زمینه و هدف: برای تشریح مکانیسم عملکرد حافظه کوتاه مدت کلامی تاکنون مطالعات بسیاری صورت گرفته است. استفاده از راهبردها و تکنیکهایی که فرد زودتر و راحتتر به این خزانه دسترسی پیدا کند در علم گفتاردرمانی حائز اهمیت است. راهنما فرآیندی است جهت افزایش دسترسی به نوع خاصی از اطلاعات موجود در حافظه فرد، بواسطه ارائه محرکهایی که آن اطلاعات را فعال میکند. بنابراین راهنماها، لغاتی هستند که باعث تسهیل بازنمایی لغت هدف میشوند. پژوهش حاضر به مقایسه انواع راهنماهای معنایی و واجی در حافظه کوتاه مدت کلامی فرد میپردازد. روش بررسی: نمونه مورد بررسی در پژوهش حاضر، شامل 64 نفر از دانشجویان پسر 18 تا 25 ساله از دانشگاه علوم پزشکی تهران بودهاند. از آنجا که بعضی ازعوامل میتوانند اثر تخریبی بر سرعت واکنش فرد داشته باشند از این رو دقت زیادی در بررسی مواردی نظیر دوزبانگی، لکنت و مشکل تولید انجام گرفت. ابتدا از افراد حائز شرایط آزمون تمایز شنوایی وپمن گرفته شد و افراد دارای اشکال در تمایز شنوایی از روند تحقیق حذف شدند. آزمون مورد نظر از طریق نسخه دوم نرم افزار برنامهنویسی شده DMDX به افراد ارائه گردید و زمان واکنش ثبت گردید. یافتهها: یافتههای حاصل از این بررسی حاکی از آن بود که افراد در تکالیف معنایی سریعتر از سایر تکالیف به لغات دسترسی پیدا کردند و بعد از آن به راهنماهای همقافیه سریعتر پاسخ دادند. در مقایسه میانگین زمان واکنش، تکالیف معنایی و همقافیه تفاوت معنیداری را نشان دادند اما در دو متغیر نامرتبط و تجانس تفاوت معنیداری مشاهده نگردید. نتیجهگیری: نتایج حاصل از پژوهش حاضر بیانگر این بود که سطح معنایی از همه سطوح سریعتر بازیابی میشود و بلافاصله به دنبال آن سطح واجی فرد شروع به فعالیت مینماید. سطح تجانس دیرتر از سایر سطوح بازیابی میگردد و نتایج این قسمت از بررسی با نتایج بعضی از تحقیقات دیگر که به بررسی زمان واکنش در تکالیف واجی پرداختهاند، همسویی دارد.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License which allows users to read, copy, distribute and make derivative works for non-commercial purposes from the material, as long as the author of the original work is cited properly.
