1- گروه گفتاردرمانی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران،ایران 2- گروه هنرهای نمایشی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، ایران 3- گروه گفتاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، ایران
چکیده: (11341 مشاهده)
زمینه و هدف: بهدلیل محدود بودن آزمونهای استاندارد شده برای افراد فارسیزبان دچار اختلالات زبانی، جمعآوری نمونه زبانی خودانگیخته، بخش مهمی از پروتکل ارزیابی زبان را تشکیل میدهد. بر این اساس، انتخاب کارآمدترین روش نمونهگیری زبانی که در مدت زمان کوتاه، اطلاعات مناسبی را از توانش زبانی فرد ارائه کند، حایز اهمیت است. در این مطالعه، به مقایسۀ نمونههای زبانی فراخوانی شده توسط شیوههای توصیف تصویر و داستانگویی با هدف تعیین کارآیی این دو شیوه انجام شد. روش بررسی: در این پژوهش، 30 دانشآموز دختر پایۀ اول ابتدایی بهروش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. برای بررسی شیوۀ توصیف تصویر، از دو داستان مصور چهار تصویری استفاده شد، و نمونۀ زبانی از طریق داستانگویی، با تعریف یک داستان معروف کودکانه بهدست آمد. دو شاخص مدت زمان جمعآوری نمونۀ زبانی و میانگین طول گفته مقایسه شد. یافتهها: تفاوت معنیداری بین میانگین طول گفتۀ حاصل از دو روش بالا مشاهده نشد(p>0/05). اما زمان نمونهگیری از طریق توصیف تصویر کوتاهتر از زمان نمونهگیری از طریق داستانگویی بود(p<0/05). نتیجهگیری: دو شیوۀ توصیف تصویر و داستانگویی توان یکسانی در فراخوانی نمونۀ زبانی دارند. از آنجایی که شیوه توصیف تصاویر در مدت زمان به مراتب کوتاهتری نمونۀ زبانی با پیچیدگی یکسان بهدست میدهد، این روش میتواند بهعنوان یک روش بهینه مورد استفاده بالینی قرار گیرد.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License which allows users to read, copy, distribute and make derivative works for non-commercial purposes from the material, as long as the author of the original work is cited properly.
