدف اصلی این تحقیقات شناخت بهتر عملکرد مفصل زانوی سالم و آسیب‌دیده است. بطوریکه عمده روش های پیشگیری از آسیب و درمان بر اساس همین تحقیقات بنا شده است. روش بررسی: بدلیل مشکلات، محدودیت های عملی و اخلاقی همچنین هزینه هنگفت انجام مطالعات تجربی بر روی زانوی زنده و جسد استفاده از مدلسازی ریاضی به روش المان محدود ابزار کارا، قوی و مکملی برای بررسی بیومکانیک مفصل زانو است. یافته ها: مزیت روش المان محدود در بررسی بیومکانیک مفصل مقاوم بودن آن برای تلفیق نمودن هندسه سه بعدی مفصل زانو، قیود پیچیده و شرایط بارگذاری، همچنین موادی با ویژگیهای غیر خطی و ناهمگن است. نتیجه گیری: در این مقاله با مرور مطالعات مهمی که با روش المان محدود به بررسی بیومکانیک زانو پرداخته‌اند و بحث پیرامون عمده نتایج آنها به ترسیم چشم‌انداز آتی در بررسی بیومکانیک مفصل زانو مبادرت شده است.
مالک امینی، آریان شمیلی، رسول یاراحمدی، حسن جعفری،
دوره 6، شماره 1 - ( 7-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: آسیبهای ناشی از کار(Work Related Injury: WRI)میتواند باعث مشکلاتی نظیر تغییر یا از دست دادن شغل،خستگی و فرسودگی شغلی گردد. شیوع این آسیبها در درمانگران آمریکا از سال 2004 تا 2006 از 2/10% به 5/13% افزایش یافته است. با عضویت حداقل3700 فیزیوتراپیست و900 کاردرمانگر در نظام پزشکی ایران و با توجه به گسترش حیطههای شغلی کاردرمانی و فیزیوتراپی در کشورمان و روند رو به رشد پذیرش دانشجو در این رشتهها و نیز تحقیقات اندک در زمینه آسیبهای ناشی از کار در درمانگران، ممکن است چالشی تحقیقاتی برای پژوهشگران پیش رو باشد. هدف کلی از این مرور نظاممند، بررسی جامع شیوع مشکلات ناشی از کار،عوامل زمینه ساز و دلایل این آسیبها ومشکلات در درمانگران و در نهایت پیشبینی مشکلات در جمعیتهای کاردرمانی و فیزیوتراپی ایران است. روش بررسی: با اجرای مراحل 5 گانه مرور سیستماتیک مبتنی بر شواهد و با توجه به معیارهای ورود بدست آمده ازچند مقاله مرتبط، جستجوی مقالات از طریق پایگاههای اینترنتی،کتب مرجع ومرور پیشنهادی مقالات(Citation review) انجام شد و در ابتدا 50 مقاله بدست آمد. در نهایت این مرور 25 مطالعه تحقیقی در 2 دههگذشته در نقاط مختلف جهان را در برمیگیرد(2010 -1990). نتیجه گیری: مشخص شد که مشکلات عضلانی از رایجترین انواع آسیبهای ناشی از کار است. این آسیبها در اکثر مراکز درمانی و بیشتر در بخش عمومی،ارتوپدی وبخش حاد دیده شد. آسیب ناحیه کمر مشهودتر بود. سن زیر30 سال، تجربه کم و کار سنگین از عوامل خطرساز بودند. نحوهی دستگذاری(Handling) غلط درمانگران رایجترین علت آسیبها معرفی شد. درکنار آسیب های عضلانی اسکلتی مذکور، مسائل روانی-اجتماعی شایع در این مطالعه افسردگی، عصبانیت و زدگی از کار عنوان شد. در خاتمه تلاش شد تا با درنظر گرفتن فرهنگ، مختصات و ویژگیهای شغلی درمانگران در ایران و بسط و مقایسه اطلاعات بدست آمده، ابعاد مختلف مشکلات ناشی از کار در درمانگران ایران پیشبینی شود.
