شاطریان نگین، عبدی فاطمه. آیا سزارین روش زایمان ایمن برای پیشگیری از انتقال ویروس سارس- کو-2 از مادر مبتلا به نوزاد میباشد؟. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1399; 78 (5) :337-338
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-10605-fa.html
1- کمیته پژوهشی دانشجویان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
2- مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران. ، Fatemeh.abdi87@yahoo.com
چکیده: (2715 مشاهده)
سردبیر محترم
امروزه ویروس سارس-کو- 2 (کووید19) بهصورت پاندمی شده است و تمامی افراد از جمله زنان باردار در معرض ابتلا به این ویروس میباشند. موضوع مهمی که وجود دارد این است که آیا نوع زایمان بر سلامت نوزاد تاثیر می گذارد؟ و آیا تنها زایمان سزارین مانع از ابتلای نوزاد به این ویروس میشود؟
اعتقاد بر این است که زنان باردار مستعد ابتلا به این ویروس هستند و هنگامیکه عفونت مادری کووید 19 مورد شک باشد یا تایید شود، زایمان پیچیده و چالش برانگیز میگردد.1 دادههای اولیه از متاآنالیز 41 زن باردار با کووید 19 نشان داد که آنها در معرض خطر بالاتر سقط، زایمان زودرس، پرهاکلامپسی و سزارین هستند بهویژه افرادی که با پنومونی در بیمارستان بستری شدند.2 از آنجا که شواهدی به نفع فواید زایمان سزارین در زنان مبتلا به کووید 19 وجود ندارد، بنابراین نوع زایمان باید براساس اندیکاسیونهای معمول مامایی و تمایل زنان باردار باشد.3 ایمنی زایمان واژینال، سزارین یا سایر روشها در زمینه عفونت کووید 19 هنوز تایید نشده است، با این وجود، متخصصان زنان و زایمان دو توصیه را ارایه میدهند:
1- در دوره اضطراری فعلی، اندیکاسیونها برای زنان مبتلا به عفونت کووید 19 باید قابل انعطاف باشد و آستانه سزارین کاهش یابد.
2- بهطور خاص، آستانه سزارین براساس تاخیر در مرحله اول زایمان باید کاهش یابد.1
انتقال فرد به فرد در اثر تماس با مایعات آلوده بدن اتفاق میافتد، اگر نوزاد بهصورت محافظت نشده در تماس با مادر مبتلا به کووید 19 قرار بگیرد، در معرض خطر عفونت پریناتال میباشد.4 در یک مطالعه که علت ابتلای 9 نوزاد متولد شده به روش سزارین از مادران مبتلا به کووید 19 را بررسی کرد، با هدف بررسی احتمال انتقال داخل رحمی عفونت کووید 19 از مایع آمنیوتیک، خون بندناف و سواب حلق نوزادان در هنگام تولد نمونهگیری شد و تمام نمونهها در زمان سزارین و در اتاق عمل گردآوری شد که تضمین میکند که نمونهها آلوده نشده و به بهترین صورت وضعیت داخل رحمی را نشان دادهاند، نتایج نشان داد که سارس-کو-2 در تمام نمونههای فوق منفی بود که این نشاندهنده این است که هیچ عفونت داخل رحمی در نتیجه عفونت کووید 19 در آخرین مرحله بارداری رخ نداده است. این یافتهها مطابق با آنچه در سارس مشاهده شد که دارای توالی مشابه سارس-کو-2 میباشد، انجام شده است.5 بنابراین طبق موارد ذکر شده، سزارین مانع از انتقال عفونت کووید 19 به نوزاد نمیشود. طبق بررسیهایی که تاکنون در مطالعات انجام گرفته است روش زایمان مادران مبتلا به کووید 19 در ابتلای نوزاد آنها به این ویروس تاثیر ندارد، اما باتوجه به اندک بودن تعداد نمونهها در مقالاتی که یافتههای آنها نشان میدهد عفونت داخل رحمی و روش زایمانی در ابتلای نوزاد مادر مبتلا به کووید 19 تاثیری ندارد، پیشنهاد میشود که مطالعات با نمونههای بیشتری انجام گردد تا اطمینان از تصادفی نبودن یافتهها حاصل شود.