---

زمینه و هدف: نیروهای وارده بر اندامها در شرایط کاری سبک می تواند بتدریج سبب بروز  صدمات ناشی از کار شود. افراد شاغل در مراکز عرضه کالا از جمله صندوق داران این مراکز به علت بالا بودن دفعات حرکات مچ دست، آرنج و شانه در طول مدت کار دچار خستگی و ضایعات عصبی عضلانی در اندام فوقانی می‌شوند. هدف این تحقیق بررسی میزان ارتباط بین عوامل کاری و خصوصیات فردی در احتمال بروز علائم فوق در یک مجموعه محدود از شاغلین در مرکز عرضه کالا است.

روش بررسی:  از مجموع پرسشنامه های مطرح شده که در دانشگاه استنفورد مورد استفاده قرار گرفته بودند، بر اساس جامعه مورد هدف سئوالاتی طرح و کد گذاری شدند و پس از باز خوانی و نظر سنجی پرسشنامه تدوین شده در این تحقیق مورد استفاده قرار گرفت. این پرسشنامه شامل بخشهایی از قبیل ثبت خصوصیات فردی، سوابق بیماری، ارزیابی‌های کلینیکی، ارزیابی‌های طراحی محیط کار و ابزار بود. جامعه هدف، شامل 60 صندوقدار شاغل در مراکز عرضه کالا بود که از پنج منطقه جغرافیایی شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز تهران به صورت تصادفی بر اساس تمایل افراد و اجازه مسئولین مراکز انتخاب شدند و تکمیل پرسشنامه به همراه ارزیابی کلینیکی توسط مجریان بطور حضوری انجام شد.

یافته­ ها:  مهمترین شکایت افراد درد و اختلال در اندامهای فوقانی و دردهای گردن و شانه است. بروز علائم سندروم کانال کارپ در حدود نیمی از افراد دیده شد. افزایش مدت زمان اشتغال افراد در مراکز  احتمال بروز  درد در مچ دست و شانه را به همراه دارد.

نتیجه گیری: حرفه صندوق داری در مراکز فروش یکی از مشاغل استرس زا بر مفاصل محیطی اندام‌ها است به نحوی که سابقه کاری و میزان فعالیت بر افزایش اختلالات عصبی عضلانی اثر مثبت دارد. رعایت الگوی بکارگیری صحیح  ابزار و تجهیزات در این محیط کاری تا مقدار زیادی می تواند سبب کنترل عوارض ناشی از کار گردد.  بیشترین شکایت افراد در این تحقیق علائم و نشانه های درگیری عصب مدیان در مچ دست و دردهای منتشره در گردن، شانه و دست بوده ‌است.  

---

زمینه و هدف: ‌از آنجائی که استفاده از الگوهای متفاوت در انجام حرکات ارادی، عملکرد انسان را تحت تاثیر قرار می‌دهد، هدف از مطالعه حاضر مقایسه عملکردی پارامترهای فضایی- زمانی منتخب شروع راه رفتن ارادی و غیرارادی در مردان فعال 25-20 سال بود.

روش بررسی: در این تحقیق نیمه‌تجربی تعداد 13 مرد فعال جوان با میانگین و انحراف استاندارد سنی 1/3±3/23 سال، قد 13/0±75/1متر، وزن 7±9/68 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 8/1±4/22 کیلوگرم بر مترمربع‌ شروع راه رفتن را در شش کوشش (به صورت ارادی و غیرارادی‌‌) اجرا کردند. از دستگاه آنالیز حرکت برای ثبت حرکت استفاده شد. آزمون آماری کلموگروف- اسمیرنوف برای اطمینان از طبیعی بودن توزیع داده‌ها و t همبسته ‌برای مقایسه ‌مقادیر به‌دست آمده استفاده شد.