محمدعلی سنجری، نرگس مفتاحی، سعیده سیدمحسنی، مریم فیاضی، ارمغان محمودیان، قربان تقی زاده، سهیل سوهانی، محمد کمالی،
دوره 6، شماره 3 - ( 9-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به شیوع بالای آسیبهای دست، نیاز به ارائهی روشی کمّی که بتواند در عین سهولت انجام، با دقت و عینیت روند بهبود درمان را ارزیابی نماید و معیاری از میزان بهبودی بیمار در طول دورهی درمانی به دست دهد ضروری به نظر میرسد. به عنوان اولین قدم در اثبات کارایی روش مد نظر، در این تحقیق تکرارپذیری بین جلسهای معیارهای کمّی بررسی شده است. روش بررسی: اندازه گیری مهارتهای ترسیمی دست در 15 نفر به وسیله ترسیم شکل دایره با دو سرعت ترجیحی و حداکثر و شکل مارپیچ صرفا با سرعت ترجیحی با دو بار تکرار از هر آزمودنی بررسی شد. ثبت دیجیتال ترسیمات توسط Tablet PC به همراه نرم افزار خاص با متوسط نرخ نمونه برداری 120 هرتز انجام گرفت. یافتهها: متغیرهای کمّی محاسبه شده برای ترسیم دایره و مارپیچ با سرعت ترجیحی تکرار پذیر بودند (85/0 < ICC < 55/0)، لذا میتوان از آنها در کمّی کردن ترسیمات استفاده کرد. نتایج مربوط به رسم دایره با سرعت حداکثر، تکرار پذیر نبودند (5/0ICC < ). نتیجهگیری: تحلیل تکرارپذیری نشان داد که معیارهای مربوط به رسم دایره با سرعت حداکثر تکرارپذیر نیستند و نمی توان از آنها برای تعقیب پیشرفت حرکات ترسیمی استفاده کرد. این امر ممکن است به این دلیل باشد که افراد طی گذشت زمان آزمون، تغییرات زیادی را در مقدار سرعت ترسیم خود بروز میدهند. از سویی، پارامترهای رسم مارپیچ و دایره با سرعت ترجیحی، از تکرار پذیری بهتری برخوردار هستند و در تحقیقات میتوان از آنها برای کمّی سازی ترسیمات استفاده نمود.
مهرداد سعیدی بروجنی، قربان تقی زاده، مهدی عبدالوهاب، لاله لاجوردی، مهدی رمضانی،
دوره 9، شماره 4 - ( 8-1394 )
چکیده
زمینه و هدف: یکی از علل اصلی کمردرد غیراختصاصی مزمن، وضعیت نامناسب کاری، تکرار زیاد یک فعالیت و یا سنگینی کار می باشد. داشتن ابزار ارزیابی مناسب، دقیق، ارزان و ساده جهت سنجش شدت قرار گرفتن در معرض فعالیت های آسیب رسان کاری، جهت شناسایی افراد در معرض و بکار گرفتن درمان مناسب ضروری است. هدف از مطالعه حاضر مقایسه مقیاس تک آیتمی Borg با مقیاس Job Related Physical Demands: JRPD برای شناسایی افراد در معرض فعالیت های آسیب رسان کاری در نیروهای نظامی مبتلا به کمردرد غیراختصاصی مزمن بود.
روش بررسی: در این مطالعه پیمایش مقطعی، 92 فرد مبتلا به کمردرد غیر اختصاصی مزمن با میانگین سنی (انحراف معیار) (55/8 ±) 16/29 سال و 93 فرد سالم با میانگین سنی (انحراف معیار) (17/9 ±) 80/26 سال و همسان شده از نظر مدت زمان کار، سن و نوع خدمت با افراد مبتلا به کمردرد غیراختصاصی بصورت غیراحتمالی ساده انتخاب شدند. از مقیاس تک آیتمی Borg و مقیاس JRPD برای سنجش شدت قرار داشتن در معرض فعالیت های آسیب رسان کاری استفاده شد.
یافته ها: با در نظر گرفتن مقیاس JRPDبعنوان مقیاس معیار، در آستانهی متوسط و بالاتر میزان قرار داشتن در معرض فعالیتهای آسیب رسان کاری، برای مقیاس تک آیتمی Borg میزان حساسیت 82% و میزان اختصاصیت 28% بدست آمد در صورتی که در آستانهی شدید برای این مقیاس میزان حساسیت و اختصاصیت به ترتیب 25% و 85% بود. همچنین نتایج نشان داد که هر دو مقیاس تک آیتمی Borg و مقیاس JRPD بصورت معناداری (001/0P <) توانایی دسته بندی کردن افراد مبتلا به کمردرد غیراختصاصی مزمن در معرض و یا عدم معرض فعالیت های آسیب رسان کاری را دارند.
