|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
2 نتیجه برای زبان پریشی
آذر مهری، حمیده قائمی، نرگس کرد،
دوره 3، شماره 1 - ( 7-1388 )
چکیده
زمینه و هدف: آزمون نامیدن وسیله مناسبی جهت ارزیابی، تشخیص و درمان مشکلات واژهیابی در بیماران زبان پریش میباشد. با توجه به اهمیت این آزمون و عدم وجود آزمون معتبر نامیدن در زمینه افعال در زبان فارسی، هدف این پژوهش تهیه آزمون نامیدن افعال بود. روش بررسی:جهت تهیه این آزمون بر مبنای نمونههای خارجی، معیارهای مشترک جهت انتخاب افعال استخراج شد. سپس با بررسی مطالعات داخلی و بر طبق معیارهای بسامد، سن فراگیری، طول کلمه، 132 فعل فارسی انتخاب گردید. سپس تصاویر افعال انتخابی ترسیم شده و در اختیار15 صاحب نظر قرار گرفت تا با توجه به سه معیار دیگر پژوهش یعنی میزان آشنا بودن، قابلیت تصور و زیبایی بینایی تصویر ابتدا به افعال وسپس به تصاویر آنها امتیاز دهند. میانگین امتیازات به دست آمده محاسبه شده و از بین 132 فعل پیشنهادی، 50 فعل که دارای بیشترین امتیاز برحسب معیارهای اخیر بودند، انتخاب شدند. یافته ها: یافتهها نشان داد افعال انتخابی نهایی از جمله افعال پربسامد هستند. همچنین در زمره افعالی هستند که سن فراگیری پایینتری دارند. تعداد بیشتری از افعال شامل افعال مرکب هستند و این موضوع کاربرد بیشتر افعال مرکب را در زبان فارسی نشان میدهد. همچنین با بررسی یافتهها، مشاهده شد که هرچه میزان عینی بودن فعل زیاد بود امتیاز قابلیت تصور آن توسط متخصصان بالا در نظر گرفته شده بود بدین ترتیب اکثر افعال انتخابی نهایی افعال عینی بودند . نتیجه گیری: در نهایت 50 فعل به همراه تصاویر مربوط ابزار آزمون نامیدن افعال پر بسامد فارسی را تشکیل می دهند. لازم به ذکر است که افعال باقی مانده به ترتیب امتیاز، رتبهبندی شدند.
بهنوش طحان زاده، زهرا سلیمانی، آذر مهری، سیده مریم خدامی، شهره جلائی،
دوره 6، شماره 4 - ( 12-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: آسیب بازیابی اسامی در میان انواع سندرمهای زبان پریشی متداول است، اما برخی از مطالعات پیشین بین توانمندی بازیابی اسامی سندرمهای مختلف زبان پریشی تفاوت قائل شدهاند. مطالعه حاضر به بررسی و مقایسه توانمندی نامیدن 4 بیمار زبانپریش روان و ناروان در تکلیف نامیدن تصویر میپردازد. روش بررسی: در مطالعه حاضر توانمندی نامیدن 2 بیمار زبان پریش روان و 2 ناروان توسط آزمون تصویری نامیدن شفاهی بررسی گردید. این آزمون شامل تصویرخطی 109 اسم می باشد. ازبیماران خواسته شد تا هر تصویر را با یک کلمه نام ببرند. پاسخ های بیماران براساس سیستم نمره دهی آزمون نامیدن فیلادلفیا به انواع صحیح وخطای معنایی، صوری، آمیخته، ناکلمه، خطای نامرتبط و سایر موارد (حذف، حاشیهپردازی/توصیف و بینایی) طبقه بندی شدند. سپس، دادهها به صورت توصیفی بررسی شده و با آزمون من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نمره افراد زبانپریش ناروان بیش از موارد روان بود. درصد خطای معنایی در گروه روان و موارد عدم پاسخدهی در بیماران ناروان بیش از سایر نوعها بود. علیرغم وجود تفاوتهای فردی تمامی انواع خطاها در پاسخهای بیماران یافت میشد. اختلاف میانگین نمره وانواع خطاها بین بیماران روان وناروان معنادار نبود (05/0p>). نتیجه گیری: این سیستم نمرهدهی میتواند تنوعی از خطاهای بازیابی واژه را توصیف نماید.افراد زبانپریش روان مشکل بیشتری در بازیابی اسامی نسبت به بیماران ناروان دارند. اگرچه میان دو گروه اختلافاتی وجود دارد، اما نوع خطا در نامیدن تصویر عامل دقیقی جهت تمایزگذاری بین سندرم های مختلف زبان پریشی نمی باشد و میان مکانیسمهای زیربنایی آسیب دیده و رفتار نامیدن آن ها شباهت وجود دارد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