یافته‌ها: نتایج نشان دادند اغتشاش منجر به شروع حرکت باعث افزایش مسافت(00/0p=) و سرعت(00/0p=) و کاهش زمان شروع راه رفتن(00/0p=)، زمان نوسان(00/0p=)، زمان استقرار(00/0p=) و زمان حمایت دوطرفه(00/0p=)، افزایش مقدار فلکشن هیپ(00/0p=)، فلکشن زانو(00/0p=) و کاهش دورسی فلکشن مچ پا(00/0p=) می‌شود. ضمن اینکه جابه‌جایی مرکز ثقل در صفحه داخلی- خارجی با کاهش(00/0p=) و در صفحه عمودی با افزایش(01/0p=) همراه بود.

نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که اغتشاش منجر به شروع حرکت می‌تواند تغییرات معنادار در اکثر پارامترهای فضایی- زمانی شروع راه رفتن ایجاد کند. از نتایج و اطلاعات این تحقیق می‌توان به عنوان اطلاعات پایه در زمینه شروع راه رفتن و همچنین در زمینه تشخیص با گروه‌های غیر طبیعی در حوزه بالینی استفاده کرد.

---

زمینه و هدف: کمردرد غیراختصاصی مزمن یکی از مسائل مهم سلامت در نیروهای نظامی بوده و عوامل مختلفی در به وجود آمدن آن گزارش شده است. هدف از مطالعه حاضر تعیین ارتباط بین کمردرد با سطح تحصیلات، Body Mass Index: BMI ، ورزش، وضعیت سیگار کشیدن ، وضعیت شغلی و پاسچرهای بد در نیروهای نظامی مرد می باشد.

 

روش بررسی: در این مطالعه غیرتجربی مورد- شاهدی، 92 نفر (با میانگین سنی 16/29 سال و انحراف معیار 55/8 سال) مبتلا به کمردرد غیر اختصاصی مزمن و 93 نفر (با میانگین سنی 80/26 سال و انحراف معیار 22/9 سال) افراد غیرمبتلا به کمردرد به صورت غیراحتمالی ساده از نیروهای نظامی مرد پادگان ها و مراکز نظامی شهر تهران انتخاب شدند. ابزراهای اندازه گیری در این مطالعه شامل پرسشنامه خودساخته، ترازو و متر نواری بود.

 

یافته ها: بر اساس نتایج رگرسیون لوجستیک دوتایی، عوامل خطر درجه تمرینات (003/0= P )، وضعیت کشیدن سیگا ر (042/0= P )، درجه BMI (034/0= P )، درجات پاسچر بد شامل حرکات بلند کردن اشیا سنگین (00 7 /0= P )، حرکات خم شدن (003/0= P )، حرکات چرخیدن از ناحیه کمر ( 011/0= P )، جابجایی اشیا حجیم (034/0= P )، جابجایی اشیا سنگین (05/0= P ) و کار کردن در وضعیت چمباتمه (005/0= P ) ارتباط معناداری با کمردرد داشتند و وضعیت شغلی (999/0= P )، سطح تحصیلات (056/0= P ) و درجه پاسچر بد شامل حرکاتی شبیه به چلاندن لباس (958/0= P ) ارتباط معناداری با کمردرد نداشتند.

 

نتیجه گیری: داشتن تمرینات منظم و BMI عادی، احتمال ابتلا به کمردرد را در نیروهای نظامی کاهش داده در حالی که سیگار کشیدن و انجام زیاد فعالیت های فیزیکی آسیب رسان در حین کار ( بلند کردن اشیا سنگین، حرکات خم شدن و چرخیدن از ناحیه کمر، جابجایی اشیا حجیم و سنگین و همچنین کار کردن در وضعیت چمباتمه برای مدت طولانی) این احتمال را افزایش می دهد.