نتیجه گیری: مقیاس تک آیتمی Borg دارای حساسیت بالا و اختصاصیت پایین در آستانه ی متوسط و بالاتر و دارای اختصاصیت بالا و حساسیت پایین در آستانهی شدید برای شناسایی افراد در معرض فعالیت های آسیب رسان کاری در نیروهای نظامی مبتلا به کمردرد غیراختصاصی می باشد.
کلید واژه ها: فعالیتهای آسیب رسان کاری، کمردرد غیراختصاصی مزمن، مقیاس تک آیتمی Borg، مقیاس JRPD
ریحانه محمدی، طلیعه ظریفیان، بهروز محمودی بختیاری،
دوره 9، شماره 4 - ( 8-1394 )
چکیده
زمینه و هدف:کودکان آسیب دیده شنوایی برای یادگیری مهارتهای ارتباطی و زبانی با مشکلات متعددی روبرو هستند. در این مطالعه به مقایسه ویژگی های صرفی زبان بیانی کودکان آسیب دیده شنوایی و شنوا در گفتار توصیفی وگفتارمکالمه ای پرداخته شده است.
روش بررسی: پژوهش مقطعی، تحلیلی حاضر بر روی 16 کودک طبیعی و 9 کودک آسیب دیده شنوایی 48 تا 72 ماهه فارسی زبان انجام شد. روش نمونه گیری در دسترس بود. در آغاز با لحاظ نمودن معیارهای ورود و خروج نمونه گیری زبانی مربوط به بازگویی داستان و گفتارمکالمه ای گردآوری شد و در نهایت داده های به دست آمده با استفاده از آزمونهای آماریتی مستقل و یومن ویتنی مورد تحلیل آماری قرار گرفت.
یافته ها: در بازگویی داستان در به کارگیری حروف ربط، کل تکواژهای دستوری آزاد، واژه بست، تکواژصفرتفاوت معناداری بین کودکان آسیب دیده شنوایی و شنوا وجود داشت (05/0P˂). در گفتارمکالمه ای بین متغیرهای حرف ربط، حرف اضافه، کل تکواژهای دستوری آزاد، وندهای تصریفی، واژه بست، تکواژصفر، کل تکواژهای دستوری وابسته و تکواژهای قاموسی تفاوت معنادار بین دو گروه مشاهده شد (05/0P˂).
نتیجه گیری:کودکان آسیب دیده شنوایی علاوه بر اینکه تعداد تکواژ های کمتری نسبت به کودکان شنوا استفاده می کنند نوع خطاهای آنها نیز با کودکان شنوا متفاوت است در بازگویی داستان کودکان کم شنوا تکوا&zwjژهای قاموسی را حذف می کنند در حالی که کودکان شنوا یک تکواژ قاموسی را به جای تکواژ دیگر به کار می برند. اما در گفتار مکالمه ای خطای غالب هر دو گروه حذف نادرست تکواژهای قاموسی است.
کلید واژه ها: آسیب دیده شنوایی، خطاهای ساختواژی،گفتارمکالمه ای ، بازگویی داستان
صبا سیدین، آذر مهری، مهدی دستجردی کاظمی، شهره جلائی،
دوره 9، شماره 5 - ( 10-1394 )
چکیده
زمینه و هدف: آزمون درک هم معنایی در کلمات عینی و انتزاعی (Concrete and Abstract Word Synonym Test)، آزمونی است که به ارزیابی سیستم معنایی در بیماران دارای اختلالات اکتسابی زبان بویژه آسیب معنایی می پردازد. هدف از این پژوهش، ساخت آزمونی روا و پایا در زبان فارسی به منظور ارزیابی درک کلمات عینی و انتزاعی برای بررسی انواع مختلف آفازی می باشد.
