|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
2 نتیجه برای تعادل ایستا
پگاه رحمانی، حسین شاهرخی، حسن دانشمندی،
دوره 8، شماره 4 - ( 7-1393 )
چکیده
زمینه و هدف: هدف از تحقیق حاضر بررسی ناهنجاریهای ستون فقرات (کایفوز، لوردوز، اسکولیوز پشتی و کمری) و تعادل ایستا و پویا در عقبماندگان ذهنی با و بدون سندرم داون و همچنین ارتباط بین آنها در افراد سندرم داون بود. روش بررسی: در این مطالعه 30 دانشآموز عقبمانده ذهنی با سندرم داون (میانگین سن 77/1 ± 96/13 سال) و 30 دانشآموز عقبمانده ذهنی بدون سندرم داون (میانگین سن 96/1 ± 30/14 سال) شرکت داشتند که به صورت تصادفی هدفدار به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. برای ارزیابی تعادل ایستا از تست اصلاح شدهی لک لک و برای ارزیابی تعادل پویا از تست راه رفتن پاشنه به پنجه استفاده شد. جهت اندازهگیری ناهنجاریهای پاسچر از دستگاه اسپاینال موس استفاده شد. یافتهها: نتایج این تحقیق نشان داد که اختلاف معنیداری بین تعادل ایستا و پویا، کایفوز و اسکولیوز پشتی و کمری در دو گروه عقب مانده ذهنی با و بدون سندرم داون وجود دارد. از طرفی بین تعادل ایستا با کایفوز، اسکولیوز پشتی و کمری و تعادل پویا با کایفوز، اسکولیوز پشتی و کمری ارتباط معنیداری وجود دارد. ولی ارتباط معنی داری بین تعادل و لوردوز وجود ندارد.
نتیجهگیری: با توجه به ارتباط میان پاسچر و تعادل و نیازهای ویژهای که عقبماندگان ذهنی بویژه مبتلایان به سندرم داون در اجرای بهینهی فعالیتهای حرکتی روزمره خود دارند، بر اهمیت شناسایی خصوصیات ساختاری آنان و تجویز برنامههای اصلاحی پاسچر و ارتقاء تعادل آنان، تاکید میشود. کلید واژهها: سندرم داون، ناهنجاریهای ستون فقرات، تعادل ایستا، تعادل پویا
مسلم رحمانی، علی حیرانی، کامران یزدانبخش،
دوره 9، شماره 3 - ( 4-1394 )
چکیده
زمینه و هدف: با افزایش سن، در عملکرد فیزیکی و شناختی نظیر تعادل و زمان واکنش اختلالاتی رخ میدهد و بنا بر برخی مطالعات، فعالیت منظم جسمانی در طول عمر موجب به تاخیر انداختن این اختلالات میشود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات پیلاتس بر بهبود تعادل و زمان واکنش سالمندان مرد غیر فعال شهر کرمانشاه بود.
روش بررسی : در این پژوهش، 40 نفر مرد سالمند غیر فعال با میانگین سنی (54/6 ± 15/72) از مراکز سالمندان شهر کرمانشاه انتخاب و به صورت کاملا تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. جهت ارزیابی تعادل و زمان واکنش شرکت کنندگان از آزمونهای تعادل ایستای لک لک، مدت زمان برخاستن و رفتن و دستگاه زمان واکنش استفاده شد. گروه تجربی به مدت 8 هفته برنامه تمرینی پیلاتس نظیر حرکات کششی در تمامی مفاصل عضلانی، تمرین تعادلی پا، ایستادن روی یک پا ، تنفس عمیق را انجام دادند. پس از حصول اطمینان از طبیعی بودن توزیع داده ها با استفاده از آزمون کلموگرف- اسمیرنوف، جهت تجزیه و تحلیل نتایج از آزمون t مستقل استفاده شد.
یافتهها: نتایج حاضر نشان داد در قیاس با گروه کنترل، شرکت در تمرینات پیلاتس موجب بهبود معناداری (در سطح 05/0) در عملکرد تعادل و زمان واکنش شد .
نتیجهگیری : بر اساس یافتههای مطالعه حاضر، تمرینات پیلاتس میتواند باعث بهبودی در تعادل و زمان واکنش سالمندان شود. بنابراین برای بهبود عملکردهای شناختی و حرکتی سالمندان، میتوان شرکت در فعالیتهای جسمانی نظیر تمرینات پیلاتس را توصیه نمود.
کلید واژهها: تمرینات پیلاتس، سالمندان، تعادل ایستا، تعادل پویا، زمان واکنش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