 

کلید واژه ها : کمردرد غیراختصاصی مزمن، نیروهای نظامی، عوامل خطر بیومکانیکی، ورزش

---

زمینه و هدف: تحقیقات نشان داده‌اند تنش‌های فشاری و برشی وارد بر غضروف مفصلی و منیسک‌ها بعد از منیسکتومی زانو عامل اساسی در آسیب‌های مخرب مفصلی از جمله استئوآرتریت می‌باشد. هدف اصلی این پژوهش تعیین دیاگرام توزیع تنش منیسک‌های داخلی و خارجی و تعیین سطح مناسب جهت منیسکتومی می‌باشد.

 

روش بررسی: مدل اجزای محدود 3 بعدی بیومکانیکی مفصل زانو به کمک عکس‌های سی‌تی‌اسکن ساخته شد. ساختار استخوانی مفصل سالم در نرم‌افزار Mimics و منیسک‌های داخلی و خارجی در Solidworks طراحی شدند.

 

یافته‌ها: دیاگرام توزیع تنش ماکزیمم در مفصل سالم دو برابر مفصل منیسکتومی‌شده بود. نواحی حداکثر فشار و تمرکز تنش مشخص شد و سطح مناسب منیسکتومی تعیین گشت. ماکزیمم تنش برای مفصل سالم که با نواحی بحرانی‌ تلقی شده ‌ اند، در ناحیه خلفی منیسک داخلی با مقدار ‌ MPa(Mega Pascal) 622/1، و در لبه‌های قدامی منیسک خارجی با مقدار MPa ‌ 159/1 رخ می‌دهد.

 

نتیجه‌گیری: نواحی بحرانی، منطقه مجاز جهت عمل منیسکتومی را برای جراح تعیین می‌کند. با افزایش نیروی وزن یا عمل منیسکتومی دیاگرام توزیع تنش تغییری نمی‌کند بلکه فقط مقدار تنش در همان ناحیه مفصل سالم افزایش می‌یابد.

 

 

---

زمینه و هدف: یک اندام مصنوعی با کارایی خوب در توانایی افراد قطع عضو (برای انجام فعالیت‌ها) نقش مثبتی دارد. بر اساس جستجوی میدانی و همچنین شواهد تجربی پنجه‌های Dynamic-Response  و SACH Solid-Ankle-Cushion Heel:  جزء رایج‌ترین پنجه‌های مصرفی است. در نتیجه هدف از این مقاله مروری، بررسی و مقایسه مطالعات بیومکانیکی موجود مربوط به دویدن با پنجه SACH و Dynamic-Response  با توجه به پارامترهای اصلی تجزیه و تحلیل دویدن است.

روش بررسی: جستجوی اینترنتی در پایگاه‌های اطلاعاتی Ovid، Pubmed و ScienceDirect بدون محدودیت زمانی انجام شد. عنوان و خلاصه مقالات بر اساس ملاک‌های انتخابی بررسی شدند. کیفیت مقالات با ابزار Downs and Black ارزیابی شد. کلید واژه‌های Amputee، Dynamic-Response ، energy-storing، SACH ، و Running برای جستجو انتخاب گردید.

یافته‌ها: بر طبق کلمات کلیدی جستجو شده 722 مقاله یافت و 4 مقاله با توجه به ملاک‌های انتخابی، برگزیده شد. تعداد مطالعات یافت شده برای تشخیص برتری بیومکانیکی میان پنجه SACH و پنجه Dynamic-Response کافی نیست.

نتیجه‌گیری: برتری بیومکانیکی میان پنجه SACH و پنجه Dynamic-Response هنگام دویدن واضح نیست. به علاوه متغیرهای وابسته متفاوت میان مطالعات، نتیجه‌گیری جامع را سخت‌تر کرده است. بنابراین  مطالعات بیش‌تر با شرایط آزمودنی‌های مشابه، ابزارهای اندازه‌گیری مشابه و متغیرهای وابسته مشابه توصیه می‌شود.

کلید واژه: قطع عضو ترانس‌تیبیال، پنجه SACH، پنجه Dynamic-Response، بیومکانیک، دویدن