زمینه و هدف: بسیاری از بیماران مبتلا به کمردرد مزمن با درمانهای رایج و مرسوم فیزیوتراپی، بهبودی کامل را بدست نمی­آورند. این مسئله نشاندهنده این است که شاید هنوز مواردی در افراد مبتلا به کمردرد وجود داشته باشد که بخوبی به آنها پرداخته نشده است . باتوجه به وجود شواهدی مبنی بر وجود اختلال در الگوی تنفس این بیماران، هدف این تحقیق بررسی مقایسه ای برخی پارامترهای مهم الگوی تنفس در بین افراد سالم و بیماران مبتلا به کمردرد غیراختصاصی مزمن می باشد.

روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی 16 فرد مبتلا به کمردرد غیراختصاصی مزمن و 16 فرد سالم که در ویژگیهای دموگرافیک با هم همسان ( Match ) شده بودند، شرکت داشتند. شاخصهای حجمی، زمانی، بیوشیمی و نرخ تنفس با استفاده از دستگاه K4b2 از تمامی افراد در وضعیت استراحت جمع آوری گردید.

یافته­ها: شاخصهای نرخ تنفس، زمان دم، زمان بازدم و زمان کل چرخه تنفس در بین دو گروه تفاوت معناداری را نشان دادند ( 05/0 > P ) در حالی که شاخصهای حجمی و بیوشیمی تنفس و شاخص نسبت زمان دم به زمان کل چرخه تنفس تفاوت معناداری را در بین دو گروه نشان نداد. (5/0 > P )

نتیجه­گیری: وجود اختلال در برخی شاخصهای الگوی تنفسی در بیماران کمردرد مؤید این مسئله می­باشد که بررسی عملکرد سیستم تنفس افراد مبتلا به کمردرد غیراختصاصی مزمن می تواند در روند تشخیص و درمان آنها موثر باشد.

کلید واژه­ها: کمردرد غیراختصاصی مزمن، اختلال الگوی تنفس، بیوشیمی تنفس

زمینه و هدف: افراد مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس (ام اس) در طول دوره بیماری خود از اختلالات تنفسی رنج می برند.برای بیان ناتوانی در افراد مبتلا، بیشتر بر روی تحرک آنها تاکید می شود و به جنبه های فیزیولوژیک نظیر تنفس کمتر پرداخته شده است.اهداف این مطالعه بررسی مقایسه ای برخی شاخص های مهم الگوی تنفس در بین افراد سالم و افراد مبتلا به ام اس و هم چنین بررسی رابطه بین مدت زمان بیماری و مقیاس شدت ناتوانی با شاخص های ریوی بود.

روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی32 فرد مبتلا به ام اس با 32 فردسالم که در ویژگیهای دموگرافیک با هم همسان(match) شده بودند، شرکت داشتند. شاخص هایتنفسی مورد بررسی شامل فشار دی اکسید کربن بازدمی، درصد اشباع اکسیژن خون و نرخ تنفس با استفاده از دستگاه کپنوگراف می باشد. تحلیل داده ها با آزمون t مستقل و ارتباط سنجی بین مدت بیماری و شدت ناتوانی با شاخصهای ریوی با پیرسون صورت گرفت.

یافته­ها: شاخص فشار دی اکسید کربن بازدمیدر بین دو گروه تفاوت معنی­داری داشت و این شاخص در افراد مبتلا کمتر بود، در حالیکه درصد اشباع اکسیژن خون و نرخ تنفس تفاوت معنی داری نداشت. مدت بیماری ارتباط مثبت معنی داری بادرجات ناتوانی داشت ولی با اختلال الگوی تنفس مرتبط نبود.

نتیجه گیری: وجود اختلال در برخی شاخص­های الگوی تنفس افراد مبتلا ام اس مؤید این مسئله می­باشد که بررسی عملکرد سیستم تنفس افراد مبتلا می تواند در روند زودهنگام تشخیص و درمان مسایل تنفسی آنها  موثر باشد.

کلید واژه­ها: مالتیپل اسکلروزیس، مشکلات تنفسی، پارامترهای بیوشیمیایی تنفس، اختلال الگوی تنفس