عباس تکاور،
دوره 52، شماره 3 - ( 2-1373 )
چکیده
به علت وجود تابش های گوناگون ذره ای و الکترومغناطیسی در دگرگونی I¹³¹ و همچنین به علت تغییرات غیرقابل پیش بینی در متابولیسم غده تیروئید و عدم امکان محاسبه دقیق فاکتورهایی که برای اندازه گیری دقیق دوز پرتوهای I¹³¹ به غده لازم است، محاسبه دقیق دوز پرتو و در نتیجه اندازه دقیق مقدار اکتیویته I¹³¹ لازم امکانپذیر نمی باشد، ولی با محاسبات یاد شده می توان با تقریب قابل قبولی مقدار اکتیویته مورد نیاز برای یک روش بخصوص درمانی (و یا تشخیصی) را تخمین زد. در عمل می توان دوز جذبی (برحسب rad) مربوط به پرتوهای گاما در برابر دوز حاصل از پرتو ذره ای بتا را نادیده گرفت. با استفاده از جدول هایی که در دسترس می باشد و همچنین محاسبه ساده دوز انتگرال مقدار اکتیویته لازم برای رسانیدن مقدار از پیش تعیین شده دوز پرتو را می توان محاسبه نمود.
عباس تکاور،
دوره 55، شماره 1 - ( 1-1376 )
چکیده
گرچه هنوز به سؤالات اساسی مانند آستانه دوز ریشه کنی (ablative dose) در انهدام بافت باقیمانده تیروئید پس از جراحی سرطانهای تیروئید پاسخ مناسبی داده نشده است با وجود این رادیو یددرمانی به صورت استاندارد بکار می رود. در این پژوهش بررسی بر روی پرونده یکصد بیمار سرطانی که اکتیویته 3660 مگابکرل در آنها بکار گرفته شده است در پاسخ به درمان مورد بررسی قرار گرفته است. در این بررسیها تفاوت آماری معنی داری میان پاسخ به درمان در گروه زنان (66%) و گروه مردان (34%) از دید اندازه های Tg.T.S.H و سطح باقیمانده تیروئید مشاهده (P<0.05) نگردید تاثیر درمانی این مقدار اکتیویته بررسی گردید و پیشنهاد شد که تا پیدا شدن پاسخ سوالات اساسی و بخاطر مسائل ایمنی، اقتصادی و اجتماعی از اکتیویته کم (1110> مگابکرل) جهت ریشه کنی بافت باقیمانده استفاده شود.