روش بررسی: نوع مطالعه ساخت آزمون است که به صورت مقطعی اجرا شده است. برای ساخت آزمون درک هم معنایی در کلمات عینی و انتزاعی، ابتدا مجموعه ای از واژگان براساس بسامد، انتخاب شد. این واژگان در طی سه مرحله، برای نظرسنجی به 15نفر صاحب نظر شامل 10 نفر آسیب شناس گفتار و زبان و 5 نفر زبانشناس داده شد تا با مقیاس 100-0 واژگان را نمره گذاری کنند. در هر قسمت، واژگانی که نمره میانگین بالای 90 را از صاحب نظران گرفته بودند، انتخاب شدند. پس از تعیین روایی صوری و محتوایی، آزمون برروی آزمودنی ها اجرا شد. آزمودنی ها شامل 20 بیمار آفازی راست برتر (12 نفر مرد و 8 نفر زن ) و 50 فرد سالم (28 نفر مرد و 22 نفر زن) 65-20 سال بودند. پس از 7-5 روز، جهت تعیین پایایی آزمون، بار دیگر آزمون بر روی آزمودنی ها اجرا شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که آزمون دارای روایی بالای 90% است. میانگین نمره آلفای کرونباخ محاسبه شده جهت بررسی ضریب پایایی درونی آزمون، برابر با 500/0 شد. در بررسی پایایی آزمون- باز آزمون، اختلاف میانگین نمرات آزمون در دو مرحله اجرا، معنادار بوده است(038/0 P=). ضریب همبستگی پیرسون بین میانگین نمرات بیماران طی دو مرحله اجرا، برابر با 857/0 شد و دامنه ICC برابر با 923/0-857/0 بوده که از لحاظ آماری معنادار بود (001/0 >P). نقطه برش آزمون درک هم معنایی در کلمات عینی و انتزاعی نیز برابر با 46 شد. میانگین نمرات آزمون درک هم معنایی در کلمات عینی و انتزاعی در بین بیماران و افراد سالم و همچنین در بین بیماران با آسیب تمپورال چپ و غیرتمپورال چپ نفاوت معناداری داشتند (001/0>P).
بحث: آزمون درک هم معنایی در کلمات عینی و انتزاعی، ابزاری مناسب برای ارزیابی سیستم معنایی در بیماران آفازی بوده و می تواند نشان دهنده آسیب معنایی در این بیماران باشد.
کلید واژه ها: آزمون درک هم معنایی، کلمات عینی و انتزاعی، روایی، پایایی، آفازی، آسیب معنایی
حوریه احدی،
دوره 9، شماره 5 - ( 10-1394 )
چکیده
زمینه و هدف: این پژوهش برای بررسی مهارت تعریف واژه بین کودکان تکزبانه و دوزبانهء دارای آسیب ویژه زبانی (specific language impairment: SLI) طراحی شده است. با این مقایسه میتوان تأثیر دوزبانگی در آسیب ویژهء زبانی و فرضیه ظرفیت محدود پردازش (LPC: Limited Processing Capacity) را مورد بررسی قرار داد.
روش بررسی: در این پژوهش 6 کودک 7 تا 8 ساله، دوزبانهء ( فارسی-آذری) و 6 کودک تکزبانه (فارسیزبان) دارای آسیب ویژهء زبانی از لحاظ مهارت تعریف واژه بررسی شدند. داشتن تأخیر زبانی (بیش از یک سال)، نداشتن مشکلات شنوایی، بینایی و هوشی از معیارهای ورود به پژوهش بودند. برای تشخیص آسیب از آزمون رشد زبانی، آزمون آسیب ویژه زبانی و برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون منویتنی و ویلکاکسون استفاده گردید.
یافتهها: نتایج آزمون نشان داد بین کودکان تکزبانه و دوزبانهء مبتلا در جنبهء ساختاری و محتوایی تفاوت معناداری وجود ندارد (394/0= p). در جنبهء ساختاری مهارت تعریف واژه بین زبان فارسی و آذری کودکان مبتلای دوزبانه تفاوت معنادار وجود دارد (02/0= p) اما در جنبهء محتوایی تفاوت معناداری وجود ندارد (17/0= p) .
نتیجهگیری: عدم وجود تفاوت معنادار در جنبهء ساختاری و محتوایی تعریف واژه بین کودکان تکزبانه و دوزبانهء میتواند دلیلی بر رد نظریه ظرفیت پردازش محدود (Limited Processing Capacity: LPC) باشد.
کلید واژهها : آسیب ویژهء زبانی، دوزبانه، تکزبانه، مهارت تعریف واژه
مجتبی عشرستاقی، الهام شیرزاد، حیدر صادقی،
دوره 9، شماره 7 - ( 12-1394 )
چکیده
سفتی پا به عنوان یک متغیر مرتبط با عملکرد ورزشی و خطر وقوع آسیب شناخته شده است. هدف از انجام این تحقیق، مقایسه‌ی سفتی پا در اجرای آزمون هاپینگ، بین زنان و مردان ورزشکار بود.
