1- گروه گفتاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران 2- گروه کودکان استثنایی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران 3- گروه گفتاردرمانی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران
چکیده: (12785 مشاهده)
زمینه و هدف: اکتساب گفتار و زبان یکی از مهمترین مؤلفههای رشد است که تعامل اجتماعی نقش بنیادی را در این فرایند ایفا میکند. تحقیقات اخیر نشان داده است که تواناییهای زبانی کودک ارتباط نزدیکی با مهارت اجتماعی وی دارد. هدف از این پژوهش بررسی وجود ارتباط بین رشد زبان بیانی و ابعاد مهارتهای اجتماعی در کودکان چهار تا شش سالۀ فارسیزبان بود. روش بررسی: در این پژوهش، 123کودک 6-4 ساله 76 پسر و 47 دختر که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند، از بین کلیه مهدکودکهای شیراز، انتخاب شدند. انتخاب مهدکودکها براساس نمونهگیری خوشهای صورت گرفت. از این کودکان آزمون رشد زبان و مقیاس نظام درجهبندی مهارتهای اجتماعی که شامل دو فرم معلم و والدین است،گرفته شد. دادههای حاصله با استفاده از روش ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: ارتباط مثبت و معنیداری بین زبان بیانی و ابعاد مهارتهای اجتماعی مشاهده شد(p<0/001) ولی ضرایب همبستگی بین تحول زبان بیانی و ابعاد مهارتهای اجتماعی فرم والدین، ضعیفتر از فرم معلمان بود(p=0/031). همچنین، بین نظرات معلم و والدین همبستگی معنیداری وجود نداشت(p=0/27). نتیجهگیری: با توجه به نتایج، رشد زبان بیانی با رشد مهارتهای اجتماعی افزایش مییابد. از طرفی در ارتباط با ضعیف بودن این رابطه از دیدگاه والدین میتوان به عدم پویایی آن و شرایط متفاوت محیط خانه و محیط آموزشی در امر تعلیم و تربیت کودکان اشاره کرد.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License which allows users to read, copy, distribute and make derivative works for non-commercial purposes from the material, as long as the author of the original work is cited properly.
