Badri S, Etemadi-Moghaddam S, Moghaddas A. Premedication drugs’ evaluation and incidence of infusion-related reactions in patients receiving amphotericin B. Tehran Univ Med J 2020; 77 (12) :760-766
URL:
http://tumj.tums.ac.ir/article-1-10214-fa.html
بدری شیرین سادات، اعتمادیمقدم سارا، مقدس آزاده. ارزیابی الگوی تجویز آمفوتریسین B و بررسی فراوانی ابتلا به واکنشهای حین تزریق این دارو. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1398; 77 (12) :760-766
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-10214-fa.html
1- گروه داروسازی بالینی و خدمات دارویی، دانشکده داروسازی و علوم دارویی؛ مرکز تحقیقات بیماریهای کلیه، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
2- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده داروسازی و علوم دارویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
3- گروه داروسازی بالینی و خدمات دارویی، دانشکده داروسازی و علوم دارویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران. ، moghaddas@pharm.mui.ac.ir
چکیده: (2588 مشاهده)
زمینه و هدف: باوجود عوارض خطیر جانبی آمفوتریسین B، هنوز برخی از فرمهای این دارو بهترین انتخاب درمانی برای بیماران با عفونتهای قارچی مهاجم هستند. با تجویز درست پروتکل پیشدرمانی میتوان تا حدودی از بروز برخی عوارض ناخواسته آمفوتریسین B بهویژه واکنشهای حین تزریق، پیشگیری کرد. مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی و انواع واکنشهای حین تزریق و ارزیابی الگوی پیشدرمانی رایج برای تجویز آمفوتریسین B طراحی گردید.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، بیمارانی که از بهمن ۱۳۹۵ تا اسفند ۱۳۹۶ در بیمارستانهای سیدالشهداء (ع) و الزهراء (س) اصفهان بستری شده و داروی آمفوتریسین B دریافت نمودهاند، وارد مطالعه شدند. نحوه عملکرد پزشکان در تجویز پیش درمانها و نیز دادههای مربوط به واکنشهای حاد حین انفوزیون دارو، شامل تب، لرز، ترومبوفلبیت، سردرد، تهوع و استفراغ ثبت گردید.
یافتهها: در این دو مرکز درمانی، بیشترین دارویی که بهعنوان پیشدرمان مورد استفاده قرار میگرفت هیدروکورتیزون بود. دیفنهیدرامین بهدلیل نداشتن شکل دارویی مناسب در هیچکدام از این مراکز استفاده نمیشد. واکنشهای حین تزریق شایع شامل تهوع و استفراغ، تب و لرز، کهیر، سردرد و افت فشارخون بوده و در ۱۹ نفر (۲۷%) از بیمارانی که پیشدرمان دریافت نکرده بودند و دو نفر (۳%) از بیمارانی که تنها یک نوع داروی پیشدرمان دریافت کرده بودند، دیده شد. ۲۰ نفر (۲۸%) از بیماران دچار تب، لرز و سردرد و هفت نفر (۱۰%) از بیماران دچار تهوع و استفراغ شدند.
نتیجهگیری: در مطالعه حاضر، تنها بیمارانی دچار عارضه حین تجویز دارو شدند که فقط یک نوع پیشدرمان دریافت کرده و یا هرگز پیشدرمانی برایشان در نظر گرفته نشده بود. بنابراین نتایج این مطالعه بر لزوم پیشدرمانی مناسب در کنترل واکنشهای حین تزریق دارو تأکید دارد.