13 زن و 12 مرد جوان از بهترین ورزشکاران راکتی کشور در این تحقیق شرکت کردند و آزمون هاپینگ جفت پا با فرکانس 2/2 هرتز را اجرا نمودند. سفتی پای آزمودنی‌ها محاسبه شد و با تقسیم بر وزن آنها به صورت نرمال‌شده با وزن نیز به دست آمد. برای مقایسه‌ی میانگین متغیرهای تحقیق بین دو گروه زنان و مردان، آزمون تی مستقل مورد استفاده قرار گرفت.
سفتی پای زنان به طور معناداری کمتر از مردان بود (001/0 = P).
کمتر بودن سفتی پای زنان ورزشکار در مقایسه با مردان، میتواند یکی از عوامل ضعیف‌تر بودن اجراهای سرعتی زنان ورزشکار در حرکات افقیکلیدواژه‌ها: <span lang="FA" style="font-family:;" new="" b="" fa;="" mitra";="" roman";="" "times="" roman";"="">سفتی پا، زنان و مردان ورزشکار، عملکرد ورزشی، خطر آسیب
احسان حسین زاده، علی شیخانی، افسانه صفر چراتی،
دوره 9، شماره 7 - ( 12-1394 )
چکیده
زمینه و هدف: آسیب دیدگی مفصل زانو از مهمترین آسیبهای رایج در زندگی روزمره افراد و ورزشهای پرتحرک میباشد. از شایعترین آسیبها در مفصل زانو میتوان آسیبهای منیسک، رباط صلیبی و پارگی این اعضا را عنوان نمود. تشخیصهای پارگی منیسک عموما به صورت بالینی و با استفاده از تصاویر رزونانس مغناطیسی (Magnetic Resonance Imaging: MRI) میباشد. هدف ما در این مقاله استفاده از ثبت و ضبط سیگنالهای ویبراسیون زانو (Vibroarthrography: VAG) برای تشخیص پارگی منیسک می باشد.
مواد و روشها: در این تحقیق بر روی20 شخص سالم و20 شخص بیمار که پارگی منیسک آنها مورد تایید پزشک و تصاویر عکسبرداری بوده است آزمایش انجام داده و درمدت 15 ثانیه 3 بار از پای مصدوم و سالم، با دستگاه الکترواستتوسکوپ سیگنال ثبت کرده ایم. از هر بیمار تاییدیه رضایت و سلامت آزمایش دریافت شد و برای ثبت سیگنال ها محل قرار گیری پروب روی زانو اصلاح شد.
یافتهها: پس از ثبت سیگنالها، آنها را پردازش کرده و با کاهش نویز آنها با الگوریتم تجزیه مقدار منفرد (Singular Value Decomposition :SVD) ، چهار ویژگی از این سیگنالها در حوزه انرژی و فرکانس که شامل پارامتر انرژی (Energy Parameter: EP)، پارامتر انرژی بسط داده شده (Energy Spread Parameter :ESP)، پارامتر فرکانس (Frequency Parameter: FP) و پارامتر فرکانس بسط داده شده (Frequency Spread Parameter: FSP)) استخراج کردهایم و سپس میانگین و انحراف استاندارد هر ویژگی را در نظر گرفته و مجموعا هشت ویژگی را تجزیه و تحلیل نمودهایم. آنالیزهای آماری نشان دادهاند که ویژگیها دارای 05/0 بودهاند. در این تحقیق ما از سه روش برای طبقهبندی دادهها استفاده کردیم. روش پرسپترون چند لایه، ماشین بردار پشتیبان و K نزدیکترین همسایه که به ترتیب دارای (1670/0 82/0) و (0958/0 84/0) و (0895/0 943/0) درصد صحت و انحراف استاندارد بودهاند. روش k نزدیکترین همسایه دارای بیشترین درصد صحت بوده است.
نتیجه گیری: روش پردازش سیگنال های ویبراسیون زانو روشی مناسب و غیرتهاجمی برای تشخیص پارگی منیسک زانو می باشد که میتواند باعث صرفهجویی در زمان و همچنین کاهش هزینه باشد.
کلید واژه ها: آسیب شناسی مفصلی، پارگی منیسک، سیگنالهای VAG، تجزیه مقدار منفرد(SVDتوزیع زمان- فرکانس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
