[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: تماس با ما :: جستجو ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
بانک‌ها و نمایه‌نامه‌ها::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
نظرسنجی
نظر شما در مورد قالب جدید پایگاه چیست؟
ضعیف
متوسط
خوب
عالی
   
..
Google Scholar Metrics

Citation Indices from GS

AllSince 2019
Citations891303
h-index189
i10-index318
..
:: جستجو در مقالات منتشر شده ::
2 نتیجه برای بازی

حمید دالوند، لیلا دهقان، آوات فیضی، سیدعلی حسینی،
دوره 3، شماره 1 - ( 7-1388 )
چکیده

زمینه و هدف: این مطالعه با هدف بررسی تاثیر رویکرد درمانی لواس خانه مدار در بهبود تعاملات اجتماعی، گفتار و زبان ، بازی و مهارتهای رفتاری، و شدت بیماری کودکان درخود مانده انجام شد.

روش بررسی: در این مطالعه شبه تجربی و مداخله ای از نوع  قبل و بعد 30 کودک در خودمانده  8-6 سال شهر تهران از بین مراجعه کنندگان به کلینیک‌های شرق تهران مطابق معیارهای تحقیق انتخاب شدند. برای ارزیابی تاثیر بکارگیری رویکرد درمانی لواس خانه مدار در کل و در هریک از ابعاد مهارتی شامل تعاملات اجتماعی، گفتار و زبان، بازی و رفتار قبل و بعد از انجام مداخله درمانی از پرسشنامه غربالگری و مقیاس ارزیابی کودک درخود مانده استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون های آماری t زوج شده، ویلکاکسون و چند متغیره  T2 هتلینگ انجام شد.

یافته ها :بعد از بکارگیری مداخله، نمرات مقیاسPDDAS کاهش معنی داری یافت (001/0>p). پیشرفت معنی داری در بهبود مهارت های تعاملات اجتماعی(001/0 > p)، گفتار و زبان (001/0 = p)، بازی (001/0 > p ) و رفتاری (002/0 = p) بعد از انجام مداخله درمانی دیده شد. این رویکرد باعث کاهش معنی دار شدت بیماری در کودکان در خود مانده نشد (05/0

نتیجه گیری :رویکرد درمانی لواس بعنوان یک روش درمانی خانه مدار، باعث بهبود مهارتهای تعاملات اجتماعی، گفتار و زبان، بازی و رفتاری در کودکان درخودمانده می گردد.


مهدی علیزاده زارعی، سمانه کرمعلی اسماعیلی،
دوره 9، شماره 1 - ( 1-1394 )
چکیده

زمینه و هدف: کودکان با اختلالات طیف اُتیسم برخی مشکلات در زمینه­ ی مهارت­های ارتباطی- اجتماعی و بازی داشته، الگوهای رفتاری کلیشه­ای و علائق محدود دارند که در زندگی روزمره­ی آنها معضلاتی را ایجاد می­کنند. تکنیک فلورتایم Floor time) ) مداخله­ای بر مبنای بازی است که باعث تقویت مهارت های هیجانی، ارتباطی، تجسمی و بازی می­شود. هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر روش فلورتایم بر کودکان با اختلالات طیف اُتیسم در زمینه های نامبرده بوده است.

روش بررسی: در این مطالعه­ی شبه تجربی، 20 کودک با اختلالات طیف اُتیسم، در محدوده­ی سنی 4- 5/2 سال به صورت غیر احتمالی و در دسترس انتخاب شدند. 10 نمونه به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شده و 10 نمونه در گروه آزمون مداخله­ی فلورتایم دریافت کردند. دو گروه به فاصله­ی شش ماه از طریق مقیاس ارزیابی هیجانی کارکردی (Functional Emotional Assessment Scale: FEAS) از نظر کارکردهای هیجانی پیش آزمون و پس آزمون شدند و نتایج با استفاده از آزمون­های آماری t مستقل و t زوج تحلیل شد.

یافته­ها: بررسی نمرات FEAS در گروه آزمون ، حاکی از اختلاف معنادار دو گروه در کارکردهای هیجانی، بین قبل و بعد از مداخله می­باشد (17./. = P ) در حالیکه اختلاف پیش آزمون و پس آزمون کارکردهای هیجانی در گروه کنترل معنادار نبود. همچنین اختلاف نمرات پیش آزمون و پس آزمون بین گروه­ها در این زمینه تفاوت معنادار با41./. = P را نشان داد.

نتیجه­گیری: یافته­ها حاکی از این است که روش فلورتایم بر بهبود کارکردهای هیجانی نظیر مهارت­های ارتباطی، عاطفی و بازی در کودکان با اختلالات طیف اُتیسم مؤثر بوده است.

کلید واژه­ها: اختلالات طیف اُتیسم، بازی، فلورتایم



صفحه 1 از 1     

فصلنامه توانبخشی نوین Journal of Modern Rehabilitation
Persian site map - English site map - Created in 0.07 seconds with 29 queries by YEKTAWEB 4657