زمینه و هدف: آزمون گفتار در نویز توانایی فرد در استخراج گفتار از نویز محیطی را بررسی می­کند. وضوح زمانی نیز به توانایی درک تغییرات محرک در طول زمان گفته می شود که در درک گفتار نقش بسزایی دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر سن و جنسیت بر نتایج آزمون های گفتار در نویز و وضوح زمانی در بزرگسالان با شنوایی هنجار صورت گرفت.

روش بررسی: آزمون گفتار در نویز در سطح راحت شنوایی در سه نسبت سیگنال به نویز صفر،۱۰- و۲۰- دسی بل و آزمون کشف وقفه در چهار سطح شدت محرک ۱۰، ۲۰، ۳۰ و ۴۰ دسی بل Sensation Level: SL ، روی ۲۹ فرد هنجار (۵۸ گوش) در دو گروه سنی ۲۵تا۴۰ سال (۱۴ فرد که میانگین ۲۰/۳۲ سال و انحراف معیار ۳۲/۴ داشتند) و ۴۱ تا ۵۵ سال (۱۵ فرد که میانگین ۷۹/۴۶ سال و انحراف معیار ۹۹/۴ داشتند) انجام شد.

یافته­ها: بین امتیاز بازشناسی واژه در سکوت و در حضور نویز در هر گروه سنی، تفاوت معناداری وجود داشت (۰۰۰۱/۰> p ) مقایسه دو گروه سنی در امتیاز بازشناسی واژه در نسبت سیگنال به نویز ۱۰- و ۲۰- دسی بل معنادار بود (۰۲/۰ p ≤ ). تفاوت امتیاز بازشناسی واژه بین دو جنس در سکوت و سه نسبت سیگنال به نویز، معنادار بود (۰۴/۰ p ≤ ). در هر گروه، بین آستانه کشف وقفه در ۴ سطح شدت مورد بررسی، اختلاف معناداری مشاهده شد (۰۰۰۱/۰> p ). جنسیت و سن بر آستانه کشف وقفه تاثیری نداشت.

نتیجه گیری: در گروه افراد میانسال نسبت به گروه افراد جوان علیرغم آستانه های شنوایی هنجار، امتیاز بازشناسی گفتار در حضور نویز و توانایی کشف وقفه، کاهش می یابد. به نظر می رسد امتیاز بازشناسی واژه و درک گفتار در زنان بهتر از مردان است.

کلید واژه­ها: گفتار درنویز، وضوح زمانی، سن، جنسیت